Πότε θα καταλάβει η Γιουβέντους πως η τακτική με τους «μικρούς» είναι φιάσκο;

Γιατί η Γιουβέντους επενδύει σε ποδοσφαιριστές που στην πραγματικότητα ποτέ δε θέλει;

Αρθρογραφία | Γιουβέντους

Η είδηση πως ο Ρικάρντο Ορσολίνι ετοιμάζεται να δοθεί δανεικός στην Αταλάντα αλλά, προσοχή, με οψιόν αγοράς για την ομάδα του Μπέργκαμο, φέρνει στον αφρό ένα θέμα που «ταλαιπωρεί» το σύλλογο. Η τακτική με τους μικρούς.

Στην περίπτωση του νεαρού Ρικάρντο, αν οι Τορινέζοι πάρουν όσα θέλουν, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τον παραχωρήσουν. Δείχνει ένα λογικό deal αλλά είναι ακριβώς έτσι; Με οικονομικούς όρους, ναι. Πρακτικά, ίσως και όχι. Η φιλοσοφία της Γιουβέντους να παίρνει νεαρούς ποδοσφαιριστές και τελικά να μην αξιοποιεί κανέναν, κάποια στιγμή δε θα την κάνει και τόσο ελκυστική σε ό,τι αφορά την επιλογή ενός παίκτη. Μπορεί να κοιτάξει κάπου αλλού. Και τότε να χάσεις κάτι που ίσως αξίζει.

Κάποιος φιλόδοξος ποδοσφαιριστής, νεαρός όμως, έχει δύο επιλογές. Ή πάει στη Γιούβε και κατακτά 2-3 πρωταθλήματα με 1-2 ώρες χρόνο συμμετοχής συνολικά, ή πάει κάπου αλλού στην Ιταλία και παίζει. Τι επιλέγεις; Εξαρτάται την ψυχολογία της στιγμής.

Από την άλλη, η Γιουβέντους χρειάζεται έτοιμους παίκτες. Χρειάζεται αθλητές που μαζί με τους υπόλοιπους θα ανεβάσουν το επίπεδο της ομάδας. Και αυτό δεν μπορεί να το κάνει Ορσολίνι και ο κάθε Ορσολίνι. Και το ερώτημα είναι: γιατί τους παίρνει τότε; Καλά κάνει και τους ξεφορτώνεται αφού δεν τους θέλει. Γιατί όμως αρχικά τους θέλει;


Στην περίπτωση του Λεμινά, για παράδειγμα, γιατί έκανε χρήση της οψιόν; Ποιος δίνει αυτές τις κατευθύνσεις-συμβουλές. Τι πρόσφερε ο Μάριο, πού μόνο σούπερ δεν είναι; Ο μικρός Ορσολίνι κόστισε όσο πουλήθηκε ο Νέτο στη Βαλένθια. Και με αυτή την τακτική, με απλά μαθηματικά, πήρες 6 εκατ. ευρώ από τον γκολκίπερ που έδωσες στους Ισπανούς αλλά έγιναν αέρας γιατί τα έδωσες στην Ασκολι για τον νεαρό Ιταλό.

Και έγιναν αέρας γιατί τελικά θα τον δώσεις δανεικό για ένα ή δύο χρόνια. Στις αρχές της χρονιάς, τον Ιανουάριο, ο Ρικάρντο Ορσολίνι δήλωνε όλο χαρά: Όλα τέλειωσαν, είμαι παίκτης της Γιουβέντους. Μόνο που μάλλον τέλειωσαν πριν καν αρχίσουν. Και αυτό ισχύει για τον κάθε Ορσολίνι…

Αφού το ποσοστό των «μικρών» που έχουν βγει και έχουν καθιερωθεί-προσφέρει στη Γιούβε είναι ελάχιστο, γιατί συνεχίζουν να επενδύουν σε μια τακτική που μόνο μέσα βάζει το κλαμπ;