Ένας από τους καλλιτέχνες που δεν βγαίνουν πλέον στο ποδόσφαιρο

Η 9η Νοεμβρίου δεν είναι ποτέ μια απλή μέρα για τη Γιουβέντους.

Αρθρογραφία | Γιουβέντους

Η πρώτη «γνωριμία» μαζί του ήταν στις 4 Δεκεμβρίου 1994. Το 3-2 επί της Φιορεντίνα, με εκείνο το γκολ που σφράγισε την ανατροπή. Μια ζωγραφιά... Από τότε, θα ακολουθούσαν πολλές. Τόσες, που σίγουρα δικαιολογούν και με το παραπάνω το «Pinturicchio» που επέλεξε ο Avvocato. Αυτός που λάτρευε την τέχνη, άρα και τον Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο.

Στην πορεία, βέβαια, θα τον λάτρευαν πολλοί περισσότεροι. Θα τον λάτρευαν όλοι οι Γιουβεντίνοι, θα τον αναγνώριζαν και όλοι οι υπόλοιποι, ανεξαρτήτως οπαδικών προτιμήσεων. Γιατί ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο υπήρξε ένας από αυτούς τους καλλιτέχνες που δεν βγαίνουν πλέον στο ποδόσφαιρο. Υπήρξε ένας από αυτούς, που έδιναν την αίσθηση -και έτσι ήταν- ότι δεν κλωτσούσε την μπάλα. Την χάιδευε. Οπως και όσο έπρεπε.


Δεν ήταν μόνο η τέχνη όμως. Ηταν και η προσωπικότητα, την οποία απέδειξε όταν κλήθηκε, πριν καν κλείσει τα 21 του χρόνια, να αντικαταστήσει τον Ρομπέρτο Μπάτζιο. Και το πέτυχε από την πρώτη του κιόλας σεζόν, τιμώντας το Νο10 όσο κανείς. Ηταν και το στυλ, το οποίο έδειχνε σε εκείνα τα υπέροχα χρόνια των 90's με τις φαβορίτες-σήμα κατατεθέν.

Ηταν και η δύναμη, την οποία αποδείκνυε όταν επέστρεφε από έναν τραυματισμό που τον άφησε εκτός για δέκα μήνες ή όταν έκλεινε τα αυτιά του και απαντούσε εντός γηπέδου στις ανοησίες του Ζέμαν.

Ηταν ο ηγετικός χαρακτήρας, τον οποίο επιβεβαίωνε το καλοκαίρι του 2006, όταν πρώτος ανακοίνωνε την παραμονή του στη Γιουβέντους παρά την Serie B, δείχνοντας τον δρόμο στους υπόλοιπους. Ηταν ο φύλακας-άγγελος, ο οποίος έμπαινε αλλαγή λίγο πριν το τέλος του ματς με την Λάτσιο το 2012 και με ένα φάουλ, ένα ακόμη από τα δικά του φάουλ, έδινε τη λύση και το scudetto.


Ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο ήταν, όλα όσα πίστευε ο Τζάνι Ανιέλι ότι είναι η Γιουβέντους. Ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο είναι ένας, από τους λίγους στην πραγματικότητα, ποδοσφαιριστής που θα έχουμε να λέμε στους επόμενους ότι ζήσαμε από την πρώτη ως την τελευταία μέρα της καριέρας του.

Ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο θα είναι πάντα ένας από τους σπουδαιότερους όχι απλά της Γιούβε αλλά του ποδοσφαίρου συνολικά.

Σήμερα, ο Αλεξ έχει γενέθλια. Γίνεται 42 ετών. Και δεν υπάρχει ούτε ένας Γιουβεντίνος σε αυτόν τον πλανήτη, που δεν θα ήθελε να μπορεί να του ευχηθεί από κοντά... Auguri Capitano!