Ο σπουδαίους Ιταλός τερματοφύλακας μέσα από το βιβλίο «Δαίμονες» μιλάει για πώς αντιμετώπισε και ξεπέρασε την κατάθλιψη. Ολα ξεκίνησαν τη χρονιά 2004-05. Στο ¬-τότε- παιχνίδι με τη Ρετζίνα, ο Μπουφόν παθαίνει κρίση πανικού.
«Κανείς δεν το κατάλαβε και εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα ακόμα περισσότερο μόνος. Πήγα στο γήπεδο και βασίστηκα στην υπερηφάνεια και την αγάπη μου για το ποδόσφαιρο. Ετσι αποφάσισα ότι δεν θα τα παρατούσα», περιγράφει ο Τζίτζι. Και συνεχίζει: «Είπα στον εαυτό μου: “Εάν πάρεις τον εύκολο δρόμο εκτός μάχης. Εάν δεν μπεις στο γήπεδο. Τότε θα κάνεις συνέχεια το ίδιο λάθος”». Τελικά, όπως αποδείχτηκε, δεν έκανε το ίδιο λάθος.
Ο Τζίτζι της Γιούβε και της Ιταλίας θυμήθηκε πως παρέμεινε στο γήπεδο, κάτω από τα δοκάρια, κάνοντας μάλιστα μια σπουδαία, όπως τη χαρακτήρισε, επέμβαση. «Νικήσαμε 1-0 κι αυτό ήταν σαν ηλεκτροσόκ για μένα, σαν θεραπεία», εξομολογήθηκε στον κόσμο.
«Ημουν όμορφος, πλούσιος και διάσημος και αναρωτιόμουν γιατί η κατάθλιψη με βρήκε εκείνη τη στιγμή. Γιατί δεν συνέβη νωρίτερα ή αργότερα;», ήταν το ερώτημα που τον
«έτρωγε» εκείνη την περίοδο. «Σώθηκα όμως χάρη στην υπερηφάνεια μου», απαντάει ο ίδιος.
Ο Μπουφόν, όπως περιέγραψε ο ίδιος, πήρε δύναμη και από έναν πίνακα ζωγραφικής. Ηταν η στιγμή που έψαχνε από κάποιου να πιαστεί και τελικά βρήκε το σημείο αναφοράς σε έναν καμβά με χρώματα. «Μία μέρα πήγα σε μία γκαλερί τέχνης στο Τορίνο και ερωτεύθηκα έναν πίνακα του Σαγκάλ, την “La Passeggiata”».
 |
| «La Passeggiata», πίνακας του Μαρκ Σαγκάλ |
Τότε συνειδητοποίησε ότι τα μικρά πράγματα μπορούσαν να του επαναφέρουν τη χαρά της ζωής. «Πήγα ξανά την επόμενη μέρα και ξανακοίταξα τον πίνακα», συνέχισε και πρόσθεσε: «Κατάλαβα ότι χρειάζεται υπομονή. Δεν είναι ένα κακό που εξαφανίζεται μέσα σε μία νύχτα. Οπως και ότι δεν εμφανίζεται από τη μία στιγμή στην άλλη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου