Ο πολύπειρος στόπερ της Γιουβέντους ήταν καλεσμένος σε μια εκδήλωση στο Juventus Stadium και εκεί μίλησε για την καριέρα του, αποδεικνύοντας πόσο προσγειωμένος παραμένει παρά τα όσα πετύχει στην καριέρα του.
Αναλυτικά όσα είπε ο Μπαρτσάλι...
Για το ξεκίνημα του: «Το ξεκίνημα μου ήταν το ξεκίνημα ενός παιδιού που ονειρεύεται, δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα καταφέρω να γίνω ποδοσφαιριστής. Ηρθα για πρώτη φορά σε επαφή με κανονικούς ποδοσφαιριστές όταν ήμουν πιτσιρικάς και πήγαινα με το μηχανάκι στις προπονήσεις. Αυτό είναι και το πιο όμορφο κομμάτι της αθλητικής ζωής μου. Καλύτερο από το σήμερα, όπου δεν μου λείπει τίποτα».
Για το πότε ο προπονητής Πιλιόν τον μετέτρεψε από χαφ σε στόπερ: «Ναι, ο Αλέγκρι δεν συμφωνεί απολύτως με αυτή τη θεωρία όμως. Ισως δεν το ξέρουν πολύ αλλά ο μίστερ υπήρξε συμπαίκτης μου στην Πιστοϊέζε για έξι μήνες. Και όπως μου λέει, αυτός ήταν που είπε στον Πιλιόν να μου αλλάξει θέση. Μου υπενθυμίζει πάντα ότι αυτός έδινε συμβουλές στον προπονητή».
Για το πώς γίνεσαι σπουδαίος: «Μια από τις σημαντικότερες αξίες είναι η ταπεινότητα. Νομίζω πως έγινα αυτός που έγινε λόγω δουλειάς. Είμαι ένας μέτριος ποδοσφαιριστής, έγινα σπουδαίος στη Γιουβέντους. Το να είσαι ταπεινός δεν σημαίνει να μην πιστεύεις στον εαυτό σου, σημαίνει να ξέρεις τις δυνατότητες σου. Οταν έρχεσαι στη Γιουβέντους παρατηρείς τους πιο έμπειρους ποδοσφαιριστές. Τόσο ο Μπουφόν όσο και ο Πίρλο δεν έχαναν ούτε μία προπόνηση. Αυτός είναι ο πλανήτης Γιούβε. Και στη Γιούβε προπονείσαι περισσότερο».
Για το πώς προετοιμάζεται για κάθε ματς: «Προσπαθώ να μελετήσω τους αντιπάλους όσο καλύτερα μπορώ. Δεξί πόδι, αριστερό, πώς κινούνται όταν σουτάρουν, με ποιο σουτάρουν περισσότερο κλπ. Το πρόβλημα είναι όταν σουτάρουν 50%-50% με δεξί και αριστερό. Το επίπεδο είναι υψηλό και δεν είναι εύκολο να βγεις πάντα νικητής στο ένας εναντίον ενός. Εμαθα να σκέφτομαι έξυπνα. Την ώρα του ματς, η φάση κρίνεται μέσα σε δύο δευτερόλεπτα, πρέπει να σκεφτείς έξυπνα και γρήγορα».
Για το γεγονός ότι πήγε στη Γερμανία, στη Βόλφσμπουργκ, μετά το Μουντιάλ του 2006 και την Παλέρμο: «Εκεί έγινα πατέρας. Το Μουντιάλ; Είχα την ευκαιρία να παίξω με την Αυστραλία στους «16» και με την Ουκρανία στους «8». Πίστευα ότι άξιζα να πά σε μια μεγάλη ομάδα αλλά δεν ήμουν έτοιμος. Επέλεξα να πάω στη Γερμανία, ίσως ήταν και πολύ για τον ποδοσφαιριστή που ήμουν τότε. Ο Λίπι με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ευθέως ότι δεν εκτίμησε και πολύ την επιλογή μου».
Για το πώς η ζωή του άλλαξε στη Γερμανία: «Ο γιος μου γεννήθηκε στη Φλωρεντία. Ο Μάγκατ μου έλεγε: "Ξέρεις γιατί δεν προοδεύεις; Γιατί δεν προπονείσαι καλά και δεν πιστεύεις σε αυτό που κάνεις". Πάντα έκανα προπόνηση στο 80%. Από αυτή την εμπειρία κατάλαβα ότι θα έπρεπε να προπονούμαι πάντα στο 100%».
Για το τι άλλαξε στη Γιουβέντους: «Ναι, δεν είμαι υπερήφανος για αυτό που θα πω αλλά ακόμη και η σύζυγος μου αισθάνεται ότι λείπω μερικές φορές. Πριν ήμουν ένας μέτριος ποδοσφαιριστής και τα σκεφτόμουν όλα πιο χαλαρά. Δεν ξέρω τι συνέβη στη Γιούβε... Οταν πήραμε το πρώτο πρωτάθλημα, σκέφτηκα αμέσως το δεύτερο, μετά το τρίτο. Πριν τη Γιούβε, όταν αντιμετώπιζα μια μεγάλη ομάδα, το είχα χαμένο το ματς εκ των προτέρων. Η Γιουβέντους υπήρξε καθοριστική σε αυτή την αλλαγή νοοτροπίας».
Για το τι είναι το ποδόσφαιρο για αυτόν: «Το ποδόσφαιρο μου έδωσε τα πάντα. Είναι η δουλειά μου και ο σκοπός της ζωής μου. Πάντα ήταν, σήμερα είναι περισσότερο και από ό,τι ήταν όταν ήμουν πιτσιρικάς. Ολο αυτό τον χαμένο χρόνο σε ό,τι αφορά την παρουσία μου στο σπίτι για την σύζυγο μου και τα παιδιά μου ελπίζω να τον αναπληρώσω μια μέρα. Αν σήμερα είμαι εδώ που είμαι, το οφείλω και σε αυτούς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου