Αρθρογραφία | Γιουβέντους
Ο Ιορδάνης Κ. αναλύει από τη δική του σκοπιά τον ρόλο του Αργεντίνου επιθετικού στη Γιουβέντους. Το forzajuve.gr, το Νο 1 σάιτ για θέματα των μπιανκονέρι στην Ελλάδα, προσφέρει βήμα σε όποιον θέλει να γράψει τις σκέψεις του για την ομάδα. Στείλτε το άρθρο σας στο μέιλ famigliabianconera@gmail.com.
Ακολουθεί το κείμενό του…
Οι μέρες του καλοκαιριού περνούσαν, και μετά την απόκτηση του Πιάνιτς από την Ρόμα, η διοίκηση (όπως όφειλε) προχώρησε σε μία κίνηση πρωτόγνωρη για την φιλοσοφία της Γιουβέντους.
Η πιο ακριβοπληρωμένη μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου ήταν γεγονός, και ο Πιπίτα ντύθηκε επισήμως μπιανκονέρο. Οι φιλοδοξίες πολλές, το ταλέντο αδιαμφισβήτητο και το μέλλον φάνταζε ρόδινο. Αλλά...
Έχοντας διανύσει μια μερίδα της χρονιάς, διάστημα μικρό για εκτιμήσεις πρόωρες και πιθανόν λανθασμένες, έχω μια κάποια ένσταση για ένα κύριο ζήτημα. Αρχικά, η ίδια η απόκτηση του Ιγκουαΐν ήταν κάτι αναζωογονητικό για το πρεστίτζ της ομάδας.
Ο Αργεντίνος είναι πολύ καλός παίκτης, και προφανέστατα ο πρώτος άξιος για την αιχμή της επιθετικής γραμμής της ομάδας στην μετά Τρεζεγκέ εποχή. Προσωπικά, στην ίδια θέση ανώτεροί του είναι πιστεύω μόνο οι Αγκουέρο, Λεβαντόφσκι, Οαμπαμεγιάνγκ, Σουάρεζ και Μπενζεμά (κανένας προς πώληση το καλοκαίρι που μας πέρασε).
Ωστόσο, και οι πέντε προαναφερθέντες παίζουν σε ένα σύστημα στις ομάδες τους, όπου έχουν έναν ρόλο υποδοχής. Πρακτικά, ο Αγκουέρο πλαισιώνεται από Νολίτο και Στέρλινγκ στην Σίτι, ο Λεβαντόφσκι απο Κόστα και Ρόμπεν στην Μπάγερν, ο Ομπαμεγιάνγκ από Ντεμπελέ και Πούσιλιτς στην Μπορούσια, ο Σουάρεζ από Μέσι και Νειμαρ στην Μπαρτσελόνα και ο Μπενζεμά από Ρονάλντο και Μπέιλ στην Ρεαλ (με ορισμένες τροποποιήσεις στην επιλογή εξτρέμ ανάλογα με ροτέσιον κλπ).
Ο Γκονζάλο έχει αρετές, αλλά στο παρόν σύστημα σε ματς με ομάδες που καίνε, χάνεται και μπαλιές δεν παίρνει. Έχει κάνει καλό ξεκίνημα, αλλά πόσο καλύτερο θα ήταν αν έπαιζε στην κορυφή με δεξιά του να τρέχει ο Ντιμπάλα και αριστερά του έναν εκ των Πιάτσα-Κουαδράδο;
Έχοντας παραμελήσει το κέντρο που τόσα χρόνια ήταν η ανάσα της ομάδας το 3-5-2 του Αλέγκρι (ή καλύτερα το 5-3-2) δε βοηθάει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο ο Ιγκουαΐν. Η Γιουβέντους μπορεί να έχει τη δική της τριπλέτα, χωρίς να αποκόπτει αναγκαία κέντρο με επίθεση.
Ο Πιάνιτς είναι φιλότιμος και βρίσκει τα πατήματά του, ο Μαρκίζιο επιστρέφει, ποιον τιφόζο θα χαλούσε λοιπόν μια Γιουβέντους με παράταξη 4-3-3; Φυσικά ακόμη είναι αρχή και συνηθίζεται οι ομάδες του Αλέγκρι να δίνουν γκάζια μετά το Νοέμβρη.
Και φυσικά επίσης, ο τραυματισμός του Ντιμπάλα έρχεται για να αλλάξει πολλά δεδομένα.
Fino alla Fine
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου