Ιστορίες από τη Γιουβέντους του Μαρτσέλο Λίπι και του Φάμπιο Καπέλο διηγήθηκε ο Στέφαν Άπια.
Ο Γκανέζος, ο οποίος αγωνιζόταν στο κέντρο, υπέγραψε στους μπιανκονέρι το καλοκαίρι του 2003 και παρέμεινε για μια διετία. Είχε τον Λίπι για προπονητή την πρώτη χρονιά και τον Καπέλο την δεύτερη, όταν και πανηγύρισε το 28ο πρωτάθλημα της Κυρίας.
Μιλώντας στη Gazzetta dello Sport, ο Απια αναφέρθηκε σε εκείνα τα χρόνια, ξεκινώντας από το πώς έγινε η μεταγραφή.
«Το καλοκαίρι του 2003 με ήθελε η Μίλαν αλλά η Γιουβέντους με εντυπωσίαζε στην τηλεόραση για τη νοοτροπία νικητή που είχε και την πείνα που έδειχναν σε κάθε αγώνα. Είχα φύγει για διακοπές στη Γκάνα, όταν μου τηλεφώνησαν ο Τιράμ και ο Μότζι για να με πείσουν. Δέχθηκα αμέσως και πήρα την πρώτη πτήση για Τορίνο, προκειμένου να υπογράψω. Ακόμη και σήμερα μιλάω με πολλούς από τους πρώην συμπαίκτες μου. Τον Καναβάρο, τον Μπουφόν, τον Ντελ Πιέρο, τον Φεράρα, τον Νέντβεντ, τον Πεσότο», λέει ο Απια, ο οποίος στη συνέχεια εστίασε στον Μπουφόν, τον Τιράμ και τον Νέντβεντ...
«Ο Τζίτζι είναι εκπληκτικός τύπος. Μαζί οργανώναμε πολλές πλάκες στα αποδυτήρια στον Τιράμ και γενικά είχαμε πολύ όμορφο κλίμα. Ο Λιλιάν δεν άντεχε με τίποτα να τον γαργαλάς και είχαμε γίνει, με τον Μπουφόν, ο εφιάλτης του. Είναι απίστευτο πώς ο Τζίτζι απολαμβάνει ακόμη σαν πιτσιρικάς το ποδόσφαιρο, τα χρόνια δεν περνάνε γι' αυτόν», θυμήθηκε ο Γκανέζος και πρόσθεσε για τον Νέντβεντ: «Ο Πάβελ φαινόταν από τότε ότι θα μπορούσε να κάνει καριέρα και ως παράγοντας. Δεν έβγαινε ποτέ τα βράδια, ήταν απολύτως σοβαρός και έδινε συνεχώς συμβουλές στους νεότερους. Ηταν πάντα έτοιμος. Με τον Τζίτζι τον αποκαλούσαμε "φάντασμα" γιατί δεν έβγαινε ποτέ κανένα βράδυ μαζί μας».
Συνεχίζοντας, αφού αναφέρθηκε στο πολύ όμορφο γκολ που είχε βάλει στο 4-2 επί της Κάλιαρι στη φιέστα του Ντέλε Αλπι για το scudetto του 2005, περιέγραψε τους Μαρτσέλο Λίπι και Φάμπιο Καπέλο...
«Ο Λίπι είχε ένα μοναδικό χάρισμα. Γεννημένος νικητής αλλά και πολύ ταπεινός. Θυμάμαι ότι την πρώτη μου μέρα στη Γιούβε, όταν άρχιζε η προπόνηση, δεν είχα δέσει τα κορδόνια μου. Ο mister έσκυψε και το έκανε αυτός. Δεν πίστευα αυτό που γινόταν. Ενας τέτοιος προπονητής, ο οποίος είχε κατακτήσει τα πάντα, έκανε αυτό το πράγμα σε μένα. Απίστευτος!
Τον Καπέλο, από την άλλη πλευρά, είτε τον αγαπάς είτε τον μισείς. Είναι πολύ ευθύς με όλους τους ποδοσφαιριστές, ακόμη κι αν δεν δίνει μεγάλη εμπιστοσύνη. Θέλει πάντα να νικάει και μπορεί να σου μεταδώσει τρομερό πάθος».
Ο Γκανέζος, ο οποίος αγωνιζόταν στο κέντρο, υπέγραψε στους μπιανκονέρι το καλοκαίρι του 2003 και παρέμεινε για μια διετία. Είχε τον Λίπι για προπονητή την πρώτη χρονιά και τον Καπέλο την δεύτερη, όταν και πανηγύρισε το 28ο πρωτάθλημα της Κυρίας.
Μιλώντας στη Gazzetta dello Sport, ο Απια αναφέρθηκε σε εκείνα τα χρόνια, ξεκινώντας από το πώς έγινε η μεταγραφή.
«Το καλοκαίρι του 2003 με ήθελε η Μίλαν αλλά η Γιουβέντους με εντυπωσίαζε στην τηλεόραση για τη νοοτροπία νικητή που είχε και την πείνα που έδειχναν σε κάθε αγώνα. Είχα φύγει για διακοπές στη Γκάνα, όταν μου τηλεφώνησαν ο Τιράμ και ο Μότζι για να με πείσουν. Δέχθηκα αμέσως και πήρα την πρώτη πτήση για Τορίνο, προκειμένου να υπογράψω. Ακόμη και σήμερα μιλάω με πολλούς από τους πρώην συμπαίκτες μου. Τον Καναβάρο, τον Μπουφόν, τον Ντελ Πιέρο, τον Φεράρα, τον Νέντβεντ, τον Πεσότο», λέει ο Απια, ο οποίος στη συνέχεια εστίασε στον Μπουφόν, τον Τιράμ και τον Νέντβεντ...
«Ο Τζίτζι είναι εκπληκτικός τύπος. Μαζί οργανώναμε πολλές πλάκες στα αποδυτήρια στον Τιράμ και γενικά είχαμε πολύ όμορφο κλίμα. Ο Λιλιάν δεν άντεχε με τίποτα να τον γαργαλάς και είχαμε γίνει, με τον Μπουφόν, ο εφιάλτης του. Είναι απίστευτο πώς ο Τζίτζι απολαμβάνει ακόμη σαν πιτσιρικάς το ποδόσφαιρο, τα χρόνια δεν περνάνε γι' αυτόν», θυμήθηκε ο Γκανέζος και πρόσθεσε για τον Νέντβεντ: «Ο Πάβελ φαινόταν από τότε ότι θα μπορούσε να κάνει καριέρα και ως παράγοντας. Δεν έβγαινε ποτέ τα βράδια, ήταν απολύτως σοβαρός και έδινε συνεχώς συμβουλές στους νεότερους. Ηταν πάντα έτοιμος. Με τον Τζίτζι τον αποκαλούσαμε "φάντασμα" γιατί δεν έβγαινε ποτέ κανένα βράδυ μαζί μας».
Συνεχίζοντας, αφού αναφέρθηκε στο πολύ όμορφο γκολ που είχε βάλει στο 4-2 επί της Κάλιαρι στη φιέστα του Ντέλε Αλπι για το scudetto του 2005, περιέγραψε τους Μαρτσέλο Λίπι και Φάμπιο Καπέλο...
«Ο Λίπι είχε ένα μοναδικό χάρισμα. Γεννημένος νικητής αλλά και πολύ ταπεινός. Θυμάμαι ότι την πρώτη μου μέρα στη Γιούβε, όταν άρχιζε η προπόνηση, δεν είχα δέσει τα κορδόνια μου. Ο mister έσκυψε και το έκανε αυτός. Δεν πίστευα αυτό που γινόταν. Ενας τέτοιος προπονητής, ο οποίος είχε κατακτήσει τα πάντα, έκανε αυτό το πράγμα σε μένα. Απίστευτος!
Τον Καπέλο, από την άλλη πλευρά, είτε τον αγαπάς είτε τον μισείς. Είναι πολύ ευθύς με όλους τους ποδοσφαιριστές, ακόμη κι αν δεν δίνει μεγάλη εμπιστοσύνη. Θέλει πάντα να νικάει και μπορεί να σου μεταδώσει τρομερό πάθος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου