Η ποδοσφαιρική ιστορία θα θυμάται δύο Πελέ. Τον Πελέ τον Βραζιλιάνο και τον χαζό τον Ιταλό…

Ο Γκρατσιάνο Πελέ είναι ένας ευπαρουσίαστος νέος. Προσέχει το μαλλί του, δίνει μεγάλη βάση στην εμφάνισή του. Αν δεν ήταν ποδοσφαιριστής, θα μπορούσε κάλλιστα να εργαζόταν ως γκαρσόνι σε ένα κομψό και ακριβό ρεστοράν του Μιλάνου ή του Τορίνο.

Αρθρογραφία | Ποδόσφαιρο

Και μάλλον εκεί θα είχε μεγαλύτερη επιτυχία γιατί στο ποδόσφαιρο δεν έχει καταφέρει να ξεχωρίσει. Είναι από τους τύπους που κανείς δε θα τον θυμάται όταν σταματήσει, είναι από αυτούς που απλά επέλεξαν ένα επάγγελμα.

Κακομαθημένος, κακότροπος και εκνευριστικά ερειστικός, ο Πελέ της Ιταλίας δημιούργησε σκηνικό, πριν λίγο καιρό, όταν έγινε αλλαγή στο 60’ στο ματς με την Ισπανία. Βγαίνοντας, ο Βεντούρα, ο προπονητής του, το έδωσε το χέρι και εκείνος αρνήθηκε επιδεικτικά.

Μάλλον ένιωσε άσχημα που ο τεχνικός της σκουαντρα ατζούρα τον αντικατέστησε ενώ έπρεπε να νιώθει υποχρεωμένος που τον έβαλε να παίξει. Για την Ιταλία, την τέσσερις φορές Παγκόσμια Πρωταθλήτρια, είναι ντροπή να έχει βασικό σέντερ φορ έναν ιμιτασιόν Πελέ.

Έναν ποδοσφαιριστή που αποφάσισε στα 30 του, την πιο παραγωγική ηλικία, να πάει να παίξει στην Κίνα για να βγάλει λεφτά και να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα. Ναι, στην Κίνα μπορεί να κάνει τη διαφορά.


Ο Γκρατσιάνο Πελέ έχει τον ίδιο βεντετισμό που έχουν πάνω τους εκατοντάδες ποδοσφαιριστές που υπάρχουν στον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Παίκτες που νομίζουν πως είναι σημαντικά κομμάτια του ποδοσφαιρικού παζλ και απλά συμπληρώνουν τα ρόστερ των ομάδων.

Καμιά γκομενίτσα, ακριβό αυτοκίνητο και ένα lifestyle που δε θα είχαν αν δεν κέρδιζαν καλά χρήματα από το ποδόσφαιρο. Αυτά τα μυαλά έχουν οι απανταχού… Πελέδες που μας θυμίζουν πόσο λείπουν σήμερα οι μεγάλες προσωπικότητες.

Ο Πελέ, ο Γκρατσιάνο Πελέ, είναι το ζωντανό παράδειγμα πως μπορεί ένα τίποτα όχι μόνο να επιβιώσει αλλά να κονομήσει κιόλας. Μπορεί η ζωή του να έχει γίνει καλύτερη από το ποδόσφαιρο, όμως το ποδόσφαιρο δεν έγινε καλύτερο από αυτόν.