Τις προηγούμενες μέρες έπαιξε το σενάριο, εκτός Ιταλίας, για επιστροφή του Πολ Πογκμπά στη Γιουβέντους. Γιατί;
Αρθρογραφία | Γιουβέντους
Ο Γάλλος το καλοκαίρι του 2016 έκανε μια επιλογή. Και ήταν αυτή που δεν περίμενε κανείς. Μπορούσε να φανταστεί κάποιος ότι ο Πογκμπά θα ζητούσε να φύγει από τη Γιουβέντους, όχι όμως για να επιστρέψει στην ομάδα που δεν τον πίστεψε ποτέ και τον είχε χάσει ως ελεύθερο. Αυτό το γεγονός και μόνο, το ότι δηλαδή η Γιουνάιτεντ έχασε ως ελεύθερο έναν παίκτη και τέσσερα χρόνια μετά πλήρωσε περισσότερα από 100 εκατ. ευρώ για να τον αποκτήσει ξανά, θα έπρεπε να αποτελεί αδιάσειστη απόδειξη για τον Γάλλο σχετικά με το ποιο από τα δύο κλαμπ λειτουργεί περισσότερο ποδοσφαιρικά.
Τελικά δεν αποτέλεσε και ο Πολ επέστρεψε στο Μάντσεστερ λέγοντας και όσα είπε για σπίτι, διακοπές κλπ. Αυτά, βέβαια, ξεχνιούνται εύκολα, θα πει κάποιος. Και έτσι είναι. Στο σημερινό ποδόσφαιρο, όπου όλοι θα κάνουν 250-300 δηλώσεις τον χρόνο, από ένα σημείο κι έπειτα δεν δίνεις και μεγάλη σημασία σε όσα λένε γιατί είναι τόσα πολλά ώστε να χάνουν την αξία τους από ένα σημείο κι έπειτα. Οπως κινδυνεύει να πάθει και Πογκμπά αλλά αγωνιστικά...
Σχεδόν δύο χρόνια μετά την αποχώρηση του, ο Γάλλος δεν έχει κάνει κανένα βήμα ως ποδοσφαιριστής. Προς τα πίσω, ίσως. Προς τα μπρος, όχι. Τα γεγονότα αυτό τον 1,5 χρόνο δείχνουν ότι η Γιουβέντους έχει ζήσει καλύτερα χωρίς τον Πογκμπά σε σχέση με τον Πογκμπά χωρίς τη Γιουβέντους, ενώ η παρουσία του Μίνο Ραϊόλα εγγυάται ότι ο Γάλλος όπου κι αν πάει -αν δεχθούμε ότι θα φύγει από το Μάντσεστερ το καλοκαίρι- σε 2-3 χρόνια θα ζητάει μεταγραφή ξανά.
Ενδεχόμενη επιστροφή του Πολ Πογκμπά στη Γιούβε θα είχε, όπως και να έχει, και μια ρομαντική χροιά. Το κακό είναι ότι δεν βλέπουμε να υπάρχει τίποτα το ρομαντικό στον Γάλλο, στον τρόπο σκέψης του και στο στενό περιβάλλον του, το οποίο τον επηρεάζει 100% στις αποφάσεις του. Οπως δεν βλέπουμε, επίσης, τον Πογκμπά να έχει μετατραπεί σε αυτό που όλοι περίμεναν. Σε έναν ηγέτη, ένα νέο Ζιντάν, ένα χαφ-θαύμα που θα αλλάξει το ποδόσφαιρο.
Ο Γάλλος δεν είναι τίποτα από όλα αυτά, οπότε η Γιουβέντους δεν έχει και κάποιο λόγο να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία σε έναν ποδοσφαιριστή, ο οποίος δεδομένα δεν θα το εκτιμήσει αφού αργά ή γρήγορα θα αρχίσει να ονειρεύεται την Μαδρίτη ή το Παρίσι...
Αρθρογραφία | Γιουβέντους
Ο Γάλλος το καλοκαίρι του 2016 έκανε μια επιλογή. Και ήταν αυτή που δεν περίμενε κανείς. Μπορούσε να φανταστεί κάποιος ότι ο Πογκμπά θα ζητούσε να φύγει από τη Γιουβέντους, όχι όμως για να επιστρέψει στην ομάδα που δεν τον πίστεψε ποτέ και τον είχε χάσει ως ελεύθερο. Αυτό το γεγονός και μόνο, το ότι δηλαδή η Γιουνάιτεντ έχασε ως ελεύθερο έναν παίκτη και τέσσερα χρόνια μετά πλήρωσε περισσότερα από 100 εκατ. ευρώ για να τον αποκτήσει ξανά, θα έπρεπε να αποτελεί αδιάσειστη απόδειξη για τον Γάλλο σχετικά με το ποιο από τα δύο κλαμπ λειτουργεί περισσότερο ποδοσφαιρικά.
Τελικά δεν αποτέλεσε και ο Πολ επέστρεψε στο Μάντσεστερ λέγοντας και όσα είπε για σπίτι, διακοπές κλπ. Αυτά, βέβαια, ξεχνιούνται εύκολα, θα πει κάποιος. Και έτσι είναι. Στο σημερινό ποδόσφαιρο, όπου όλοι θα κάνουν 250-300 δηλώσεις τον χρόνο, από ένα σημείο κι έπειτα δεν δίνεις και μεγάλη σημασία σε όσα λένε γιατί είναι τόσα πολλά ώστε να χάνουν την αξία τους από ένα σημείο κι έπειτα. Οπως κινδυνεύει να πάθει και Πογκμπά αλλά αγωνιστικά...
Σχεδόν δύο χρόνια μετά την αποχώρηση του, ο Γάλλος δεν έχει κάνει κανένα βήμα ως ποδοσφαιριστής. Προς τα πίσω, ίσως. Προς τα μπρος, όχι. Τα γεγονότα αυτό τον 1,5 χρόνο δείχνουν ότι η Γιουβέντους έχει ζήσει καλύτερα χωρίς τον Πογκμπά σε σχέση με τον Πογκμπά χωρίς τη Γιουβέντους, ενώ η παρουσία του Μίνο Ραϊόλα εγγυάται ότι ο Γάλλος όπου κι αν πάει -αν δεχθούμε ότι θα φύγει από το Μάντσεστερ το καλοκαίρι- σε 2-3 χρόνια θα ζητάει μεταγραφή ξανά.
Ενδεχόμενη επιστροφή του Πολ Πογκμπά στη Γιούβε θα είχε, όπως και να έχει, και μια ρομαντική χροιά. Το κακό είναι ότι δεν βλέπουμε να υπάρχει τίποτα το ρομαντικό στον Γάλλο, στον τρόπο σκέψης του και στο στενό περιβάλλον του, το οποίο τον επηρεάζει 100% στις αποφάσεις του. Οπως δεν βλέπουμε, επίσης, τον Πογκμπά να έχει μετατραπεί σε αυτό που όλοι περίμεναν. Σε έναν ηγέτη, ένα νέο Ζιντάν, ένα χαφ-θαύμα που θα αλλάξει το ποδόσφαιρο.
Ο Γάλλος δεν είναι τίποτα από όλα αυτά, οπότε η Γιουβέντους δεν έχει και κάποιο λόγο να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία σε έναν ποδοσφαιριστή, ο οποίος δεδομένα δεν θα το εκτιμήσει αφού αργά ή γρήγορα θα αρχίσει να ονειρεύεται την Μαδρίτη ή το Παρίσι...
Εγώ τα έγραφα από τότε που όλοι οι γιουβεντίνοι τον αποθέωναν. Έγραφα ότι θα γίνει νέος Μπαλοτέλι. Αφού το παιδί έδειξε από την αρχή τα μυαλά του, ο Φέργκι μόνο βλάκας δεν είναι που τον ξαπόστειλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήεχει μυαλο μπαλοτελι
ΑπάντησηΔιαγραφήαπο μακρυα και ας πουμε αγαπημενοι