Τα χρόνια της ανώμαλης υπερβολής και το ανέκδοτο με έναν Γάλλο, έναν Ιταλό, έναν Ολλανδό και έναν Γκανέζο

Καλοί παίκτες, σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς θα κουβαλούσαν τις τσάντες παλαιότερων θηρίων του ποδοσφαίρου.

Αρθρογραφία | Ποδόσφαιρο

Διαβάζει κανείς τα ποσά που ακούγονται, παίζουν, γράφονται, ισχύουν για ποδοσφαιριστές των καιρών μας και δεν απορείς απλά. Γελάς.

Ο Ντάγκλας Κόστα, η πρώτη μεταγραφή της Γιουβέντους ενδέχεται να κοστίζει μέχρι και 46 εκατ. ευρώ. Για τον Μπερναρντέσκι, η Φιορεντίνα ζητά κάπου στα 40 εκατ. ευρώ αλλά και επιπλέον αντάλλαγμα. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο, στην ηλικία του, τιμάται 200 εκατ. ευρώ!

Η μεταγραφή του αιώνα, αυτή του Πογκμπά, δεν έχει κλείσει ακόμη χρόνο. Ζεστά εκατομμύρια πάνε κι έρχονται. Οπως και αυτά που έδωσε η Γιούβε στη Νάπολι για τον Γκονσάλο. Την ίδια ώρα, ο Ντοναρούμα, η -κατασκευασμένη- σημαία της Μίλαν θα παίρνει μισθό 6 εκατ. ευρώ το χρόνο. Προκλητικά ποσά.


Ναι, δεν υπάρχουν οι εποχές που κάποιος ποδοσφαιριστής έπαιρνε μεταγραφή για μία… πορτοκαλάδα ή για τη φανέλα. Αλλά ζούμε και στα χρόνια της ανώμαλης υπερβολής. Γιατί είναι ανώμαλο ένας τερματοφύλακας που έβγαλε μουστάκι πριν ένα χρόνο να παίρνει τέτοιο μισθό.

Με πόσα λεφτά ήρθε στην ομάδα ο Ζιντάν; Δίνοντας 3,5 εκατ. ευρώ στη Μπορντό. Σχεδόν τα μισά απ’ όσα έδωσε η Βαλένθια για το Νέτο! Και αν αυτό σας φαίνεται κάπως, για τον Ντελ Πιέρο η Πάντοβα πήρε 2,6 εκατ. ευρώ. Ακριβώς 4,7 εκατ. ευρώ πήρε η Μίλαν για τον Ντάβιτς.

Δηλαδή για να ’χουμε καλό ερώτημα: ένας Γάλλος, ένας Ιταλός και ένας Ολλανδός κόστισαν 10,8 εκατ. ευρώ. Ενας Γκανέζος, ο Ασαμόα, 18 εκατ. ευρώ. Σαν ανέκδοτο δεν ακούγονται όλα αυτά;