Ο ρόλος που έπαιξε η Γιουβέντους στο ματς που ανάγκασε τη Βραζιλία να προχωρήσει σε μια σοκαριστική αλλαγή

Στην ποδοσφαιρική ιστορία της Βραζιλίας υπήρξε ένα 90λεπτο που άλλαξε όλη τη λογική της. Και δεν είναι φυσικά αυτό το με Βέλγιο που την απέκλεισε από το πρόσφατο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας.

Αφιέρωμα | Ποδόσφαιρο

Κάθε ποδοσφαιρική σχολή -και δεν έχει ο καθένας ποδοσφαιρική σχολή, είναι συγκεκριμένες οι χώρες που μπορούν να παινεύονται για κάτι τέτοιο- έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Αυτή της Βραζιλίας, είχε κατά βάση, από το ξεκίνημα της, καθαρά επιθετικά χαρακτηριστικά.

Δε χρειάζεται να είναι κάποιος φανατικός ποδοσφαιρόφιλος για να ξέρει ότι Βραζιλία σημαίνει επίθεση, ότι είναι αυτοί με την πιο χαλαρή προσέγγιση σε ό,τι αφορά την τακτική, ότι είναι αυτοί που θα μπουν να παίξουν κόντρα σε οποιονδήποτε με το μυαλό στην επίθεση και μόνο, στη δημιουργία, στα γκολ. Λάθος. Ολα αυτά... ήταν η Βραζιλία, δεν είναι πλέον. Και για να είμαστε πιο ακριβείς, δεν είναι έτσι εδώ και... 36 χρόνια.

Στις 5 Ιουλίου 1982, στο Estadio Sarria της Βαρκελώνης, η σελεσάο κοντραρίστηκε με την Ιταλία, με έπαθλο το εισιτήριο για τους «4» του Μουντιάλ. Η Βραζιλία του Σόκρατες, του Ζίκο, του Φαλκάο ή του Εντερ, ήταν μια ομάδα που είχε καταργήσει τα συστήματα. «4-2-4, 4-3-3, ό,τι κι αν ανακάλυψαν οι Ολλανδοί, θα το ακυρώσουμε σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο», έλεγε ο Σόκρατες, αλλά τελικά αυτό που ακυρώθηκε ήταν η φιλοσοφία της δικής του χώρας.


Η Ιταλία δεν ήταν κακή ομάδα. Κάθε άλλο, μια ματιά άλλωστε στο ρόστερ της, πείθει τον οποιοδήποτε. Μέχρι εκείνη την ημέρα όμως, εκείνο το μεσημέρι, δεν είχε καταφέρει να πείσει κανέναν με την απόδοση της. Σε εκείνο το 90λεπτο, ο Πάολο Ρόσι έγινε θρύλος, η σκουάντρα ατζούρα της τακτικής κατάφερε να κλειδώσει τους καριόκας και το τελικό 3-2 έστειλε τους Ιταλούς ένα βήμα πιο κοντά στην κορυφή του κόσμου και τους Βραζιλιάνους σπίτι τους.

Χειρότερο κι από αυτό, ήταν το γεγονός ότι τους έστειλε σε μια εσωστρέφεια, σε μια αναζήτηση νέων οριζόντων, τους οδήγησε μια μεγάλη και σοκαριστική αλλαγή: Η Βραζιλία θα έδινε πλέον στην τακτική τη σημασία που έπρεπε. Οι πιο ρομαντικοί, λένε ότι εκείνη την ημέρα, στη Βαρκελώνη, το ποδόσφαιρο έχασε την ψυχή του, τη χαρά του. Οι πιο ρεαλιστές, λένε ότι εκείνη την ημέρα, στη Βαρκελώνη, η Βραζιλία κατάλαβε ότι κάτι έπρεπε να αλλάξει.

Και όχι τυχαία, επέστρεψε στην κορυφή του κόσμου το 1994, στο Μουντιάλ των ΗΠΑ. Το Μουντιάλ που η Βραζιλία νίκησε κόντρα στη λογική της, υιοθετώντας αυτή του αποτελέσματος...