Ενας κύκλος μπορεί να κλείνει αλλά ένας άλλος παραμένει για πάντα ανοιχτός. Αυτός της.. καψούρας με τη Γιουβέντους. Γιατί η αυτή ομάδα σημαίνει πολλά περισσότερα απ’ όσα νομίζουν κάποιοι.
Αρθρογραφία | Γιουβέντους
Με τίτλο: «Ο κύκλος που κλείνει, η “κατάρα” που παραμένει και η Γιούβε που φροντίζει να μας υπενθυμίζει για ποιο λόγο είμαστε οπαδοί της», ο Κωνσταντίνος έγραψε για το forzajuve.gr το παρακάτω άρθρο. Τον ευχαριστούμε και το φιλοξενούμε με ιδιαίτερη χαρά:
Την ώρα που αποφασίζω να γράψω αυτές τις σκέψεις, έχουν περάσει σχεδόν δύο 24ωρα από τη στιγμή που ο βρετανός διαιτητής βάζει τη σφυρίχτρα στο στόμα και αποφασίζει να απαλλάξει τη Ρεάλ Μαδρίτης από τη δύσκολη κατάσταση που της επέβαλαν οι ποδοσφαιριστές της Γιούβε.
Για το ματς και την άρνηση της ομάδας να καταθέσει τα όπλα σε ένα ματς που όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος την είχε ξεγραμμένη δε θα πω πολλά θα αρκεστώ στον τίτλο. Η Γιουβέντους μας υπενθύμισε για άλλη μια φορά το λόγο για τον οποίο είμαστε «καψούρηδες» μ’ αυτό το κλαμπ και με τη φιλοσοφία που πρεσβεύει.
Αυτό που θα ήθελα περισσότερο να κάνω είναι ένας απολογισμός του κύκλου που φαίνεται ότι κλείνει για την ομάδα μας. Ουσιαστικά μάλλον έκλεισε πέρσι στο Κάρντιφ αλλά τυπικά κλείνει φέτος με τη διαφαινόμενη αποχώρηση του αρχηγού από την ενεργό δράση. Η παρακαταθήκη που αφήνει το project που αποφάσισαν να τρέξουν την περίοδο 2011-12 ο Ανιέλι, ο Νέντβεντ και ο Μαρότα είναι τεράστια! Εξι συνεχόμενα πρωταθλήματα (το 7ο έρχεται σύντομα), 3 κύπελλα (το πιθανότερο να γίνουν 4 σε λίγες μέρες) και 2 τελικοί Champions Leagu.
Το πιο σημαντικότερο απ’ όλα όμως, είναι από μόνο του το γεγονός ότι το πλάνο της Γιούβε αποτελεί πλέον ένα σημείο αναφοράς για το πως μια ομάδα μπορεί να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της. Σωστά, ποδοσφαιρικά, χωρίς τα πολλά εκατομμύρια των άλλων. Κόντρα στην πορεία παρακμής του ιταλικού ποδοσφαίρου.
Η Γιούβε διαχώρισε τη θέση της και δήλωσε ξεκάθαρα πως δε θα τους ακολουθήσει. Πως ανήκει αλλού... και αν μετά από 22 χρόνια και 5 χαμένους τελικούς εκείνη η νύχτα της 22ης Μαΐου 1996 παραμένει στοιχειωμένη για μας, το ποτάμι δε γίνεται να γυρίσει πίσω. Η Γιούβε επέστρεψε και η «καταραμένη» κούπα με τα μεγάλα αυτιά είναι θέμα χρόνου να επιστρέψει στο Τορίνο! Fino alla fine forza Juventus!
Αρθρογραφία | Γιουβέντους
Με τίτλο: «Ο κύκλος που κλείνει, η “κατάρα” που παραμένει και η Γιούβε που φροντίζει να μας υπενθυμίζει για ποιο λόγο είμαστε οπαδοί της», ο Κωνσταντίνος έγραψε για το forzajuve.gr το παρακάτω άρθρο. Τον ευχαριστούμε και το φιλοξενούμε με ιδιαίτερη χαρά:
Την ώρα που αποφασίζω να γράψω αυτές τις σκέψεις, έχουν περάσει σχεδόν δύο 24ωρα από τη στιγμή που ο βρετανός διαιτητής βάζει τη σφυρίχτρα στο στόμα και αποφασίζει να απαλλάξει τη Ρεάλ Μαδρίτης από τη δύσκολη κατάσταση που της επέβαλαν οι ποδοσφαιριστές της Γιούβε.
Για το ματς και την άρνηση της ομάδας να καταθέσει τα όπλα σε ένα ματς που όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος την είχε ξεγραμμένη δε θα πω πολλά θα αρκεστώ στον τίτλο. Η Γιουβέντους μας υπενθύμισε για άλλη μια φορά το λόγο για τον οποίο είμαστε «καψούρηδες» μ’ αυτό το κλαμπ και με τη φιλοσοφία που πρεσβεύει.
Αυτό που θα ήθελα περισσότερο να κάνω είναι ένας απολογισμός του κύκλου που φαίνεται ότι κλείνει για την ομάδα μας. Ουσιαστικά μάλλον έκλεισε πέρσι στο Κάρντιφ αλλά τυπικά κλείνει φέτος με τη διαφαινόμενη αποχώρηση του αρχηγού από την ενεργό δράση. Η παρακαταθήκη που αφήνει το project που αποφάσισαν να τρέξουν την περίοδο 2011-12 ο Ανιέλι, ο Νέντβεντ και ο Μαρότα είναι τεράστια! Εξι συνεχόμενα πρωταθλήματα (το 7ο έρχεται σύντομα), 3 κύπελλα (το πιθανότερο να γίνουν 4 σε λίγες μέρες) και 2 τελικοί Champions Leagu.
Το πιο σημαντικότερο απ’ όλα όμως, είναι από μόνο του το γεγονός ότι το πλάνο της Γιούβε αποτελεί πλέον ένα σημείο αναφοράς για το πως μια ομάδα μπορεί να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της. Σωστά, ποδοσφαιρικά, χωρίς τα πολλά εκατομμύρια των άλλων. Κόντρα στην πορεία παρακμής του ιταλικού ποδοσφαίρου.
Η Γιούβε διαχώρισε τη θέση της και δήλωσε ξεκάθαρα πως δε θα τους ακολουθήσει. Πως ανήκει αλλού... και αν μετά από 22 χρόνια και 5 χαμένους τελικούς εκείνη η νύχτα της 22ης Μαΐου 1996 παραμένει στοιχειωμένη για μας, το ποτάμι δε γίνεται να γυρίσει πίσω. Η Γιούβε επέστρεψε και η «καταραμένη» κούπα με τα μεγάλα αυτιά είναι θέμα χρόνου να επιστρέψει στο Τορίνο! Fino alla fine forza Juventus!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου