Η απογοήτευση φέρνει μεγάλες και ενίοτε βαριές κουβέντες. Δικαιολογημένες καταστάσεις, όμως. Μιλάμε για ένα από τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου. Και φυσικά στον φίλαθλο όλα αυτά βιώνονται σε αυξημένο βαθμό.
Αρθρογραφία | Γιουβέντους
Κερδίζεις; Θεοί! Χάνεις; Παλτά! Η Γιουβέντους απώλεσε ένα ακόμη Champions League. Ξεκινάμε από το βασικό που μάλλον συμφωνούμε όλοι: η απώλεια του κυπέλλου είναι τεράστια.
Το ματς αυτό δεν ήταν απλά για τη συμμετοχή στον τελικό. Ηταν για να κατακτηθεί. Και από τη στιγμή που δεν έγινε, είναι μια αποτυχία. Αν σε αυτή την αποτυχία προστεθεί η συνολική εικόνα της αναμέτρησης, το τελικό σκορ αλλά και η σύγχρονη ιστορία στο θεσμό, τότε μιλάμε για μια μεγάλη αποτυχία.
Το βάρος που έχει πλέον αυτή η φανέλα για να κατακτήσει Champions League είναι ακόμη μεγαλύτερο. Του χρόνου θα υπάρχει περισσότερο άγχος και στρες από φέτος, όπως πέρσι υπήρχε μεγαλύτερο πριν πάει η ομάδα στον τελικό του Βερολίνου.
Πέντε σερί χαμένοι τελικοί για ένα μέγεθος όπως η Γιουβέντους είναι εντυπωσιακά πολλοί και πλέον τους διαχειρίζεσαι δύσκολα. Ολο και πιο δύσκολα. Ο τελικός του Κάρντιφ έβαλε τους μπιανκονέρι σε ένα εξαιρετικά περίπλοκο μονοπάτι. Και θέλουν να ξεχάσουν ώστε να δουν μπροστά. Και θέλουν να δουν μπροστά αλλά δεν μπορούν να ξεχάσουν.
Υπάρχει πιθανότητα να είναι η ομάδα του Τορίνο και στον επόμενο τελικό; Ναι, φυσικά και υπάρχει. Γιατί οι 11 που θα μπουν σε ένα χρόνο μέσα στο γήπεδο να έχουν πίστη πως θα το κατακτήσουν;
Αυτές οι βραδιές δε γράφουν απλά την ιστορία. Τη διαμορφώνουν κιόλας. Και η Γιουβέντους, με το χειρότερο ρεκόρ τελικών, παίζει εναντίον των φαντασμάτων του παρελθόντος. Αντίπαλός της δεν είναι απλά η αντίπαλη ομάδα. Είναι τα φαντάσματα που η ίδια έχει θρέψει και μεταφέρει μαζί της στις αποσκευές σε κάθε τελικό.
Ενα φάντασμα με τη φανέλα της Ντόρτμουντ, ένα με τη φανέλα της Μίλαν, ένα με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα και δύο με τη φανέλα της Ρεάλ. Πέντε σερί χαμένοι τελικοί και τα πόδια των ποδοσφαιριστών είναι ακόμη πιο βαριά. Ως εδώ. Ας μπει μια τελεία και ας δούμε μπροστά.
Αυτά λέει η λογική αλλά πάμε τώρα στο συναίσθημα…
Θα χειροκροτήσω την ομάδα για αρκετούς λόγους… Αυτοί οι παίκτες έφεραν το σύλλογο στον τελικό και έκαναν τους οπαδούς να ονειρεύονται την κατάκτηση του τροπαίου. Δεν απέκλεισαν άλλοι της Μπαρτσελόνα με τόσο θριαμβευτικό τρόπο και ήρθαν κάποιοι άλλοι να παίξουν τον τελικό.
Θα χειροκροτήσω την ομάδα ακόμη κι αν πιστεύω πως κάποιοι από τους παίκτες που μπήκαν στο γήπεδο του Κάρντιφ δεν είναι και οι καλύτερες επιλογές για τη μπιανκονέρα φανέλα.
Πάνω απ’ όλα όμως θα χειροκροτήσω την ομάδα γιατί την ακολουθώ δεκαετίες και έχω ζήσει μαζί της πολλές χαρές και άλλες τόσες λύπες. Θα τη χειροκροτήσω γιατί ανυπομονώ του χρόνου να τη δω να βγαίνει ξανά στον αγωνιστικό χώρο και να περιμένω και πάλι να πάει στον τελικό.
Η αγάπη για την ομάδα τα συγχωρεί όλα έτσι κι αλλιώς…
Αρθρογραφία | Γιουβέντους
Κερδίζεις; Θεοί! Χάνεις; Παλτά! Η Γιουβέντους απώλεσε ένα ακόμη Champions League. Ξεκινάμε από το βασικό που μάλλον συμφωνούμε όλοι: η απώλεια του κυπέλλου είναι τεράστια.
Το ματς αυτό δεν ήταν απλά για τη συμμετοχή στον τελικό. Ηταν για να κατακτηθεί. Και από τη στιγμή που δεν έγινε, είναι μια αποτυχία. Αν σε αυτή την αποτυχία προστεθεί η συνολική εικόνα της αναμέτρησης, το τελικό σκορ αλλά και η σύγχρονη ιστορία στο θεσμό, τότε μιλάμε για μια μεγάλη αποτυχία.
Το βάρος που έχει πλέον αυτή η φανέλα για να κατακτήσει Champions League είναι ακόμη μεγαλύτερο. Του χρόνου θα υπάρχει περισσότερο άγχος και στρες από φέτος, όπως πέρσι υπήρχε μεγαλύτερο πριν πάει η ομάδα στον τελικό του Βερολίνου.
Πέντε σερί χαμένοι τελικοί για ένα μέγεθος όπως η Γιουβέντους είναι εντυπωσιακά πολλοί και πλέον τους διαχειρίζεσαι δύσκολα. Ολο και πιο δύσκολα. Ο τελικός του Κάρντιφ έβαλε τους μπιανκονέρι σε ένα εξαιρετικά περίπλοκο μονοπάτι. Και θέλουν να ξεχάσουν ώστε να δουν μπροστά. Και θέλουν να δουν μπροστά αλλά δεν μπορούν να ξεχάσουν.
Υπάρχει πιθανότητα να είναι η ομάδα του Τορίνο και στον επόμενο τελικό; Ναι, φυσικά και υπάρχει. Γιατί οι 11 που θα μπουν σε ένα χρόνο μέσα στο γήπεδο να έχουν πίστη πως θα το κατακτήσουν;
Αυτές οι βραδιές δε γράφουν απλά την ιστορία. Τη διαμορφώνουν κιόλας. Και η Γιουβέντους, με το χειρότερο ρεκόρ τελικών, παίζει εναντίον των φαντασμάτων του παρελθόντος. Αντίπαλός της δεν είναι απλά η αντίπαλη ομάδα. Είναι τα φαντάσματα που η ίδια έχει θρέψει και μεταφέρει μαζί της στις αποσκευές σε κάθε τελικό.
Ενα φάντασμα με τη φανέλα της Ντόρτμουντ, ένα με τη φανέλα της Μίλαν, ένα με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα και δύο με τη φανέλα της Ρεάλ. Πέντε σερί χαμένοι τελικοί και τα πόδια των ποδοσφαιριστών είναι ακόμη πιο βαριά. Ως εδώ. Ας μπει μια τελεία και ας δούμε μπροστά.
Αυτά λέει η λογική αλλά πάμε τώρα στο συναίσθημα…
Θα χειροκροτήσω την ομάδα για αρκετούς λόγους… Αυτοί οι παίκτες έφεραν το σύλλογο στον τελικό και έκαναν τους οπαδούς να ονειρεύονται την κατάκτηση του τροπαίου. Δεν απέκλεισαν άλλοι της Μπαρτσελόνα με τόσο θριαμβευτικό τρόπο και ήρθαν κάποιοι άλλοι να παίξουν τον τελικό.
Θα χειροκροτήσω την ομάδα ακόμη κι αν πιστεύω πως κάποιοι από τους παίκτες που μπήκαν στο γήπεδο του Κάρντιφ δεν είναι και οι καλύτερες επιλογές για τη μπιανκονέρα φανέλα.
Πάνω απ’ όλα όμως θα χειροκροτήσω την ομάδα γιατί την ακολουθώ δεκαετίες και έχω ζήσει μαζί της πολλές χαρές και άλλες τόσες λύπες. Θα τη χειροκροτήσω γιατί ανυπομονώ του χρόνου να τη δω να βγαίνει ξανά στον αγωνιστικό χώρο και να περιμένω και πάλι να πάει στον τελικό.
Η αγάπη για την ομάδα τα συγχωρεί όλα έτσι κι αλλιώς…
Ξέρετε, πολλές φορές τα πολλά ``χειροκροτήματα`` δεν κάνουν καλό! Χρειάζεται και η γιούχα για να ξυπνήσουν όσοι τους πήρε ο ύπνος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οι παίκτες και ο προπονητής αξίζουν τα χειροκρότημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτοί που - όχι δεν το αξίζουν - αλλά προβληματίζουν είναι οι διοικούντες.
Πάλι ξανά-μανά, σύμφωνα με τα σάιτ, βλέπω να συχενίζεται η ίδια ιστορία. Τα «αποφάγια» των μεγάλων (Χάμες, Ινιέστα) και ό,τι «ελεύθερο» κυκλοφορεί.
Η ομάδα θέλει φρεσκάρισμα, θέλει ταρακούνημα. Είχατε πει ότι εάν κατακτούσε το CL η ομάδα, σχεδόν σίγουρα θα έφευγε ο Αντρέα Ανιέλι. Μπορεί επιχειρηματικά να έχει κάποιο όραμα, αγωνιστικά δεν βλέπω να «το 'χει». Μήπως ήρθε η ώρα να μας χαριρετίσει; Γιατί ανανέωση με Μπουφόν, Μπαρτσάλι, Μπονούτσι και κυρίως Α. Ανιέλι δεν βλέπω στον ορίζοντα...
Υ.Γ. Υπήρχε μία στο εκατομμύριο ο Αβοκάτο ή ο Μότζι να μην είχαν ήδη κλείσει τον Ντοναρούμα ΧΘΕΣ;
Φιλέ μου δεν ξέρω αν εχεις γράψει και στο άλλο που αφορά τον Ανιέλι αλλά ώπα λίγο. Χωρίς παρεξήγηση αλλά θα φερθούμε τόσο ανώριμα στον Τζίτζι όπως με τον Αλεξ; Η θα δώσουμε δώρο τον Μπονούτσι για εναν αγώνα; Ο Ανιέλι είπε ότι δεν θέλει κάθε χρόνο να κλείνει τις τρύπες απο τη τσέπη του στα οικονομικά. Εχει δίκιο σε αυτό. Κοιτά που καταλήξανε οι δυο του Μιλάνου. Φέτος μαζί σου αν δεν παρουμε δυο τρεις μεγάλες μεταγραφές. Αλλά Ντοναρουμα ξεχνά τον. Εχουμε ήδη Τζίτζι και μόλις πήραμε και Σεζνι. Δυνατή δυάδα. Τώρα αν μπορούμε να πάρουμε Ινιεστα και κραζουμε το θεωρώ ανόητο. Ανεβαίνουμε ενα επίπεδο στον άξονα μόνο και μόνο απο το όνομά του! Και ο Ντάνι τελειωμένος λέγανε και έκανε και θα κάνει μάλιστα και φέτος όργια. Και στη τελική ΓΙΟΥΒΕ ΕΙΜΑΣΤΕ. ΟΚ πίκρα ξανά σε τελικό αλλά μικτή κόσμου δεν ήμασταν ούτε θα γίνουμε ποτέ. Ιταλικό κορμό είχαμε και θα έχουμε πάντα. Προσωπικά θα ήθελα τρεις μεταγραφές εντεκάδας. Βεράτι εδώ και τώρα χωρίς πολλά πολλά, Σάντσεθ και αν γίνεται Ινιεστα. Αλλά και δυο πιτσιρικαδες με ταλέντο. Δεξί μπακ Κόντι που είναι και φολα Γιουβεντινος και Μπερναρντεσκι και είμαστε κομπλε. Γυρνάει και ο Πιάτσα (μακάρι γερός και δυνατός). Λιχσταινερ λεμινα στουραρο και κάθε παίχτης της ιδιας κλίμακας καιρός να φεύγουν. Πρέπει να έχουμε πάγκο δυνατό! Γυρνάει και ο Καλνταρα και παίρνουμε και Σικ και είμαστε ενα πλήρες ρόστερ. Αν τα βάλουμε κάτω πανω απο 200 μύρια δεν μας βγαίνουν. Εχουνε ήδη βγάλει κοντά στα 300 συν οτι δεν ξέρουμε τη συμφωνία απο Αλιανζ και τους παίχτες που θα μας χαιρετίσουν!!! Δεν ξενερωνουμε αλλά ήρθε η ωρα να κάνουμε ενα μικρό αλλά καλό λίφτινγκ!!! FORZA JUVE!!!
ΔιαγραφήΜην ξεχνάς μαντραγκορα,μπετανκουρ και ορσολινι (ο ορσολινι αν θυμάμαι καλά θα έρθει το επόμενο καλοκαίρι αλλά αν θέλουν έρχεται και φέτος).Και λογικά θα κινηθούν για την απόκτηση ενός νεαρού Ιταλού τερματοφύλακα όπως ο περιν,ο σκουφετ ή ο μερετ.Γενικότερα απο μικρούς είμαστε μια χαρά αλλα θα πρέπει να πάρουμε 2 έτοιμους παίκτες φέτος για να προχωρήσει παραπάνω η ομάδα.
ΔιαγραφήΔεν έγραψα να τον διώξουμε τον Μπουφόν. Είπα να πάρουμε τον Ντοναρούμα, συνεχίζοντας την παράδοση να έχουμε τον κορυφαίο Ιταλό τερματοφύλακα. Μάλλον είσαι μικρός και δεν τα έχεις προλάβει... Όπως δεν έχεις προλάβει την Γιούβε να ΕΧΕΙ μικτή κόσμου και για παραπάνω από μία φορές στην ιστορία της. Αυτή την «νοοτροπία» του «ντάξει, καλά είμαστε» δεν αντέχω στον Ανιέλι. Στα 90's, η Γιουβέντους είχε για πέντε χρόνια την καλύτερη ομάδα ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, άσχετα από τα τρόπαια που πήρε. Παίρνει CL με Σόουζα, Ντεσάν, Κόντε, Βιάλι, Ντελ Πιέρο και πάει στα καπάκια και παίρνει Βιέρι και Ζιντάν! Και μετά Ινζάγκι και Ντάβιτς! Μιλάμε σοβαρά; Στα 80's με Τραπατόνι; Στα 00's ξανά με Λίπι και Καπέλο. Πλάκα κάνουμε τώρα;
ΔιαγραφήΦίλε μου έχω προλάβει Γιούβε απο 96 και μετά και πάντα ειχαμε τους κορυφαίους ιταλούς κι συμπληρωνονταν απο ξένους παιχταραδες. Ας κάνουμε όμως λίγη υπομονή γιατί υπάρχει και ενα πλάνο στον ορίζοντα που όρος το παρών πάει τέλεια.
ΔιαγραφήCm_19 έχεις δίκιο τους είχα ξεχάσει και ειδικά τον Μπεντανκουρ που τον έχω παρακολουθησει και αν πιασει θα κανει θαύματα. Τώρα για Μαντραγκορα μεγάλο ταλέντο αλλά πρέπει να δούμε πως θα πάει γιατί έμεινε πίσω με τον τραυματισμό αν και θα είχε ελάχιστες ευκαιρίες. Ορσολίνι δεν μπορώ να πω. Ταλέντο αλλά δεν έχω δει και δεν ξέρω σορρυ! FORZA JUVE!!!
ΔιαγραφήΝαι γιατί οταν είχαμε παίκτες για την μπιακονέρα φανέλα σαρώναμε στο champions league.Τα τελευταία τρία χρόνια μόνο χάνουμε στους τελικούς.Πρέπει να το πάρουμε χαμπάρι οτι είμαστε loser στο champions league.
ΑπάντησηΔιαγραφή