Αντρέα Φορτουνάτο, το επώνυμό του σημαίνει «τυχερός» αλλά έφυγε μόλις στα 23 του για την ομάδα των ουρανών

Ηταν 25 Απριλίου 1995 όταν έφευγε από τη ζωή, σε ηλικία μόλις 23 ετών, ο Αντρέα Φορτουνάτο.

Το επώνυμο του σημαίνει «τυχερός» αλλά δεν ήταν τέτοιος... Ο Αντρέα Φορτουνάτο γεννήθηκε στο Σαλέρνο από ευκατάστατη οικογένεια αλλά αποφάσισε ότι αυτό που ήθελε να κάνει στη ζωή του ήταν να παίξει ποδόσφαιρο. Το ταλέντο, άλλωστε, το είχε. Και ήταν τέτοιο ώστε το καλοκαίρι του 1993 η Γιουβέντους, την οποία αγαπούσε από πιτσιρικάς, να δώσει 10 δισ. λιρέτες στην Τζένοα για να τον κάνει δικό της.

«Νέο Καμπρίνι», τον βάφτισαν τότε τα ιταλικά ΜΜΕ λόγω του ταλέντου και του στυλ παιχνιδιού του, με τον Τζοβάνι Τραπατόνι να του δίνει τη θέση του βασικού αριστερού μπακ. Αυτός και ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο ήταν οι δύο πιτσιρικάδες από τους οποίους περίμεναν τα περισσότερα οι μπιανκονέρι για τα επόμενα χρόνια αλλά η μοίρα είχε άλλα σχέδια.


Η ανεξήγητη κούραση

Στο δεύτερο μισό της σεζόν 1993-94, ενώ είχε αρχίσει να καλείται και στην εθνική Ιταλίας από τον Αρίγκο Σάκι, η απόδοση του πέφτει... εντυπωσιακά. Ο Φορτουνάτο δείχνει πολύ κουρασμένος στους αγώνες, κάνει εύκολα λάθη και δέχεται έντονη κριτική από οπαδούς και Τύπο. Μέχρι που ήρθε το μεγάλο σοκ στις 20 Μαΐου 1994, όταν οι εξετάσεις στο νοσοκομείο έδειξαν ότι έπασχε από λευχαιμία.

Ο Αντρέα το πάλεψε από την πρώτη στιγμή, έκανε τις απαραίτητες επεμβάσεις και η κατάσταση φάνηκε να βελτιώνεται την σεζόν 1994-95. Οχι για πολύ όμως... Η πνευμονία που τον ταλαιπώρησε τον Απρίλιο του 1995 ήταν το τελειωτικό χτύπημα, με το φινάλε να γράφεται στις 25 Απριλίου 1995...


Ο επικήδειος σε ένα πικρό φινάλε

Ενα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ιταλικού ποδοσφαίρου, έφευγε τόσο νωρίς, μη προλαβαίνοντας να ζήσει ουσιαστικά τίποτα από όσα ονειρεύτηκε. Στην κηδεία του, στο Σαλέρνο, παρευρέθηκαν περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι και φυσικά σύσσωμη η Γιουβέντους, με τον αρχηγό Τζανλούκα Βιάλι να καταρρέει στον επικήδειο.

«Ας ελπίσουμε ότι στον παράδεισο υπάρχει μια ποδοσφαιρική ομάδα... Ας ελπίσουμε ότι στον παράδεισο υπάρχει μια ποδοσφαιρική ομάδα, ώστε να συνεχίσεις να είσαι χαρούμενος τρέχοντας πίσω από μία μπάλα. Τιμή σε σένα, αδερφέ Αντρέα Φορτουνάτο»...