Αρθρογραφία | Γιουβέντους
Δεν αλλάζει σε τίποτα όμως η ανεκτίμητη προσφορά του Γκαετάνο Σιρέα και ακόμη και σήμερα, αν ήταν μαζί μας, έπρεπε να έχει το συγκεκριμένο τίτλο. Ο Σιρέα ήταν αρχηγός στην καλύτερη και πληρέστερη Γιουβέντους όλων των εποχών. Σε μια μυθική ομάδα που κατέκτησε τα πάντα και έβαλε το σύλλογο στις συνειδήσεις όλων των ποδοσφαιρόφιλων ως κορυφαίο.
Ήταν αρχηγός μεταξύ παικτών-συμβόλων με τεράστιες προσωπικότητες. Ήταν υπό τις οδηγίες ενός πολύ καλού προπονητή. Μεγαλούργησε φορώντας το περιβραχιόνιο όταν η οικογένεια Ανιέλι ζούσε και ανέπνεε για τη Γιούβε περισσότερο από ποτέ.
Ηταν ο αρχηγός των αρχηγών γιατί ήταν σεμνός, συνεπής αλλά πάνω απ’ όλα αυθεντικός. Τα χαρακτηριστικά αυτά τα είχαν και έχουν και άλλοι αρχηγοί της ομάδας. Ο Σιρέα όμως ήταν κάτι διαφορετικό.
Τυχεροί όσοι από εμάς καταφέραμε και τον ζήσαμε, λίγο ή πολύ, κρίμα όσοι τον έμαθαν μόνο από κείμενα και κάποια παλιότερα στιγμιότυπα και δεν τον πρόλαβαν στα γήπεδα. Τυχεροί όμως όλοι. Γιατί η προσωπικότητα του Γκαετάνο Σιρέα ήταν σπάνια. Ανώτερη και από το σπάνιο ποδοσφαιρικό του ταλέντο.
 |
| Μια φανέλα, μια ιστορία. Η ιστορία του Γκαετάνο Σιρέα |
«Η Γιουβέντους είναι κάτι παραπάνω από μια ομάδα. Δεν ξέρω να πω τι, αλλά είμαι περήφανος που είμαι μέρος της…», είχε πει κάποτε. Εξίσου περήφανοι είναι όλοι οι οπαδοί που φόρεσε ο Γκαετάνο Σιρέα τη φανέλα της Γιουβέντους. Είναι από τις περιπτώσεις που το «αθάνατος» έχει σημαντική έννοια.
Όταν σκέφτεσαι τη Γιουβέντους, το ονοματεπώνυμό του σου έρχεται αμέσως στο μυαλό και νιώθεις τιμή που μιλάς γι’ αυτόν. Λες και είναι ένας δικός σου άνθρωπος. Είναι ένας ποδοσφαιριστής που δεν ξέρεις τελικά ποιος έδωσε πιο πολλά… Η ομάδα σε αυτόν ή αυτός στην ομάδα;
Πράγματι, παίχτης επιπέδου Μαλντίνι και Μπαρέζι... Μια προσωπική άποψη για ένα σημείο του άρθρου. Την πρόλαβα την αρμάδα του Τραπατόνι η οποία ήταν απίστευτη, κάτι σαν την πρόσφατη Μπαρτσελόνα σε ένα καμπιονάτο Νο.1 στον κόσμο αλλά η γνώμη μου είναι ότι η πληρέστερη Γιουβε όλων των εποχών ήταν αυτή του 90 με τον Λίπι.
ΑπάντησηΔιαγραφή-Το ποδόσφαιρο του 90 ήταν σε ένα σημείο εξέλιξης που είχε αφήσει πίσω ερασιτεχνικά κομμάτια που υπήρχαν ακόμη την 10ετια του 80 αλλά χωρίς να γίνει σοφτ όπως από το 2005 και μετά.
-Ήταν η εποχή με τον μεγαλύτερο ταυτόχρονο ανταγωνισμό όλων των λεγόμενων μεγάλων ομάδων με βαριά φανέλα.
-Ήταν ακόμη το καμπιονάτο στα φόρτε του.
-Εκείνη την 10ετία λοιπόν η Μίλαν και η Γιουβε του Λίπι κυριαρχούσαν στην Ευρώπη παίζοντας το πιο τρομακτικό ποδόσφαιρο. Για μένα οι 2 καλύτερες ομάδες όλων των εποχών και φυσικά αυτή είναι η καλύτερη εκδοχή της Γιουβε με μικρές διαφορές με την ομάδα του Σιρέα του Πλατινί και του Μπόνιεκ.
Απλα ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ...το αρθρο τα λεει ολα αλλα ταυτοχρονα τον αδικη αμα τον εχεις ζησει οπως αναφερεται...Επισης ευκολα θα μπορουσαν καποιες εγκαταστασης ακομα να εχουν το ονομα του,μεχρι και γηπεδο!
ΑπάντησηΔιαγραφή