Ο Παράτιτσι δείχνει να έχει χάσει τον έλεγχο στο σχεδιασμό της Γιουβέντους

Μια βόλτα στα social media αρκεί για να καταλάβει κανείς ότι το κλίμα για τον Φάμπιο Παράτιτσι δεν είναι και το καλύτερο.

Η Γιουβέντους είχε δύο έτοιμα deals τις τελευταίες μέρες: Ανταλλαγή Ντε Σίλιο-Κουρζάβα με την Παρί Σεν Ζερμέν και δανεισμός του Πιάτσα στην Κάλιαρι. Κανένα από τα δύο δε θα πραγματοποιηθεί τελικά και η αλήθεια είναι πως δεν μοιάζει με... τραγωδία κάτι τέτοιο. Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα είναι το γεγονός ότι οι μπιανκονέρι αλλάζουν εύκολα άποψη για τα μεταγραφικά θέματα.

Το καλοκαίρι, όπως θυμόμαστε όλοι, έμοιαζε σίγουρη κάποια στιγμή η πώληση του Πάουλο Ντιμπάλα, ενώ και ο Γκονσάλο Ιγκουαΐν ήταν «ανεπιθύμητος», υπό την έννοια πως η Γιούβε τον είχε στη λίστα με τους υπό παραχώρηση. Τελικά αμφότεροι παρέμειναν. Ο Μπλες Ματουιντί ήταν ένας παίκτης που φερόταν να ετοιμάζεται για την τελευταία του σεζόν στη Γιούβε και τώρα διαβάζουμε ότι ετοιμάζεται να ανανεώσει.

Ο Σάμι Κεντίρα ήταν έτοιμος να φύγει, υπήρχε μάλιστα σενάριο ότι θα δοθεί στην Αρσεναλ είτε ως ελεύθερος είτε με ένα ελάχιστο αντίτιμο, αλλά τελικά η Γιουβέντους άλλαξε γνώμη και τον κράτησε. Η ανταλλαγή του Ντε Σίλιο με τον Κουρζάβα, τώρα, δεν προχώρησε επειδή -πάλι- η Γιούβε ήταν αυτή που άλλαξε άποψη.


Επαναλαμβάνουμε, δεν είναι τραγικό για την ομάδα το να μείνει ο Ντε Σίλιο και να μην έρθει ο Κουρζάβα ή το να μη φύγει ο Πιάτσα. Δε θα άλλαζε κάτι δραματικά αν έφευγαν, δε θα αλλάξει κάτι τώρα που θα μείνουν. Το θέμα είναι ότι η Γιουβέντους, για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια, δείχνει να... μπερδεύεται, να μην είναι σίγουρη για τις κινήσεις της, να αλλάζει εύκολα (σίγουρα πιο εύκολα από ό,τι συνήθιζε, τουλάχιστον) άποψη.

Κάπου εδώ, βέβαια, πρέπει να υπογραμμίσουμε κάτι σημαντικό: Ο Παράτιτσι είναι αυτός που θα πρέπει να βάλει ένα όριο στο μισθολόγιο της ομάδας και να ρίξει το συνολικό ποσό, το οποίο έφτασε εκεί που έφτασε λόγω των αποφάσεων -κυρίως- του Μπέπε Μαρότα. Αυτός, άλλωστε, χειριζόταν το οικονομικό κομμάτι του κάθε deal, ενώ η δουλειά του Φάμπιο ήταν πάντα το καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι. Ποιος κάνει, ποιος δεν κάνει, ποιος να έρθει, ποιος να μην έρθει κλπ.

Λογικό είναι, επομένως, στην πρώτη σεζόν που πρέπει να διαχειριστεί τα πάντα, κάπου να τα χάνει λίγο. Χώρια το γεγονός ότι καλείται να διαχειριστεί περιπτώσεις δύσκολες με βάση τα υψηλά συμβόλαια τους (π.χ. Κεντίρα), τα οποία (συμβόλαια) είχε δώσει ο Μαρότα. Όπως, όμως, υπάρχουν ελαφρυντικά, έτσι... δεν υπάρχουν κιόλας.

Όταν ο Αντρέα Ανιέλι αποφάσιζε να οδηγήσει στην έξοδο τον Μαρότα και να προβιβάσει στη θέση του τον Παράτιτσι, δίνοντας παράλληλα περισσότερες αρμοδιότητες και στον Παβελ Νέντβεντ, περίμενε όχι μόνο την κατάκτηση τίτλων αλλά και το να συνεχίσει η Γιουβέντους να δουλεύει σαν ρολόι στα μεταγραφικά. Δουλεύει έτσι;