«Η κατασκευή παιχνιδιού είναι δεδομένη και μερικές φορές αδέξια. Αν είχε λήξει 0-0, θα είχε πάει τέλεια για τη Γιούβε...»

Η Gazzetta dello Sport επιχειρεί να προσεγγίσει και να εξηγήσει αυτό που είδαμε από τη Γιουβέντους κόντρα στη Νάπολι.

Παραθέτουμε αυτούσια τη μίνι-ανάλυση που γράφτηκε στην ιστοσελίδα της εφημερίδας, μία μέρα μετά την ήττα (0-1) των μπιανκονέρι...

«Είναι περισσότερο από κατανοητό το γεγονός ότι ο Αλέγκρι θέλει να ηρεμήσει την ομάδα και το περιβάλλον της. Η Γιούβε παραμένει μπροστά από τη Νάπολι και με 4 νίκες σε 4 ματς θα είναι πρωταθλήτρια Ιταλίας. Το flop κόντρα στους παίκτες του Σάρι, όμως, ήταν αρκετά εντυπωσιακό. Πολλά πράγματα δεν λειτούργησαν τη βραδιά που για πρώτη φορά από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα, έχεις την αίσθηση ότι η Γιούβε μπορεί ακόμη και να χάσει το σκουντέτο.

Νοοτροπία

Η Γιουβέντους είναι πιο δυνατή από τη Νάπολι. Τόσο σε επίπεδο physical game όσο και τεχνικά. Εχει παίκτες πιο έμπειρους, πιο πλήρεις, πιο συνηθισμένους να νικούν και να διαχειρίζονται την πίεση. Κι όμως για μεγάλο διάστημα στο ματς η... επαρχιακή ομάδα έμοιαζε να είναι αυτή του Αλέγκρι. Αμυνόταν πίσω, αποτελεσματικά (μόνο 8 μπάλες έπαιξε η Νάπολι στην περιοχή των μπιανκονέρι) αλλά δεν ήταν σχεδόν ποτέ επικίνδυνη όταν ξανάπαιρνε την μπάλα. Το +4 στη βαθμολογία δικαιολογούμε μόνο εν μέρει την πολύ παθητική νοοτροπία της Γιούβε. Και ξαναρχίζουν οι ψίθυροι για την άμυνα, η οποία έπειτα από 10 αγώνες χωρίς να δεχθεί γκολ, δέχθηκε 4 στα τελευταία 5 ματς του πρωταθλήματος.


Χαμένος στόχος

Η μεγάλη δύναμη της Γιουβέντους είναι αυτή του να ανεβάζει το επίπεδο του παιχνιδιού της με βάση την ποιότητα του αντιπάλου. Πάει στο Μπενεβέντο και μπορεί ακόμη και να παίξει άσχημα για μεγάλο διάστημα. Μετά όμως ανεβάζει ρυθμό για 15 λεπτά, βρίσκει δύο ενέργειες από έναν Ντιμπάλα ή ένα Ντάγκλας Κόστα και παίρνει, όπως και να έχει, το αποτέλεσμα. Μετά έρχονται τα μεγάλα ματς και η ομάδα ανεβάζει επίπεδο, όπως είδαμε στην απίστευτη βραδιά του Σαντιάγκο Μπερναμπέου. Κόντρα στη Νάπολι, όμως, τίποτα από όλα αυτά, λες και η ομάδα έφτασε σε αυτό το ραντεβού άδεια σωματικά και πνευματικά. Κάτι πραγματικά πρωτοφανές στον κύκλο του Αλέγκρι.


Ολοι κακοί

Το δεδομένο είναι αρκετά εντυπωσιακό: Για πρώτη φορά από όταν υπάρχει το Stadium η Γιούβε δεν έκανε ούτε μία τελική προσπάθεια προς την αντίπαλη εστία (το δοκάρι του Πιάνιτς στο φάουλ δεν υπολογίζεται σαν σουτ εντός εστίας). Μετά αναλύεις το παιχνίδι των πρωταθλητών που έχει στη διάθεση του ο Αλέγκρι και συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να θυμηθείς άλλη φορά που να έπαιξαν ταυτόχρονα όλοι τόσο άσχημα. Τον Ιγκουαΐν τον προλάβαιναν πάντα οι Αλμπιόλ και Κουλιμπαλί και δεν πλησίασε καν στο να ολοκληρώσει μια προσπάθεια, ο Ντιμπάλα έπαιξε 45 άσχημα λεπτά, χωρίς να αφήσει το σημάδι του. Ο Ντάγκλας ήταν κινητικός αλλά αναποτελεσματικός όπως ποτέ, ο Κουαδράδο έκανε αυτό που σπάνια συμβαίνει, να μπει δηλαδή ως αλλαγή και να μην αφήσει το σημάδι του. Η κατασκευή παιχνιδιού από τον Πιάνιτς είναι δεδομένη και μερικές φορές αδέξια. Αν είχε λήξει 0-0, θα είχε πάει τέλεια για τη Γιούβε...».