Το παιδί που το χάρηκε με την ψυχή του αν και μπορεί ο χρόνος του στη Γιούβε να τελειώνει

Μεθυσμένη πολιτεία είναι η Γιούβε μετά τη σπουδαία ανατροπή που έφερε την πρόκριση επί της Ατλέτικο.

Αρθρογραφία | Γιουβέντους

Οι μπιανκονέρι βρίσκονται στην επόμενη φάση του Champions League, στους «8» του θεσμού και όλοι κάνουν όνειρα για ακόμη περισσότερες διακρίσεις, μέχρι τον τελικό της Μαδρίτης.

Ενας ποδοσφαιριστής από τη φετινή Γιούβε είναι ιδιαίτερα προβληματισμένος. Σε καμία περίπτωση στεναχωρημένος καθώς η ομάδα του προχωράει, άρα συνεχίζει και ο ίδιος αλλά δεν μπορεί να δεχτεί πως δεν είναι σημαντικό μέρος μιας μεγάλης βραδιάς, δεν μπορεί να δεχτεί πως δεν είναι βασική επιλογή του προπονητή του.

Ο Πάουλο Ντιμπάλα, μην ξεχνάμε, είχε πετύχει 5 γκολ στη φάση των ομίλων και όταν ήρθαν τα νοκ άουτ, τα δύσκολα δηλαδή, έμεινε στον πάγκο. Ο Αργεντίνος έχει χάσει πολλά από τα κεκτημένα προηγούμενων ετών και τα έχει χάσει με τις δικές του εμφανίσεις. Δεν μπορεί κανείς να… κακιώσει τον Αλέγκρι για την επιλογή του να τον αφήνει εκτός βασικής 11άδας. Πόσω μάλλον όταν δικαιώνεται με τα αποτελέσματα.


Η έλευση του Κριστιάνο Ρονάλντο στη Γιουβέντους θα άλλαζε τις ισορροπίες. Αναμενόμενο. Το Νο 10 στην πλάτη του Ντιμπάλα είναι πιο ελαφρύ σε σχέση με το Νο 7 στην πλάτη του Πορτογάλου. Ο Κριστιάνο, όπως ξέρουμε, μπορεί να πάρει μια ομάδα στην πλάτη του πιο εύκολα απ’ ό,τι ο συμπαίκτης του και καλός του φίλος.

Ο Πάουλο βλέπει πως ο ίδιος έχει περάσει σε δεύτερη ή τρίτη μοίρα. Μεγάλα παιχνίδια δεν κάνει, εδώ στα σημαντικά ματς δεν ξεκινάει καν βασικός. Ο κόσμος έχει ψύχωση με το ευρωπαϊκό τρόπαιο και βλέπει πως αν μπορεί να το φέρει κάποιος στο Τορίνο, αυτός θα είναι ο Πορτογάλος. Αγαπάει τον Ντιμπάλα, αλλά αυτή τη στιγμή το σημαντικό είναι το ευρωπαϊκό. Ισως είναι το μόνο που μετράει.

Ο Ντιμπάλα χάρηκε με την πρόκριση της Γιούβε. Το χάρηκε με την ψυχή του. Φαίνεται και από το στιγμιότυπο. Στη μέση όλων, το ζει σαν μικρό παιδί. Θα χαρεί με την κατάκτηση του τροπαίου ακόμη κι αν δεν αγωνιστεί λεπτό στα επόμενα πέντε ματς. Ξέρει όμως πως ο χρόνος του στη Γιούβε δεν είναι ο ίδιος. Περνάει διαφορετικά. Και ίσως τελειώνει. Ή μπορεί να τον τελειώσει και ο ίδιος για να πάει κάπου που θα είναι το πρώτο βιολί. Τουλάχιστον να το δοκιμάσει. Ισως ο κύκλος του στο Τορίνο να κλείνει σιγά-σιγά. Ισως. Αλλά αυτές είναι σκέψεις που θα γίνουν μετά. Τώρα είναι ημέρες χαράς…