Στη συνεργασία Ιγκουαΐν-Μάντουκιτς και την επιστροφή του Μαρκίζιο εστιάζει η Gazzetta dello Sport στο σχόλιο της για τη Γιουβέντους.
Παραθέτουμε αυτούσια όσα γράφει η εφημερίδα για τους μπιανκονέρι μετά το 4-1 επί της Σαμπντόρια...
«Ανάμεσα στη Γιουβέντους και την Σαμπντόρια υπάρχει μια άβυσσος. Αν, μετά, αυτός που είναι ο αδύναμος της υπόθεσης, παρουσιάζεται με ένταση ανάλογη αυτής που έχεις όταν κάθεσαι στο τραπέζι και ξεφλουδίζεις μια μπανάνα, για μια ομάδα σαν αυτή του Αλέγκρι όλα γίνονται πολύ εύκολα. Οι θετικές ενδείξεις, πάντως, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, δεν έλειψαν για τους μπιανκονέρι. Και δεν μιλάμε για τα δύο γκολ στην επιστροφή του Κιελίνι, κάτι που είχει γίνει τελευταία φορά πριν 8,5 χρόνια.
Ιγκουαΐν-Μάντζουκιτς, γιατί όχι;
Ηταν το θέμα της βραδιάς, με δεδομένο ότι οι δυο τους θα πρέπει να είναι δίδυμο μέχρι την επιστροφή του Ντιμπάλα. Το πρώτο πείραμα στο Παλέρμο δεν είχε πάει καλά. Πολύ καλύτερα κόντρα στη Σαμπντόρια, χάρη κυρίως στον Κροάτη γίγαντα. Ο πρώην της Μπάγερν πέτυχε το πρώτο του φετινό γκολ μετά από 4 λεπτά και απελευθερώθηκε από ένα βάρος που υπήρχε στους ώμους του από τις 24 Απριλίου.
Από τότε, μέχρι και χθες βράδυ, ήταν πολύ καλός στο να πάει αριστερά για να ανοίγει χώρους, να απελευθερώσει τον Ιγκουαΐν από την ανασταλτική δουλειά του και στο να καταλαβαίνει πότε έπρεπε να συγκλίνει στην περιοχή. Η συνεργασία τους μπορεί να βελτιωθεί αλλά το σημαντικό είναι ότι φαίνεται πως μπορούν να συνυπάρξουν. Αν, μετά, ο Κουαδράδο, ισοπεδωτικός κόντρα στη Σαμπντόρια, παίζει στη φυσική του θέση, στη δεξιά πλευρά, να που φτάνουν στην περιοχή και οι απαραίτητες σέντρες για τον SuperMario.
Καλώς επέστρεψες Μαρκίζιο
Τώρα που επέστρεψε ο Κλαούντιο Μαρκίζιο θα μπορέσουμε να κρίνουμε πραγματικά το παιχνίδι της Γιουβέντους. Η ιδέα είναι ίσως λίγο ακραία, αλλά ο Αλέγκρι στους πρώτους δύο μήνες της σεζόν πρέπει να ζήσει με αυτό που έμοιαζε στο κέντρο περισσότερο με ένα χάσμα παρά με ένα απλό κενό. Γιατί συχνά έλειπαν οι γεωμετρίες και η γνώση που χρειάζεται για ένα ρόλο τόσο καθοριστικό όσο και περίπλοκο για να ανταποκριθείς. Ο Ερνάνες έκανε προσπάθειες για να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αλλά η βραδύτητα του ζημιώνε τον συνολικό ελιγμό του παιχνιδιού της ομάδας. Ο Λεμινά είναι καλός ποδοσφαιριστής αλλά αποδίδει καλύτερα όταν είναι στη μεσαία γραμμή.
Ο Αλέγκρι υπογράμμισε την διαφορετική ταχύτητα της μπάλας με τον Μαρκίζιο στον ρόλο αυτό, απαραίτητος ακόμη και στο να καταλάβει την ταχύτητα στην αλλαγή πλεύσης του παιχνιδιού της Γιούβε. Θα χρειαστεί ακόμη χρόνος μέχρι να είναι έτοιμος να παίζει σε όλα τα ματς αφού δεν είναι σίγουρο ότι το σώμα του μπορεί να του επιτρέψει, για παράδειγμα, να παίξει και το βράδυ του Σαββάτου με τη Νάπολι. Σύντομα, όμως, ο regista (μπροστά από την άμυνα) της Γιουβέντους θα είναι σε τοπ κατάσταση. Και είμαστε πολύ περίεργοι να δούμε πόσο αυτό θα βελτιώσει και το παιχνίδι του Πιάνιτς».
Παραθέτουμε αυτούσια όσα γράφει η εφημερίδα για τους μπιανκονέρι μετά το 4-1 επί της Σαμπντόρια...
«Ανάμεσα στη Γιουβέντους και την Σαμπντόρια υπάρχει μια άβυσσος. Αν, μετά, αυτός που είναι ο αδύναμος της υπόθεσης, παρουσιάζεται με ένταση ανάλογη αυτής που έχεις όταν κάθεσαι στο τραπέζι και ξεφλουδίζεις μια μπανάνα, για μια ομάδα σαν αυτή του Αλέγκρι όλα γίνονται πολύ εύκολα. Οι θετικές ενδείξεις, πάντως, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, δεν έλειψαν για τους μπιανκονέρι. Και δεν μιλάμε για τα δύο γκολ στην επιστροφή του Κιελίνι, κάτι που είχει γίνει τελευταία φορά πριν 8,5 χρόνια.
Ιγκουαΐν-Μάντζουκιτς, γιατί όχι;
Ηταν το θέμα της βραδιάς, με δεδομένο ότι οι δυο τους θα πρέπει να είναι δίδυμο μέχρι την επιστροφή του Ντιμπάλα. Το πρώτο πείραμα στο Παλέρμο δεν είχε πάει καλά. Πολύ καλύτερα κόντρα στη Σαμπντόρια, χάρη κυρίως στον Κροάτη γίγαντα. Ο πρώην της Μπάγερν πέτυχε το πρώτο του φετινό γκολ μετά από 4 λεπτά και απελευθερώθηκε από ένα βάρος που υπήρχε στους ώμους του από τις 24 Απριλίου.
Από τότε, μέχρι και χθες βράδυ, ήταν πολύ καλός στο να πάει αριστερά για να ανοίγει χώρους, να απελευθερώσει τον Ιγκουαΐν από την ανασταλτική δουλειά του και στο να καταλαβαίνει πότε έπρεπε να συγκλίνει στην περιοχή. Η συνεργασία τους μπορεί να βελτιωθεί αλλά το σημαντικό είναι ότι φαίνεται πως μπορούν να συνυπάρξουν. Αν, μετά, ο Κουαδράδο, ισοπεδωτικός κόντρα στη Σαμπντόρια, παίζει στη φυσική του θέση, στη δεξιά πλευρά, να που φτάνουν στην περιοχή και οι απαραίτητες σέντρες για τον SuperMario.
Καλώς επέστρεψες Μαρκίζιο
Τώρα που επέστρεψε ο Κλαούντιο Μαρκίζιο θα μπορέσουμε να κρίνουμε πραγματικά το παιχνίδι της Γιουβέντους. Η ιδέα είναι ίσως λίγο ακραία, αλλά ο Αλέγκρι στους πρώτους δύο μήνες της σεζόν πρέπει να ζήσει με αυτό που έμοιαζε στο κέντρο περισσότερο με ένα χάσμα παρά με ένα απλό κενό. Γιατί συχνά έλειπαν οι γεωμετρίες και η γνώση που χρειάζεται για ένα ρόλο τόσο καθοριστικό όσο και περίπλοκο για να ανταποκριθείς. Ο Ερνάνες έκανε προσπάθειες για να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αλλά η βραδύτητα του ζημιώνε τον συνολικό ελιγμό του παιχνιδιού της ομάδας. Ο Λεμινά είναι καλός ποδοσφαιριστής αλλά αποδίδει καλύτερα όταν είναι στη μεσαία γραμμή.
Ο Αλέγκρι υπογράμμισε την διαφορετική ταχύτητα της μπάλας με τον Μαρκίζιο στον ρόλο αυτό, απαραίτητος ακόμη και στο να καταλάβει την ταχύτητα στην αλλαγή πλεύσης του παιχνιδιού της Γιούβε. Θα χρειαστεί ακόμη χρόνος μέχρι να είναι έτοιμος να παίζει σε όλα τα ματς αφού δεν είναι σίγουρο ότι το σώμα του μπορεί να του επιτρέψει, για παράδειγμα, να παίξει και το βράδυ του Σαββάτου με τη Νάπολι. Σύντομα, όμως, ο regista (μπροστά από την άμυνα) της Γιουβέντους θα είναι σε τοπ κατάσταση. Και είμαστε πολύ περίεργοι να δούμε πόσο αυτό θα βελτιώσει και το παιχνίδι του Πιάνιτς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου