Ο εκνευρισμός του Αλέγκρι κρύβει μια κατάσταση που τον «πνίγει»

Ο στρατηγός οφείλει να έχει καθαρό μυαλό και να έτσι να πορεύεται σε κάθε μάχη.

Αρθρογραφία | Γιουβέντους

Διαβάζοντας τις δηλώσεις του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, πριν ή μετά τους αγώνες, παρατηρεί κάποιος πως το τελευταίο διάστημα ο προπονητής της Γιουβέντους βγάζει σημάδια εκνευρισμού. Κάποιες φορές έντονου μάλιστα.

Στοιχείο που δεν υπήρχε τα προηγούμενα δύο χρόνια, ούτε καν πέρσι, στο τραγικό ξεκίνημα των έντεκα-δώδεκα αγωνιστικών. Ο Μαξ απαντάει απότομα, ειρωνικά, επιθετικά. Αν ήταν έτσι ως χαρακτήρας, δε θα υπήρχε σημείο αναφοράς.

Δεν είναι όμως αυτός. Δεν είναι αλαζόνας, δεν είναι… Μουρίνιο. Είναι ένας ευγενικός επαγγελματίας που πάντα προσπαθεί να απαντήσει. Γνωρίζει καλά το ρόλο και το χώρο των media και παίζει με τους κανόνες τους.


Μπορεί ο κόουτς των μπιανκονέρι να έχει δεχτεί έντονη και πιεστική κριτική από τον Τύπο για το (ποιοτικό) παιχνίδι που παίζει η Γιουβέντους. Μπορεί να τον έχουν κουράσει με τις ίδιες ερωτήσεις. Ένα σωρό μπορεί αλλά… αυτός είναι ο πάγκος της Γιουβέντους. Απαιτητικός, ηλεκτρικός και κάποιες φορές παράλογος.

Ο Αλέγκρι είναι εκνευρισμένος. Και αυτό φαίνεται. Βλέπει και ο ίδιος το ίδιο πρόβλημα για τον οποίο τον ρωτούν συνέχεια οι δημοσιογράφοι. Και μάλλον είναι εκνευρισμένος γιατί δεν του βγαίνει όποια λύση και αν επιχειρεί και όχι γιατί του τη «σπάνε» οι δημοσιογράφοι.

Σε μία ομάδα εκατοντάδων εκατομμυρίων, ο προπονητής έχει ευθύνη αν παίζει καλό ποδόσφαιρο και αν θα πραγματοποιηθούν οι στόχοι. Το πρώτο στοίχημα το έχει χάσει μέχρι στιγμής. Ο Αλέγκρι φοβάται για το δεύτερο. Φοβάται για την Ευρώπη.

Ο προπονητής της Γιουβέντους ξέρει καλύτερα από όλους εμάς τι μπορεί να πετύχει η ομάδα που έχει στα χέρια του. Και φέτος, τη χρονιά των επενδύσεων και των μεγάλων αγορών, υπάρχει μεγαλύτερη πίεση. Όχι από τον Τύπο. Από την ίδια την ομάδα.