Ο Πάουλο Ντιμπάλα παραχώρησε μια μεγάλη συνέντευξη, στην οποία αναφέρθηκε στη Γιουβέντους, στα όνειρα του και γενικά στο ποδόσφαιρο και όχι μόνο.
Η συνέντευξη είναι στο περιοδικό GQ Italia και παραθέτουμε τα κυριότερα σημεία των όσων είπε ο Αργεντίνος άσος.
Για τον... μικροσκοπικό σωματότυπο του: «Οταν ήμουν 15 ετών η φανέλα έφτανε σχεδόν στα γόνατα, ήταν σαν ράσο και γι' αυτό με αποκαλούσαν μικρό παπά».
Για το όνειρο του: «Αν μπορούσα να διαλέξω, θα αδιαφορούσα για την Χρυσή Μπάλα για να πραγματοποιήσω τα όνειρα μου: Να κατακτήσω το Champions League και το Μουντιάλ».
Για το γεγονός που άλλαξε την καριέρα του: «Η εμπειρία μου στην Ιταλία. Στο Παλέρμο, με πολλούς τρόπους, έμαθα να καταλαβαίνω το ποδόσφαιρο. Μετά φυσικά είναι η Γιουβέντους, όπου ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι ήταν πολύ υπομονετικός μαζί μου στην αρχή. Σημαντική στιγμή και στην Αργεντινή, όταν ο Ντάριο Φράνκο μου έδωσε την πρώτη μου συμμετοχή».
Για την Ινστιτούτο: «Ο πατέρας μου με έστειλε εκεί. Ηταν το όνειρο του να γίνει ποδοσφαιριστής ο γιος του. Τα παιδιά πρέπει να ακολουθούν τα όνειρα τους, όχι μόνο στο ποδόσφαιρο. Ερχομαι από μια μικρή πόλη όπου το να παίξεις για ομάδες όπως η Γιουβέντους μοιάζει αδύνατο».
Για την πρώτη του ανάμνηση από την Ινστιτούτο: «Η δοκιμή... Ο τότε διευθυντής των ακαδημιών, Τούρτσα, μου είπε ότι περνάω αλλά υπό έναν όρο: Να μην φορέσω ξανά τη φανέλα της Μπόκα, την οποία φορούσα εκείνη την ημέρα».
Για την μεταγραφή στην Ιταλία: «Δεν μπορούσα να πω όχι στο Παλέρμο, δεν ήταν εύκολο να πάω στην Ιταλία από την 2η κατηγορία της Αργεντινής αλλά το τρένο περνάει μόνο μια φορά και πρέπει να το πάρεις. Ο πατέρας μου είχε πεθάνει, οπότε συζήτησα με την μητέρα μου και τα αδέρφια μου. Η ζωή απέδειξε ότι κάναμε καλά».
Για το γεγονός ότι όσοι φοράνε το Νο 10 της Αργεντινής περνάνε από την Μπαρτσελόνα: «Υπήρξαν πολλοί, ακόμη και ο Ρικέλμε, αλλά ήταν σύμπτωση. Δεν σημαίνει ότι οι υπόλοιποι Αργεντίνοι που θα φορέσουν το Νο 10 θα πρέπει απαραίτητα να παίξουν στην Μπαρτσελόνα».
Για το στόχο του σε ό,τι αφορά την Αργεντινή: «Ο στόχος μου φέτος είναι να κερδίσω μια θέση στην εθνική ομάδα αλλά θα πρέπει να το κερδίσω μέσω των αποτελεσμάτων με τη Γιούβε».
Για τη Γιουβέντους: «Η πρώτη φορά που γνώρισα την ομάδα, προπονητή και παίκτες, ήταν στο αεροπλάνο καθώς επιστρέφαμε από το Βερολίνο, μετά το τελικό. Εκεί είδα κάτι ξεχωριστό σε όλους τους. Είχαν μόλις χάσει έναν τελικό Champions League αλλά ο Μαρκίζιο με πλησίασε και μου είπε: "Ετοιμάσου, την επόμενη σεζόν θα τα κατακτήσουμε όλα". Εκεί κατάλαβε την δύναμη αυτού του συνόλου. Είναι σπουδαίοι άνθρωποι και απίστευτοι ποδοσφαιριστές, το είδατε και πέρυσι, 26 νίκες σε 27 ματς για να πάρουμε τον τίτλο».
Για το εντυπωσιακό comebak της Γιούβε στο περσινό πρωτάθλημα: «Συζητήσαμε μετά την ήττα από τη Σασουόλο, υπήρχε καλή ατμόσφαιρα και όλοι είπαμε την άποψη μας. Εκείνη την στιγμή δείξαμε τη δύναμη μας ως γκρουπ. Ημασταν τυχεροί στη νίκη που ακολούθησε με την Τορίνο αλλά μετά οι υπόλοιπες 25 σερί νίκες δεν είχαν να κάνουν με την τύχη».
Για το αν ο Μπουφόν αποκρούει τα πέναλτι του στην προπόνηση: «Ποτέ! Αυτό, όμως, ισχύει επειδή τα εκτελούμε πάντα στον Νέτο».
Για τον στόχο της κατάκτησης του Champions League: «Μια ομάδα όπως η Γιουβέντους πρέπει πάντα να έχει ως στόχο το να κατακτήσει το Champions League».
Για το πώς παρακολούθησε το περσινό Μπάγερν-Γιουβέντους: «Ημουν πίσω από τον καναπέ, ήμουν εκνευρισμένος. Ηθελα να ήμουν εκεί (ήταν τραυματίας)».
Για το πέναλτι του Τζάτζα στο Γερμανία-Ιταλία: «Πάντα έτσι τα εκτελεί. Παρακολουθούσα το ματς μαζί με τον Μαρκίζιο και όταν άρχισε να τρέχει ο Σιμόνε, είπαμε και οι δύο ότι η μπάλα θα πάει πολύ ψηλά».
Για την αποχώρηση του Μοράτα: «Θα ήμουν χαρούμενος αν έμενε. Τα πηγαίναμε καλά, τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου. Σπουδαίος συμπαίκτης και φίλος. Ηταν πολύ κοντά μου στο πρώτο μου διάστημα στη Γιουβέντους».
Για τον ελεύθερο χρόνο του: «Ψάχνω κάποιον για να παίξουμε σκάκι. Ο πατέρας μου, μου δίδαξε πώς να παίζω όταν ήμουν πέντε ετών. Βοηθάει να καθαρίσει το μυαλό».
Για τα τρία αγαπημένα του σημεία στο Τορίνο: «Εκτός από το σπίτι μου: Monte dei Cappuccini, Lungo Po και Juventus Stadium».
Για τα αυτοκίνητα: «Μου αρέσουν αλλά έχω μόνο ένα: Maserati».
Για την οικογένεια: «Οσοι είναι τόσο τυχεροί ώστε να έχουν μια όμορφη οικογένεια, καταλαβαίνουν τη σημασία της σε έναν κόσμο όπου πολλοί σου δίνουν το χέρι περισσότερο για παρηγοριά παρά για αγάπη».
Η συνέντευξη είναι στο περιοδικό GQ Italia και παραθέτουμε τα κυριότερα σημεία των όσων είπε ο Αργεντίνος άσος.
Για τον... μικροσκοπικό σωματότυπο του: «Οταν ήμουν 15 ετών η φανέλα έφτανε σχεδόν στα γόνατα, ήταν σαν ράσο και γι' αυτό με αποκαλούσαν μικρό παπά».
Για το όνειρο του: «Αν μπορούσα να διαλέξω, θα αδιαφορούσα για την Χρυσή Μπάλα για να πραγματοποιήσω τα όνειρα μου: Να κατακτήσω το Champions League και το Μουντιάλ».
Για το γεγονός που άλλαξε την καριέρα του: «Η εμπειρία μου στην Ιταλία. Στο Παλέρμο, με πολλούς τρόπους, έμαθα να καταλαβαίνω το ποδόσφαιρο. Μετά φυσικά είναι η Γιουβέντους, όπου ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι ήταν πολύ υπομονετικός μαζί μου στην αρχή. Σημαντική στιγμή και στην Αργεντινή, όταν ο Ντάριο Φράνκο μου έδωσε την πρώτη μου συμμετοχή».
Για την Ινστιτούτο: «Ο πατέρας μου με έστειλε εκεί. Ηταν το όνειρο του να γίνει ποδοσφαιριστής ο γιος του. Τα παιδιά πρέπει να ακολουθούν τα όνειρα τους, όχι μόνο στο ποδόσφαιρο. Ερχομαι από μια μικρή πόλη όπου το να παίξεις για ομάδες όπως η Γιουβέντους μοιάζει αδύνατο».
Για την πρώτη του ανάμνηση από την Ινστιτούτο: «Η δοκιμή... Ο τότε διευθυντής των ακαδημιών, Τούρτσα, μου είπε ότι περνάω αλλά υπό έναν όρο: Να μην φορέσω ξανά τη φανέλα της Μπόκα, την οποία φορούσα εκείνη την ημέρα».
Για την μεταγραφή στην Ιταλία: «Δεν μπορούσα να πω όχι στο Παλέρμο, δεν ήταν εύκολο να πάω στην Ιταλία από την 2η κατηγορία της Αργεντινής αλλά το τρένο περνάει μόνο μια φορά και πρέπει να το πάρεις. Ο πατέρας μου είχε πεθάνει, οπότε συζήτησα με την μητέρα μου και τα αδέρφια μου. Η ζωή απέδειξε ότι κάναμε καλά».
Για το γεγονός ότι όσοι φοράνε το Νο 10 της Αργεντινής περνάνε από την Μπαρτσελόνα: «Υπήρξαν πολλοί, ακόμη και ο Ρικέλμε, αλλά ήταν σύμπτωση. Δεν σημαίνει ότι οι υπόλοιποι Αργεντίνοι που θα φορέσουν το Νο 10 θα πρέπει απαραίτητα να παίξουν στην Μπαρτσελόνα».
Για το στόχο του σε ό,τι αφορά την Αργεντινή: «Ο στόχος μου φέτος είναι να κερδίσω μια θέση στην εθνική ομάδα αλλά θα πρέπει να το κερδίσω μέσω των αποτελεσμάτων με τη Γιούβε».
Για τη Γιουβέντους: «Η πρώτη φορά που γνώρισα την ομάδα, προπονητή και παίκτες, ήταν στο αεροπλάνο καθώς επιστρέφαμε από το Βερολίνο, μετά το τελικό. Εκεί είδα κάτι ξεχωριστό σε όλους τους. Είχαν μόλις χάσει έναν τελικό Champions League αλλά ο Μαρκίζιο με πλησίασε και μου είπε: "Ετοιμάσου, την επόμενη σεζόν θα τα κατακτήσουμε όλα". Εκεί κατάλαβε την δύναμη αυτού του συνόλου. Είναι σπουδαίοι άνθρωποι και απίστευτοι ποδοσφαιριστές, το είδατε και πέρυσι, 26 νίκες σε 27 ματς για να πάρουμε τον τίτλο».
Για το εντυπωσιακό comebak της Γιούβε στο περσινό πρωτάθλημα: «Συζητήσαμε μετά την ήττα από τη Σασουόλο, υπήρχε καλή ατμόσφαιρα και όλοι είπαμε την άποψη μας. Εκείνη την στιγμή δείξαμε τη δύναμη μας ως γκρουπ. Ημασταν τυχεροί στη νίκη που ακολούθησε με την Τορίνο αλλά μετά οι υπόλοιπες 25 σερί νίκες δεν είχαν να κάνουν με την τύχη».
Για το αν ο Μπουφόν αποκρούει τα πέναλτι του στην προπόνηση: «Ποτέ! Αυτό, όμως, ισχύει επειδή τα εκτελούμε πάντα στον Νέτο».
Για τον στόχο της κατάκτησης του Champions League: «Μια ομάδα όπως η Γιουβέντους πρέπει πάντα να έχει ως στόχο το να κατακτήσει το Champions League».
Για το πώς παρακολούθησε το περσινό Μπάγερν-Γιουβέντους: «Ημουν πίσω από τον καναπέ, ήμουν εκνευρισμένος. Ηθελα να ήμουν εκεί (ήταν τραυματίας)».
Για το πέναλτι του Τζάτζα στο Γερμανία-Ιταλία: «Πάντα έτσι τα εκτελεί. Παρακολουθούσα το ματς μαζί με τον Μαρκίζιο και όταν άρχισε να τρέχει ο Σιμόνε, είπαμε και οι δύο ότι η μπάλα θα πάει πολύ ψηλά».
Για την αποχώρηση του Μοράτα: «Θα ήμουν χαρούμενος αν έμενε. Τα πηγαίναμε καλά, τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου. Σπουδαίος συμπαίκτης και φίλος. Ηταν πολύ κοντά μου στο πρώτο μου διάστημα στη Γιουβέντους».
Για τον ελεύθερο χρόνο του: «Ψάχνω κάποιον για να παίξουμε σκάκι. Ο πατέρας μου, μου δίδαξε πώς να παίζω όταν ήμουν πέντε ετών. Βοηθάει να καθαρίσει το μυαλό».
Για τα τρία αγαπημένα του σημεία στο Τορίνο: «Εκτός από το σπίτι μου: Monte dei Cappuccini, Lungo Po και Juventus Stadium».
Για τα αυτοκίνητα: «Μου αρέσουν αλλά έχω μόνο ένα: Maserati».
Για την οικογένεια: «Οσοι είναι τόσο τυχεροί ώστε να έχουν μια όμορφη οικογένεια, καταλαβαίνουν τη σημασία της σε έναν κόσμο όπου πολλοί σου δίνουν το χέρι περισσότερο για παρηγοριά παρά για αγάπη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου