Οι 5+1 στο πιο καυτό και «μυστήριο» καλοκαίρι της Γιούβε

Το καλοκαίρι που διανύουμε είναι ενδεχομένως το πιο καυτό που έχουμε ζήσει μεταγραφικά για την Γιουβέντους.

Αρθρογραφία | Γιουβέντους

Η Μεγάλη Κυρία επιτέλους «ψωνίζει» από το πάνω ράφι, τρομοκρατεί τους αντιπάλους της εντός Ιταλίας, τους αποδυναμώνει και τους κάνει σαφές ότι θα πληρώσουν για όσα έπραξαν και είπαν για την ομάδα μας από το Calciopoli και μετά.

Παράλληλα, στέλνει μήνυμα και εκτός συνόρων βάζοντας σοβαρά υποψηφιότητα για την κατάκτηση του πολυπόθητου ευρωπαϊκού τροπαίου. Χάνει όμως κατά πάσα πιθανότητα ένα πολύ βασικό της γρανάζι και ένα από τα αστέρια της, τον Πογκμπά.

Τα πράγματα για τον Γάλλο είναι απλά. Κατά την διάρκεια όλων αυτών των εβδομάδων δεν έχει πάρει θέση σαν άντρας για το θέμα της μεταγραφής ούτε μια φορά. Αντ’ αυτού έχει το «μαντρόσκυλο» του τον Ραϊόλα να μιλάει εκ μέρους του και να δημιουργεί όλο αυτό το κλίμα φάσκοντας και αντιφάσκοντας καθημερινά για το μέλλον του στην ομάδα.

Θεωρώ ότι η αγάπη του κόσμου, η πίστη και στήριξη που έχει λάβει από την διοίκηση και η ιδιαίτερη προσοχή από τους προπονητές του δεν αξίζουν αυτού του είδους την αντιμετώπιση. Έπειτα, επειδή η κατάσταση είναι ως έχει αυτή τη στιγμή δε μπορώ να καταλάβω αν είναι δική του απόφαση ή του ατζέντη του.

Διότι, η Γιουνάιτεντ είναι εκτός Ευρώπης και παρόλο που προσέλαβε τον Μουρίνιο ως προπονητή δεν έχει ξεκάθαρο πλάνο όπως αυτό που τρέχει ήδη για την Γιουβέντους. Επομένως, οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι ο Πογκμπά (ή ο Ραϊόλα) επιλέγει την Γιουνάιτεντ για τα χρήματα.

Ούτε για το πλάνο των Κόκκινων Διαβόλων ούτε επειδή έχει καλύτερη ομάδα (που δεν έχει) και θα του δώσει ώθηση στην καριέρα του. Από την άλλη, μετά από ένα τόσο μέτριο Euro που πραγματοποίησε καλώς να πωληθεί, πριν πέσει η αξία του. Εφόσον ο Πογκμπά δεν θέλει να μείνει ας εκμεταλλευτεί η ομάδα από την επικείμενη πώληση του.

Ας γίνει μάθημα αυτό σε όλους μας και κυρίως στον σύλλογο, καθώς θα πρέπει επιτέλους να σταματήσει να λογίζεται η Γιουβέντους ως ο σύνδεσμος από τις «μικρές» ομάδες στις κατά τα φαινόμενα «μεγάλες» (π.χ. Ρεάλ Μαδρίτης). Για αυτό και με τις αγορές που έχει πραγματοποιήσει ως τώρα αλλάζει άρδην αυτή τη λογική και πλέον αποτελεί πόλο έλξης για κάθε ποδοσφαιριστή που θέλει να αγωνιστεί σε ένα μεγάλο σύλλογο, ισάξιο κάθε ισπανικού, αγγλικού και γερμανικού.

Η ομάδα ξεκίνησε την ενίσχυση της εντυπωσιακά με την αγορά του Πιάνιτς από τη Ρόμα. Για να ακριβολογούμε ο Βόσνιος έκανε τα πάντα για να έρθει στην Γιουβέντους (αυτό που λέγαμε παραπάνω για τις μεγάλες ομάδες). Προσθέτει μεγάλη ποιότητα στο χώρο του κέντρου, γιατί μπάλα προφανώς ξέρει, έχει καλή πάσα και βλέπει γήπεδο.

Επιπλέον, φημίζεται για τα καλά του χτυπήματα στις στημένες φάσεις και φαίνεται ότι έχει αρχίσει να δένεται ιδανικά με την ομάδα, κυρίως με τον Ντιμπάλα. Είναι στοίχημα για τον Αλέγκρι να τον κρατήσει στο ίδιο υψηλό επίπεδο όλη τη χρόνια, καθώς είδαμε ότι στη Ρόμα στα μέσα της χρονιάς έπεσε η απόδοση του. Τέλος, βρίσκω λογικό και το πόσο που δαπανήθηκε για αυτόν.

Ο Ντάνι Άλβες είναι γνωστός σε όλους μας. Το γεγονός δε ότι ήρθε ελεύθερος αποτελεί άλλη μια επιτυχία για τον Μαρότα στο κομμάτι των μεταγραφών. Ίσως το πιο πλήρες δεξί μπακ μετά τον Καφού, αλλά με περισσότερη διάρκεια και με περισσότερες επιτυχίες (σε συλλογικό επίπεδο). Μπορεί να είναι μεγάλος σε ηλικία αλλά έχει αμέτρητες εμπειρίες και εφόσον τα πνευμόνια του δεν τον έχουν προδώσει μπορεί να προσφέρει ασφαλώς στην ομάδα.

Η τεχνική του είναι αναμφισβήτητη, αμυντικά είναι αρκετά καλός αλλά το σημαντικότερο είναι ότι θα προσφέρει περισσότερα στον επιθετικό τομέα, εκεί που υστερεί ο Λιχτστάινερ. Μαζί με τον Ελβετό (rotation) θα θωρακίσουν για τα καλά το δεξί άκρο της άμυνας.

Και μετά τον Ντάνι Άλβες, η άμυνα μας ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο με την προσθήκη του Μπενατιά. Ο Μαροκινός είναι γνωστός στο κοινό του Τορίνο από τη θητεία του στη Ρόμα αλλά και από τα παιχνίδια με αντίπαλο την Μπάγιερν.

Είναι πολύ καλός αμυντικός, βαρύ κορμί βέβαια, αλλά ψηλός και καλός στο ψηλό παιχνίδι, καλός στις τοποθετήσεις του και το σημαντικότερο μπορεί να συμμετάσχει στην ανάπτυξη του παιχνιδιού από την άμυνα καθώς έχει καλή πάσα (89% ευστοχία πέρυσι στην Μπάγιερν). Με αυτά και με εκείνα η άμυνα της Γιουβέντους απαρτίζεται από τους Άλεξ Σάντρο, Εβρά, Κιελίνι, Μπονούτσι, Μπαρτζάλι, Μπενάτια, Ρουγκάνι, Ντάνι Άλβες και Λιχτστάινερ. Αν δεν είναι η καλύτερη αμυντική γραμμή του κόσμου σίγουρα είναι η πληρέστερη.

Παράλληλα, η ομάδα ενισχύεται με φόντο και το μέλλον της. Για αυτό και αγόρασε τον Πιάτσα (20 ετών) ο οποίος είναι κάτι παραπάνω από φέρελπις για την εθνική ομάδα της Κροατίας. Αγωνίζεται στο άκρο της επίθεσης (εξτρεμ), είναι 1,83 και είναι πολύ γρήγορος (έναν τομέα που υστερεί η Γιουβέντους).

Έχει γρήγορη και κοφτή ντρίπλα και έχει καλή σέντρα. Είναι όμως άξιο απορίας σε ποια θέση θα αγωνιστεί, διότι αν η ομάδα δεν αγωνιστεί στην επίθεση με τριάδα το πιο λογικό είναι ότι τον προορίζουν για 2ο επιθετικό (περιφερειακό ή ψεύτικο ενιάρι, ενδεχομένως δίπλα σε ένα φορ περιοχής).

Θεωρώ, πως με την προσθήκη του Ιγκουαΐν η επιθετική γραμμή της ομάδας έκλεισε για φέτος, εκτός αν αποχωρήσει κάποιος. Αρχικά πιστεύω ότι τα 94 μύρια είναι πολλά χρήματα για τον οποιοδήποτε ποδοσφαιριστή, ας όψεται όμως το σύγχρονο ποδόσφαιρο και οι συνέπειες του.

Επίσης, ο Μαρότα ως γενικός διευθυντής είναι φειδωλός και κάποτε μετρούσε μέχρι και τα κουκιά. Επομένως μου κάνει εντύπωση η ευκολία με την οποία ενεργοποίησε τη ρήτρα των 94 εκατομμυρίων που έβαλε η Νάπολι για τον Ιγκουαΐν.

Εννοώ ότι πέρα από την ενίσχυση της Γιούβε το έκανε και για λόγους επικοινωνιακούς στην αντίπαλο μας από το Νότο. Ο Αργεντινός είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση ποδοσφαιριστή. Αναμφισβήτητα είναι ένα «κτήνος» στην περιοχή, μπορεί να διαλύσει οποιαδήποτε αντίπαλη άμυνα, είναι γρήγορος, δυνατός, παθιασμένος, σκοράρει με όλους τους τρόπους καθώς εκτός από καλός κεφαλοσφαιριστής έχει και καλά πόδια, και έχει έρθει στο Τορίνο στην πιο ώριμη περίοδο της καριέρας του. Μοναδικό θέμα αποτελεί για μένα η ψυχολογία του.

Το γεγονός δε ότι είναι άφαντος σε όλα τα μεγάλα ματς (με την Εθνική Αργεντινή κυρίως) του αφαιρεί μέρος από τη λάμψη του και αποτελεί βασικό επιχείρημα για τους επικριτές του. Ελπίζω ο Αλέγκρι και οι συνεργάτες του να βρουν την ιδανική φόρμουλα ώστε να  εκμαιεύσουν από τον Ιγκουαΐν όσα περισσότερα μπορούν και ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής να δουλέψει προς αυτή την κατεύθυνση.

Κατά τη γνώμη μου, αυτή είναι η καλύτερη και η πιο ενεργή μεταγραφική περίοδος που διανύει η Γιουβέντους. Έχει κάνει σημαντικές προσθήκες με τις οποίες κάνει σαφές ότι κυνηγάει την διάκριση στην Ευρώπη ίσως και ένα ενδεχόμενο τρεμπλ.

Πιστεύω, ότι πρέπει να κλείσει με την προσθήκη ενός μέσου. Η αποθεραπεία του Μαρκίζιο δεν πάει καλά και προβλέπεται να επιστρέψει Νοέμβρη-Δεκέμβρη, ο Κεντίρα «σπάει» πιο εύκολα και από τα κρύσταλλα της Βοημίας, ο Ερνάνες δεν είναι του επιπέδου της Γιούβε και ο Περέιρα που είναι υπ’ ατμών δεν δείχνει διάθεση και πάθος όπως φαίνεται ως τώρα στην προετοιμασία.

Και με την επικείμενη αποχώρηση του Πογκμπά πρέπει να γίνει άλλη μια αγορά ενός ποιοτικού μέσου ή να στηρίξουν φέτος τον Μαντραγκόρα και τον Στουράρο. Τα σημάδια ως τώρα είναι άκρως θετικά. Μένει να δούμε τι θα γίνει και στην πράξη.

ΥΓ1: Ο Ραϊόλα είναι ο πιο σιχαμένος άνθρωπος της ποδοσφαιρικής κοινότητας αυτή τη στιγμή.
ΥΓ2: Αισθάνομαι πολύ απογοητευμένος από τη στάση του Πογκμπά ως τώρα
ΥΓ3: Από εδώ και πέρα να προσέχουν στην ομάδα που θα δίνουν το #10.
ΥΓ4: Επιτέλους ο Μαρότα κάνει μεγάλες αγορές για την ομάδα, δείχνει ότι έχει μάθει από κάποια λάθη του παρελθόντος και με συνεργάτη τον Παράτιτσι φέρνει ποδοσφαιριστές επιπέδου Γιούβε.