Μια σπάνια εξομολόγηση του μεγάλου αρχηγού

Ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο μίλησε για όσα έζησε στη Γιουβέντους από το 2006 κι έπειτα, σχολιάζοντας την απόφαση να υπογράψει σε... λευκό χαρτί το τελευταίο του συμβόλαιο αλλά και όσα ένιωσε στις 13 Μαΐου 2012.

Αναλυτικά όσα είπε ο Αλεσάντρο στο Sky Italia.

Για την επιστροφή μετά τις αποφάσεις του 2006: «Οταν επιστρέψαμε στο Champions League, την σεζόν 2008-09, ήταν ιδιαίτερα χρόνια λόγω των γεγονότων που είχαν προηγηθεί. Η πορεία μας προς την επιστροφή στην κορυφή (2012) ήταν γεμάτη παγίδες και εμπόδια όλα εκείνα τα χρόνια. Είμαι υπερήφανος, επομένως, για το γεγονός ότι κατάφερα να νικήσω ξανά πριν φύγω».

Για το standing ovation του Σαντιάγκο Μπερναμπέου σε εκείνο το 0-2: «Ηταν πραγματικά κάτι ξεχωριστό. Το γήπεδο, η ομάδα που αντιμετωπίζαμε, οι απαιτητικοί οπαδοί της. Με την Ρεάλ είχαμε παίξει πολλές φορές, υπήρχε έτσι αυτή η αντιπαλότητα που δημιουργείται όταν κοντράρονται δύο μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι οπαδοί του αντίπαλοι σε αποδοκιμάζουν αλλά η εκτίμηση που μου έδειξαν εκείνο το βράδυ οι Μαδριλένοι ήταν εντυπωσιακή. Ο Ρονάλντο μπορεί να το καταλάβει γιατί έζησε το ίδιο πράγμα στο Τορίνο πριν λίγους μήνες, ήμουν στο Stadium εκείνο το βράδυ. Είναι ωραίο να βλέπεις τέτοιες αυθόρμητες αντιδράσεις που αναγνωρίζουν και τιμούν έναν μεγάλο παίκτη».


Για το γεγονός ότι υπέγραψε εν λευκώ το τελευταίο συμβόλαιο του με τη Γιουβέντους: «Μια δυνατή κίνηση, την οποία θα έκανα ξανά. Ηταν κάτι που αποφάσισα να κάνω για να βάλω τέλος στις φήμες που άρχιζαν να κυκλοφορούν τότε και στο κλίμα που πήγαινε να δημιουργηθεί. Κάποιοι έλεγαν ότι κοιτούσα μόνο το οικονομικό κομμάτι αλλά ποτέ δεν υπέγραψα ένα συμβόλαιο με τη Γιούβε έχοντας ως προτεραιότητα τα χρήματα. Ειδικά από το 2006 κι έπειτα. Οπως και να έχει, όλο αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ζήσω με ηρεμία το φινάλε εκείνης της σεζόν και να νικήσω ξανά με αυτά τα χρώματα».

Για το τι ένιωσε στις 13 Μαΐου 2012: «Αδυναμία να το πιστέψω, φόβο, συναισθήματα. Και νιώθοντας όλα αυτά δεν ήθελα να φτάσω σε αυτό το σημείο, δεν το πίστευα, χρειάστηκα λίγο χρόνο για να καταλάβω ότι τα αφήνω όλα, για πάντα. Τα συναισθήματα, η συγκίνηση που βγήκε εκείνες τις στιγμές και σε εκείνα τα 20 λεπτά που ακολούθησαν μετά την αλλαγή μου ήταν κάτι μοναδικό, κάτι απρόσμενο και κάτι αυθόρμητο από την πλευρά όλων. Αυτό έδωσε ομορφιά στη στιγμή. Οι οπαδοί σήμερα με σταματάνε στο δρόμο και μου λένε "ήμουν εκεί". Και όλο αυτό έγινε την ημέρα που πανηγυρίζαμε ξανά την κατάκτηση του scudetto».