Ο προπονητής που έδωσε ταυτότητα στον Πογμπά, αυτός που τον «μάζεψε» και αυτός που τον ευνούχισε

Τελικά, από τους τρεις προπονητές που έχουν δουλέψει με τον Πολ Πογκμπά τα τελευταία χρόνια, μόνο ένας κατάφερε να του δώσει το ρόλο που του αρμόζει.

Αρθρογραφία | Ποδόσφαιρο

Τη συνολική εμφάνιση του Γάλλου στο Euro τη χαρακτηρίζω από μέτρια έως αδιάφορη. Κάποιες στιγμές ακόμη και κακή. Δεν κατάφερε να πετύχει κάτι ιδιαίτερο, ούτε συνολικά βγήκε κερδισμένος σε ό,τι αφορά την εικόνα του. Πόσω μάλλον να πάρει την εθνική της χώρας του στην πλάτη του.

Από πέρσι που έχει ξεκινήσει το γαϊτανάκι εκατομμυρίων γύρω από το όνομά του, έχω εκφράσει την άποψη πως δεν έχει κάνει τέτοια πράγματα ώστε να δικαιολογούνται όλα αυτά τα ποσά που γράφονται και ακούγονται. Άλλο αν είναι καλός και ελπιδοφόρος παίκτης και άλλο αν αξίζει 120 εκατ. ευρώ και 15 εκατ. ευρώ συμβόλαιο το χρόνο.

Θεωρώ πως ο Πολ Πογκμπά δημιούργησε όλη αυτή την ελπίδα λόγω του ταλέντου του, φυσικά, αλλά και λόγω της θέσης που το είχε δώσει ένας προπονητής που τον πίστεψε πολύ. Αυτός που τον έφερε στη Γιουβέντους…

Επί Κόντε, ο Πολ Πογκμπά έπαιζε στη θέση που το πάει περισσότερο: ελεύθερος στο κέντρο με καθαρά επιθετικές διαθέσεις. Τότε στη Γιουβέντους υπήρχαν αξιόλογοι συμπαίκτες που τον βοήθησαν και εκείνος έμαθε από αυτούς. Είχε δύο μηχανές, τον Πίρλο και τον Βιντάλ. Ο Πολ άδραξε την τότε ευκαιρία και δίπλα τους φαινόταν και ήταν καλύτερος απ’ ό,τι τώρα.

Την πρώτη χρονιά του Αλέγκρι, ο Ιταλός προπονητής διατήρησε τη θέση του Πογκμπά, όπως διατήρησε σχεδόν τα πάντα από αυτά που είχε εφαρμόσει ο Αντόνιο Κόντε. Τη δεύτερη σεζόν του, βάσει των αλλαγών που έγιναν, ο Πογκμπά ανέλαβε έναν πιο οργανωτικό ρόλο.

Αφού έχασε μεγάλο μέρος του αυτοσχεδιασμού και του αιφνιδιασμού που είχε, έκανε μήνες να προσαρμοστεί. Ανέβηκε στο δεύτερο μισό του Καμπιονάτο και πήγε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με μεγάλες προσδοκίες.

Στα γήπεδα της Γαλλίας, ο Ντιντιέ Ντεσάμπ γύρισε ακόμη πιο πίσω τον Πολ Πογκμπά. Του δόθηκε μια θέση ανάμεσα στην άμυνα και το κέντρο. Με τη λογική πως γνωρίζει μπάλα και μπορεί την κρατάει στα πόδια του, ο Γάλλος προπονητής ζητούσε σιγουριά όταν θα έβγαινε η μπάλα από την άμυνά του για να αναπτυχθεί-δημιουργηθεί μια επίθεση.

Το αποτέλεσμα;

Ο Πογκμπά… ευνουχίστηκε ποδοσφαιρικά ακόμη περισσότερο. Από την απόλυτη ελευθερία κινήσεων επί Κόντε, στο πρώτο «μάζεμα» του Αλέγκρι και στην αντιπαραγωγική θέση του Ντεσάμπ.

Σήμερα, μετά από τόσες παραστάσεις σε Ιταλία και Ευρώπη, ο Πολ Πογκμπά είναι πιο ώριμος ποδοσφαιρικά. Αυτό δεν αμφισβητείται. Ο προ τριετίας Πογκμπά ήταν όμως ποδοσφαιρικά καλύτερος. Και σε αυτό δε φταίει μόνο ο ίδιος. Φταίνε και οι προπονητές του…