29 Δεκ 2016

Mια αγάπη που ποτέ δεν άνθισε και οι ψίθυροι για το πιθανό διαζύγιο

Μετά το θέμα που ξέσπασε λόγω του ρεπορτάζ της Gazzetta dello Sport για κρίση στη σχέση Γιουβέντους-Αλέγκρι, έχει ενδιαφέρον ένα άρθρο των προηγούμενων ημερών.

Είναι ένα άρθρο που γράφτηκε στις 20 Δεκεμβρίου, τρεις μέρες μετά το 1-0 επί της Ρόμα και τρεις μέρες πριν το Σούπερ Καπ, γραμμένο από τον Φαμπρίτσιο Μπιαζίν.

Ο Ιταλός δημοσιογράφος δεν έχει κρύψει ποτέ ότι είναι οπαδός της Ιντερ αλλά καταφέρνει να βλέπει καθαρά τα πράγματα και έχει αποδειχθεί πολύ έγκυρος, ως τώρα, σε θέματα που αφορούν την Γιουβεντους.

Ας δούμε, λοιπόν, τι έγραφε στις 20 του μήνα, τέσσερις μέρες πριν την Gazzetta dello Sport, σε ένα άρθρο που ξεκινούσε για την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου αλλά όλο το ζουμί ήταν στο πώς έκλεινε...


Παραθέτουμε το άρθρο...

Οπως πριν ένα χρόνο, έτσι και φέτος, οι μπιανκονέρι θα χωρίσουν την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου σε δύο ενότητες: Αυτή για την πρώτη ομάδα (μάξιμουμ δύο μεταγραφές) και αυτή με τους ποδοσφαιριστές που μπορεί να μην φορέσουν ποτέ την μπιανκονέρα φανέλα αλλά αν αποκτηθούν τώρα μπορούν να εγγυηθούν διπλό πλεονέκτημα: 1) Κοστίζουν σχετικά λίγα και μπορούν να φέρουν περισσότερα στο ταμείο. 2) Αποκλείονται ως πιθανές ενισχύσεις για τους ανταγωνιστές.

Γιατί αυτό το πράγμα το κάνει εδώ και καιρό σχεδόν αποκλειστικά η Γιουβέντους; Επειδή οι μπιανκονέρι τον Ιανουάριο σπάνια χρειάζονται να διορθώσουν καλοκαιρινά λάθη, κάτι αντιθέτως που συχνά συμβαίνει στους ανταγωνιστές τους.


Απλοποιήσαμε αρκετά το θέμα; Πρακτικά ναι, αλλά το γεγονός είναι ότι μιλάμε για μια διοίκηση που αυτή την στιγμή πετάει σε ύψη δύσκολο να τα πιάσουν οι αντίπαλοι της, χάρη κυρίως σε αυτούς που την διαχειρίζονται. Ανάμεσα σε αυτούς, προφανώς, είναι ο Αλέγκρι.

Γύρω από τον μπιανκονέρο τεχνικό, πάντως, υπάρχουν κάποιοι ψίθυροι σχετικοί με ένα πιθανό διαζύγιο το καλοκαίρι, για λόγους ακόμη και «μιας αγάπης που ποτέ δεν άνθισε» με ένα μέρος των οπαδών, οι οποίοι, παρά τα αποτελέσματα, δεν έχουν καταφέρει να δεχθούν τον Μαξ. Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι πολλά θα κριθούν από το αποτέλεσμα της Γιουβέντους στο Champions League: Μια επιτυχία στην Ευρώπη θα σημαίνει «γεμάτη κοιλιά» από επιτυχίες και θα είναι ένας καλός λόγος για αποχαιρετισμούς. Σε αντίθεση περίπτωση θα υπάρχει λόγος για να συνεχίσουν μαζί, αν και δεν θα λείψουν οι μόνιμοι πολέμιοι που θα αρχίσουν τον βομβαρδισμό με το σλόγκαν «με τον Αλέγκρι δεν νικάς στην Ευρώπη, καλύτερος ο... Σόουζα». Ορίστε, υπάρχουν κάποιοι που πραγματικά το σκέφτονται ήδη.

ΥΓ.: Σε παλαιότερο άρθρο του ο Μπιαζίν έχει γράψει ότι αυτό που θέλει η διοίκηση της Γιουβέντους φέτος είναι το 6ο σερί πρωτάθλημα -κάτι που κυριολεκτικά δεν ξανάγινε- και τουλάχιστον την 4άδα στο Champions League. Η 4άδα είναι το χειρότερο σενάριο που μπορούν να σκεφτούν και να... δεχθούν.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου