Με τον τίτλο «Γιούβε, ο Αλέγκρι δεν κάνει κανένα λάθος: Κλειδί ο Μάντζουκιτς», η Gazzetta dello Sport χωρίζει σε τέσσερις κατηγορίες το ματς της Γιουβέντους με την Λάτσιο.
Η εφημερίδα, η οποία προκαλεί εκνευρισμό στο Τορίνο με την πολιτική της τους τελευταίους μήνες, αποφάσισε να επικεντρωθεί στο αγωνιστικό κομμάτι για το ματς με τους λατσιάλι. Η Gazzetta αποθεώνει τον Αλέγκρι για την επιλογή του 4-2-3-1 και από εκεί και πέρα χωρίζει σε τέσσερις κατηγορίες τα δεδομένα.
Παραθέτουμε αυτούσια όσα γράφει η Gazzetta dello Sport...
Προσέγγιση
Με το γκολ που πέτυχε ο Πάουλο Ντιμπάλα, οι μπιανκονέρι έφτασαν τα 9 στα πρώτα 15 λεπτά. Οταν η Γιουβέντους έχει στο μυαλό της να επιτεθεί από την αρχή στο Stadium, κανείς αντίπαλος δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Με τη νίκη επί της Λάτσιο έφτασε τις 27 σερί εντός έδρας. Ο Αλέγκρι άρχισε δυνατά, σκόραρε και μετά το διαχειρίστηκε.
Αυτό που κάνει τη Γιουβέντους την καλύτερη ομάδα της Serie A, πέρα από την ποιότητα των πρωταθλητών της, είναι η τεράστια ικανότητα της να παίζει σημαντικά παιχνίδια. Να νικάει στα σημαντικά παιχνίδια.
Εφικτό το 4-2-3-1
Αυτό το 4-2-3-1, με αυτά τα... συστατικά, έμοιαζε υπερβολικά επιθετικό. Ο Πιάνιτς χαμηλά, μπροστά του οι Κουαδράδο, Ντιμπάλα, Ιγκουαΐν και Μάντζουκιτς. Με αυτή τη σύνθεση δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να εφαρμοστεί πάντα, ειδικά σε ένα συγκεκριμένο τύπο παιχνιδιών. Ενα από τα κλειδιά είναι η διάθεση για θυσία.
Και αν ο Μάντζουκιτς κάνει τη συνήθη ματσάρα έχοντας ντυθεί άνθρωπος της κούρασης (για standing ovation κάποιες... αμυντικές επιδόσεις του) και της ποιότητας (το κατέβασμα με το κεφάλι για το γκολ του Ντιμπάλα πολλοί επιθετικοί το ονειρεύονται με το πόδι), εντυπωσιάζει η νοοτροπία του Γκονσάλο Ιγκουαΐν, ο οποίος τρέχει πίσω από τους αντιπάλους του σαν ένας χαφ.
Κεφάλαιο «Ιγκουαΐν»
Με το γκολ για το 2-0 επί της Λάτσιο έφτασε στα 14 στο πρωτάθλημα, 17 συνολικά. Εχει βάλει 7 στα τελευταία 5 ματς. Μαθαίνει να παίζει με νέους συμπαίκτες και η φυσική του κατάσταση φτιάχνει συνεχώς. Αν μετά το 4-3-ποιότητα (Πιάνιτς-Ντιμπάλα-Ιγκουαΐν) ή το 4-2-3-1 γίνουν νόμος, θα έχει περισσότερες μπαλιές για γκολ. Τέτοιες μπαλιές, που μπορεί ίσως να χάσει μία αλλά ποτέ δύο.
Το επιπλέον όπλο
Οταν παίζει ο Κροάτης όλοι αισθάνονται ειδικοί της μπάλας. Γιατί ακόμη κι όποιος δεν έχει ποτέ ολόκληρο αγώνα, χρειάζεται μόνο δύο λεπτά για να καταλάβει ότι ο Πιάτσα είναι ένας παίκτης με ταλέντο έξω από το κανονικό. Τώρα που είναι καλά, θα είναι το επιπλέον όπλο. Με μια πρόταση: Καμιά ώρα έξτρα-προπόνησης στα τελειώματα δεν θα του κάνει κακό.
Ενας με τέτοιο ταλέντο, θα βρίσκεται συχνά σε θέση για γκολ. Και κόντρα στη Λάτσιο, κόντρα και στη Λάτσιο, φάνηκε ότι ο Πιάτσα δεν είναι ακριβώς... τιμωρός μπροστά στους αντίπαλους τερματοφύλακες.
Η εφημερίδα, η οποία προκαλεί εκνευρισμό στο Τορίνο με την πολιτική της τους τελευταίους μήνες, αποφάσισε να επικεντρωθεί στο αγωνιστικό κομμάτι για το ματς με τους λατσιάλι. Η Gazzetta αποθεώνει τον Αλέγκρι για την επιλογή του 4-2-3-1 και από εκεί και πέρα χωρίζει σε τέσσερις κατηγορίες τα δεδομένα.
Παραθέτουμε αυτούσια όσα γράφει η Gazzetta dello Sport...
Προσέγγιση
Με το γκολ που πέτυχε ο Πάουλο Ντιμπάλα, οι μπιανκονέρι έφτασαν τα 9 στα πρώτα 15 λεπτά. Οταν η Γιουβέντους έχει στο μυαλό της να επιτεθεί από την αρχή στο Stadium, κανείς αντίπαλος δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Με τη νίκη επί της Λάτσιο έφτασε τις 27 σερί εντός έδρας. Ο Αλέγκρι άρχισε δυνατά, σκόραρε και μετά το διαχειρίστηκε.
Αυτό που κάνει τη Γιουβέντους την καλύτερη ομάδα της Serie A, πέρα από την ποιότητα των πρωταθλητών της, είναι η τεράστια ικανότητα της να παίζει σημαντικά παιχνίδια. Να νικάει στα σημαντικά παιχνίδια.
Εφικτό το 4-2-3-1
Αυτό το 4-2-3-1, με αυτά τα... συστατικά, έμοιαζε υπερβολικά επιθετικό. Ο Πιάνιτς χαμηλά, μπροστά του οι Κουαδράδο, Ντιμπάλα, Ιγκουαΐν και Μάντζουκιτς. Με αυτή τη σύνθεση δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να εφαρμοστεί πάντα, ειδικά σε ένα συγκεκριμένο τύπο παιχνιδιών. Ενα από τα κλειδιά είναι η διάθεση για θυσία.
Και αν ο Μάντζουκιτς κάνει τη συνήθη ματσάρα έχοντας ντυθεί άνθρωπος της κούρασης (για standing ovation κάποιες... αμυντικές επιδόσεις του) και της ποιότητας (το κατέβασμα με το κεφάλι για το γκολ του Ντιμπάλα πολλοί επιθετικοί το ονειρεύονται με το πόδι), εντυπωσιάζει η νοοτροπία του Γκονσάλο Ιγκουαΐν, ο οποίος τρέχει πίσω από τους αντιπάλους του σαν ένας χαφ.
Κεφάλαιο «Ιγκουαΐν»
Με το γκολ για το 2-0 επί της Λάτσιο έφτασε στα 14 στο πρωτάθλημα, 17 συνολικά. Εχει βάλει 7 στα τελευταία 5 ματς. Μαθαίνει να παίζει με νέους συμπαίκτες και η φυσική του κατάσταση φτιάχνει συνεχώς. Αν μετά το 4-3-ποιότητα (Πιάνιτς-Ντιμπάλα-Ιγκουαΐν) ή το 4-2-3-1 γίνουν νόμος, θα έχει περισσότερες μπαλιές για γκολ. Τέτοιες μπαλιές, που μπορεί ίσως να χάσει μία αλλά ποτέ δύο.
Το επιπλέον όπλο
Οταν παίζει ο Κροάτης όλοι αισθάνονται ειδικοί της μπάλας. Γιατί ακόμη κι όποιος δεν έχει ποτέ ολόκληρο αγώνα, χρειάζεται μόνο δύο λεπτά για να καταλάβει ότι ο Πιάτσα είναι ένας παίκτης με ταλέντο έξω από το κανονικό. Τώρα που είναι καλά, θα είναι το επιπλέον όπλο. Με μια πρόταση: Καμιά ώρα έξτρα-προπόνησης στα τελειώματα δεν θα του κάνει κακό.
Ενας με τέτοιο ταλέντο, θα βρίσκεται συχνά σε θέση για γκολ. Και κόντρα στη Λάτσιο, κόντρα και στη Λάτσιο, φάνηκε ότι ο Πιάτσα δεν είναι ακριβώς... τιμωρός μπροστά στους αντίπαλους τερματοφύλακες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου