Είναι από τις περιπτώσεις που δε χρειάζεται να προσθέσεις πολλά σε αυτά που έγραψε -και παραθέτουμε αυτούσια- ο Αλεσάντρο Βοκαλέλι σήμερα.
«Η Γιούβε γιορτάζει, σήκωσε ακόμη ένα κύπελλο με έναν αρχηγό θρύλο όπως ο Μπουφόν, σε ακόμη μία ξεχωριστή νύχτα, στο σημάδι μιας κυριαρχίας που θα μείνει στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η τελευταία μαγεία σε μια μαγική εποχή: Το 4ο συνεχόμενο κύπελλο Ιταλίας, εν αναμονή των πανηγυρισμών για το 7ο συνεχόμενο πρωτάθλημα. Μία νύχτα που κλείνει μια συναισθηματική σεζόν: Το πρωτάθλημα κλειδωμένο, ο τελικός του κυπέλλου με άνετη νίκη, το παράπονο για εκείνο το ματς του Champions League κόντρα στη Ρεάλ, το οποίο καταστράφηκε μόνο από τον διαιτητή, μετά το μπιανκονέρο show στο Μπερναμπέου.
Πρώτα ο Μπενάτια, μετά το 2-0 του Ντάγκλας Κόστα και το τρίτο από τον Μαροκινό αμυντικό με το διπλό λάθος του Ντοναρούμα, για να έρθει το "πόκερ" από το αυτογκόλ του Κάλινιτς. Ενα μονότερμα. Αυτό που έκανε τη διαφορά, που άλλαξε τις ισορροπίες, ήταν η ατελείωτη ποιότητα της Γιούβε. Συγκέντρωση, υπερηφάνεια, ένα επιστημονικό διάβασμα των κρίσιμων σημείων του παιχνιδιού: Οι μπιανκονέρι επιβεβαιώνουν την ξεκάθαρη ανωτερότητα τους, τη μοναδική ικανότητα τους να δημιουργούν επιτυχίες, να βρίσκουν πάντα κίνητρο.
Μια Γιούβε που δε δέχθηκε ούτε ένα γκολ φέτος στο κύπελλο. Μια Γιούβε που είναι ο καθρέφτης μιας τέλειας διοικητικής οργάνωσης, σε βαθμό που να αποτελεί ένα μοντέλο για την Ιταλία και το εξωτερικό. Μην σταματάς ποτέ: Αυτό είναι το σλόγκαν. Μια Γιούβε που νικάει και προγραμματίζει το μέλλον, χωρίς να χάνει χρόνο διαβάζοντας ξανά αυτό το υπέροχο ρομάντσο της, χωρίς να κάθεται να βλέπει αυτή τη μακρά συλλογή τροπαίων που άρχισε το 2012. Μια Γιούβε ωραία και ανελέητη, καθοδηγούμενη από το διοικητικό ταλέντο των Ανιέλι και Μαρότα, από τις εμπνεύσεις του Παράτιτσι και από τον χαρακτήρα του Νέντβεντ, πολύτιμο δαχτυλίδι συμβίωσης της ομάδας με τη διοίκηση.
Μία Γιούβε χωρίς αντιπάλους, τουλάχιστον προς το παρόν, στην Ιταλία. Και ικανή να κάνει ακόμη και τη Ρεάλ Μααδρίτης να τρέμει. Ενα ξεχωριστό κεφάλαιο το αξίζει ο Μπουφόν, καθοριστικός ακόμη και στα 40 του χρόνια, πιστός σε μια καριέρα πραγματικού μύθου. Αμείλικτη η σύγκριση με τον Ντοναρούμα, προς επιβεβαίωση ότι χρειάζεται πάντα προσοχή στις παρομοιάσεις: Ο Γιουβεντίνος έβαλε τις βάσεις για αυτή τη γιορτή με δύο επεμβάσεις για χειροκροτήματα, ενώ ο ροσονέρο έκανε δύο λάθη στο 2-0 και στο 3-0. Μια Γιούβε για ρεκόρ που ανήκει δικαιωματικά στον Αλέγκρι, ικανός να αλλάξει τις ισορροπίες με τη λογική του, με το ένστικτο του, με την ικανότητα του να αλλάζει σύστημα και πρόσωπα.
Και ο θρίαμβος στο Coppa Italia, με τον Ιγκουαΐν στον πάγκο και τον Μάντζουκιτς βασικό, περικλείει τη δύναμη των επιλογών ενός προπονητή που βρίσκει πάντα τα σωστά κλειδιά. Νίκη: Αυτή είναι η σπεσιαλιτέ της Γιούβε, η οποία έμαθε σε όλους πώς να δίνεις μεγάλη αξία ακόμη και στο Coppa Italia. Ακόμη ένα μάθημα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου