Ο πρόεδρος της Γιουβέντους βρέθηκε στο στούντιο του Sky για 90 λεπτά, απαντώντας σε ό,τι ερώτηση του έγινε από τα δέκα μέλη του πάνελ. Πέντε του Sky, ανάμεσα τους και ο πρώην ροσονέρο Αλεσάντρο Κοστακούρτα που έχει ρόλο σχολιαστή στο συνδρομητικό κανάλι, πέντε από άλλα Μέσα.
Πάμε να δούμε, ερώτηση-απάντηση, όσα είπε ο Ανιέλι για την Γιουβέντους, προσπερνώντας τις ερωτήσεις που έγιναν για θέματα που δεν αφορούσαν τους μπιανκονέρι.
- Πώς δένει το πάθος του οπαδού Ανιέλι με τον πρόεδρο Ανιέλι;
«Εχω ξαναπεί ότι τις δύο ώρες πριν την έναρξη του ματς δεν μιλάω με κανέναν, βλέπω τον αγώνα και με βάση το αποτέλεσμα υπάρχει άλλη μία ή δύο ώρες στις οποίες εξακολουθώ να σκέφτομαι ως οπαδός. Μετά σκέφτομαι ως πρόεδρος και ως πρόεδρος έχω την ευθύνη για την ανάπτυξη και εξέλιξη του κλαμπ».
- Τηλεφωνήσατε ποτέ σε προπονητή για να του ζητήσετε να παίξει κάποιος παίκτης;
«Οχι. Εχω μια πολύ καλή σχέση με τον Μαξ, όπως είχα πριν με τον Κόντε και τον Ντελνέρι. Μεγάλωσα στα αποδυτήρια της Γιουβέντους και ξέρω πόσο σημαντικό είναι ο προπονητής να έχει καθημερινά την στήριξη της διοίκησης. Ο Παράτιτσι και ο Νέντβεντ είναι καθημερινά με τον προπονητή, μετά υπάρχουν κάποιοι άλλοι ρόλοι, όπως ο δικός μου και του Μαρότα. Δεν ασχολούμαι με αγωνιστικά θέματα γιατί υπάρχουν άλλοι για αυτό και ο προπονητής έχει απόλυτη αυτονομία».
- Είστε σίγουροι ότι σας συμφέρει να νικάτε συνεχώς στην Ιταλία; Το επίπεδο του πρωταθλήματος πέφτει αν νικάει συνεχώς ο ίδιος...
«Ας δούμε τι γίνεται στα άλλα σημαντικά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Τέσσερα σερί πρωταθλήματα η Μπάγερν στη Γερμανία, τέσσερα σερί πρωταθλήματα η Παρί Σεν Ζερμέν στη Γαλλία, συνεχώς Μπαρτσελόνα ή Ρεάλ στην Ισπανία και τώρα προσπαθεί να μπει σφήνα η Ατλέτικο. Είναι φυσιολογικό όποιος διοικεί μια ομάδα να θέλει να νικάει πάντα και πρέπει να έχουμε αυτή τη νοοτροπία. Στην πρώτη μου ομιλία ως πρόεδρος, χρησιμοποίησα πέντε φορές τη λέξη «νικήσουμε» μέσα σε τρία λεπτά. Οποιος είναι στη Γιουβέντους πρέπει να σκέφτεται μόνο τη νίκη. Από εκεί και πέρα, τις σκέψεις για το επίπεδο του πρωταθλήματος τις αφήνουμε σε εσάς».
Η Γιουβέντους σήμερα, αν το δούμε επιχειρηματικά, είναι μια τεράστια επιχείρηση με 350 εκατ. ευρώ έσοδα, με 700 υπαλλήλους, με μια διάσταση όχι μόνο καθαρά αγωνιστική
- Εχουμε την εντύπωση ότι για πρώτη φορά ένας Ανιέλι λειτουργεί και ως μάνατζερ. Πόσο σημαντικό είναι αυτό;
«Το να διαχειριστείς την Γιουβέντους το 2016 και γενικά την τελευταία 10ετία είναι διαφορετικό σε σχέση με το να διαχειριστείς μια ομάδα στην εποχή που δεν υπήρχαν στο ποδόσφαιρο τα τηλεοπτικά δικαιώματα, για παράδειγμα. Πριν υπήρχαν 6, 7, 8 άτομα. Η Γιουβέντους σήμερα, αν το δούμε επιχειρηματικά, είναι μια τεράστια επιχείρηση με 350 εκατ. ευρώ έσοδα, με 700 υπαλλήλους, με μια διάσταση όχι μόνο καθαρά αγωνιστική. Είμαστε, υπό αυτή την έννοια, μια επιχείρηση σε έναν από τους λίγους τομείς που είναι σε ανάπτυξη. Το να υπάρχει, λοιπόν, ένας άνθρωπος της οικογένειας είναι πολύ σημαντικό, σε σχέση με το να υπήρχε ένας απλός μάνατζερ, αν και έχουμε στη δύναμη μας σπουδαίους παράγοντες που τα πάνε πολύ καλά στη Γιούβε, όπως τα είχαν πάει πολύ καλά και σε άλλες ομάδες προηγουμένως».
- Ποια είναι η στιγμή που θυμάστε με μεγαλύτερη χαρά και ποια η πιο δύσκολη, στη φετινή σεζόν;
«Το πιο ωραίο ήταν πώς άρχισε και πώς τελείωσε η χρονιά. Ξεκινήσαμε με ένα τρόπαιο, το Σούπερ Καπ, στην Κίνα και ολοκληρώσαμε με ένα τρόπαιο, το κύπελλο, στη Ρώμη. Ετσι πρέπει, γιατί σε κάθε διοργάνωση ο στόχος μας είναι να νικήσουμε. Ξεκινήσαμε καλά και τελειώσαμε καλά. Η πιο άσχημη περίοδος, η πιο δύσκολη, ήταν από τα τέλη Σεπτεμβρίου ως τις αρχές Νοεμβρίου, όταν και αρχίσαμε αυτό το εντυπωσιακό σερί των 25 νικών. Αυτή ήταν μια δύσκολη περίοδος, η οποία όμως μας έδωσε την απόδειξη ότι η ενότητα κάνει τη διαφορά, ειδικά στα δύσκολα».
- Σας αρέσουν περισσότεροι οι ποδοσφαιριστές κλάσης ή οι σκληροί;
«Οταν παίζω μπάλα είμαι αμυντικός οπότε μάλλον είμαι πιο κοντά στους σκληρούς».
- Ο τρόπος με τον οποίο διοικείτε συμβαδίζει με αυτή την προτίμηση σας;
«Ο τρόπος που διοικώ είναι να το να δίνω κατευθύνσεις για να πετύχουμε τους στόχους που θέτουμε εκ των προτέρων. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν διακριτοί ρόλοι».
- Οι μετοχές της Γιουβέντους υπάγονται στην Exor, επιχείρηση της οικογένειας σας. Στην Exor ο διευθύνων σύμβουλος είναι ο Μαρκιόνε. Ολες οι ποδοσφαιρικές ομάδες ζητάνε λεφτά από τους μετόχους, η Γιουβέντους όχι. Ο Μαρκιόνε, ως διευθύνων σύμβουλος, δίνει έγκριση για λεφτά ή όχι;
«Ο Μαρκιόνε δεν είναι μέτοχος. Μην μπερδεύουμε τα πράγματα. Ο διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος της Exor δεν είναι ο Μαρκιόνε αλλά ο ξάδερφος μου, ο Τζον (Ελκαν). Με τον Τζον, λοιπόν, μιλάω καθημερινά και οι σχέσεις μας είναι άριστες, παρά τα όσα έχουν γραφτεί κατά καιρούς. Από εκεί και πέρα, πρέπει να γίνει κατανοητό ένα πράγμα. Αν ο μεγαλομέτοχος, δηλαδή η οικογένεια μας, κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου -για να βάζει λεφτά- κάθε 2-3 χρόνια, δύο πράγματα θα συμβαίνουν: Ή η επιχείρηση δεν πάει καλά ή το αφεντικό δεν διοικεί καλά. Ο στόχος μας ως Γιουβέντους είναι να αυτοχρηματοδοτούμαστε και παράλληλα να νικάμε, όπως δηλαδή συμβαίνει. Εχουμε καταφέρει από εκεί που κλείναμε ισολογισμό με ζημιά 95 εκατ. ευρώ, να είμαστε πέρυσι στο θετικό πρόσημο. Οπως το βλέπω εγώ, μπορώ να σας πω ότι η Γιουβέντους είναι θωρακισμένη οικονομικά για τα επόμενα 2-3 χρόνια. Δουλεύουμε πάντα με τριετή πλάνα οπότε σε 2-3 χρόνια θα δούμε πώς θα είναι η κατάσταση στο ιταλικό και ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Πιστεύω ότι έχουμε αυτά που χρειάζονται ώστε τα προσεχή χρόνια να είμαστε οι πιο δυνατοί στην Ευρώπη».
- Είναι δύσκολο να είστε αυτοχρηματοδοτούμενοι και νικητές στην Ιταλία σήμερα;
«Η έδρα μας είναι στο Τορίνο, ζούμε στην Ιταλία οπότε πρέπει να δουλεύουμε με βάση τους κανόνες της Ιταλίας. Δουλεύουμε βάζοντας στόχους τους οποίους μπορούμε να πετύχουμε. Πάντα, όπως προανέφερα, δουλεύουμε με τριετή πλάνα. Χωρίζουμε σε τριετίες το μέλλον. Αν φτάσαμε να έχουμε έσοδα 350 εκατ. ευρώ πετυχαίνοντας την οικονομική ισορροπία, σε σχέση με το πώς ήταν η κατάσταση όταν ανέλαβα, σημαίνει ότι μπορείς να νικήσεις και να είσαι αυτοχρηματοδοτούμενος. Το σημαντικό είναι να δεις πώς δεν θα χάσεις έδαφος σε σχέση με τους ανταγωνιστές στην Ευρώπη».
- Η αγωνιστική υπερδύναμη των Ισπανών βασίζεται σε ένα προηγμένο μοντέλο δουλειάς;
«Πρέπει να σκεφτούμε πού ήταν οι ιταλικές ομάδες με την είσοδο του 21ου αιώνα και πού οι ισπανικές, γερμανικές και αγγλικές. Πρέπει να δούμε την δική τους και την δική μας εξέλιξη από τότε. Το 2006 στην Ιταλία έγινε αυτό που έγινε (Calciopoli) και από εκείνη την στιγμή το ιταλικό ποδόσφαιρο έχασε σε ανταγωνιστικότητα και έχασε και πολλά... τρένα. Η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ και η Μπάγερν έχουν ιδιορρυθμίες στον τρόπο που δουλεύουν στις χώρες τους. Εμείς, ως ιταλικό ποδόσφαιρο, θα πρέπει να δούμε τι θέλουμε να κάνουμε, να καταλήξουμε στο τι θέλουμε να κάνουμε και να εκπονήσουμε ένα πλάνο για τα επόμενα 3-5 χρόνια. Υπάρχουν διαφορές με τις άλλες χώρες, ειδικά με την Ισπανία, όπου η εφορία είναι πολύ πιο χαμηλή εκεί και αυτό κάνει τη διαφορά. Πρέπει επιτέλους να καταλήξουμε στο τι θέλουμε να κάνουμε, για να δούμε μετά πώς θα το πετύχουμε. Την τελευταία φορά που πήγα στη Lega, κάναμε δύο ώρες για να αποφασίσουμε σε κάτι. Μου είπαν: "Εσύ είσαι συνηθισμένος να ανανεώνεις, εμείς να προστατεύουμε"».
Ο δικός μου στόχος είναι να έχουμε μια Serie A που θα είναι ξανά σημείο αναφοράς παγκοσμίως. Οως ήταν τη δεκαετία του '80 και του '90.
- Θα πρέπει να σκεφτούμε ότι μπορεί να δούμε μια Γιουβέντους που θα παίζει στην Superlega (ευρωπαϊκό πρωτάθλημα σε στυλ ΝΒΑ) και σε μια Γιουβέντους Β που θα παίζει στο ιταλικό ποδόσφαιρο;
«Ο δικός μου στόχος είναι να έχουμε μια Serie A που θα είναι ξανά σημείο αναφοράς παγκοσμίως. Οως ήταν τη δεκαετία του '80 και του '90. Οσο για την Ευρώπη, θα πρέπει να δούμε αν αυτό που συμβαίνει εκεί, είναι αυτό που αρέσει. Το να έχεις στο Champions League μια φάση ομίλων με ουσιαστικά δεδομένα αποτελέσματα, αρέσει; Ή πρέπει να αλλάξει κάτι στο σύστημα της διοργάνωσης;».
- Μίλαν και Ιντερ σε ξένα χέρια. Μπορεί να είστε στο τέλος η μόνη ομάδα με Ιταλούς ιδιοκτήτες...
«Το γεγονός ότι ξένοι πιστεύουν στην Ιταλία και θέλουν να επενδύσουν εδώ, είναι θετικό. Ειδικά αυτή την περίοδο, κάθε επένδυση πρέπει να είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτη. Από εκεί και πέρα, προσωπικά έχω πολύ καλή συνεργασία με τον Τζόε Σαπούτο της Μπολόνια ή τον Τζέιμς Παλότα της Ρόμα και θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε για το brand name της Serie A. Οσο μεγαλύτερος είναι ο ανταγωνισμός, τόσο το καλύτερο».
- Αν κάποια μέρα εμφανιστεί κάποιος για να αγοράσει την Γιουβέντους;
«Αν εμείς δεν έχουμε τη διάθεση, δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Η οικογένεια Ανιέλι έχει το 63% της Γιουβέντους και έτσι είναι τα πράγματα, δεν μπορεί να έρθει κανείς».
- Υπάρχουν προτάσεις για τον Πογκμπά;
«Αυτή είναι μεταγραφική ερώτηση; Δεν είναι εδώ ο Μαρότα σήμερα, δεν θα μιλήσω για μεταγραφικά».
- Στο γήπεδο, πάντως, φωνάξατε κι εσείς «non si vende Pogba» (δεν πωλείται ο Πογκμπά)...
«Αυτός ήταν ο οπαδός Ανιέλι».
- Ο πρόεδρος Ανιέλι;
«Ο πρόεδρος Ανιέλι, όπως ξέρετε, δεν μιλάει ποτέ για μεταγραφικά. Αυτά είναι θέματα του Μαρότα».
Λέμε πάντα πόσο σημαντικό είναι να διατηρούμε μια βάση 7-8-9 Ιταλών παικτών, γιατί αυτοί μπορούν να καταλάβουν και πιο εύκολα τις αντιδράσεις του κόσμου.
- Σκεφτήκατε ποτέ μια Γιουβέντους χωρίς πυρήνα Ιταλών παικτών;
«Οχι, ακόμη κι όταν το συζητάμε μεταξύ μας, λέμε πάντα πόσο σημαντικό είναι να διατηρούμε μια βάση 7-8-9 Ιταλών παικτών, γιατί αυτοί μπορούν να καταλάβουν και πιο εύκολα τις αντιδράσεις του κόσμου. Ο Στουράρο, ο Ρουγκάνι, ο Τζάτζα είναι τρεις που ήρθαν και προστέθηκαν στους Κιελίνι, Μπονούτσι, Μπαρτσάλι, Μπουφόν, Μαρκίσιο κλπ. Είναι πολύ σημαντικό αυτό, γιατί έτσι τα αποδυτήρια μπορούν να καταλάβουν τη... θερμοκρασία του κόσμου και θέλουμε να συνεχίσουμε έτσι».
Χωρίς τους Ιταλούς, δηλαδή, δεν θα μπορούσε να καταλάβει η ομάδα τη σοβαρότητα της κατάστασης στο ξεκίνημα της σεζόν;
«Ακριβώς. Ισως να την καταλάβαινε ακόμη κι αν δεν υπήρχαν οι Ιταλοί αλλά αυτό δεν θα τους απέτρεπε από το να πάνε στο κλαμπ το βράδυ».
- Ο Αλέγκρι ζήτησε πέρυσι το 10άρι και τελικά ήρθαν άλλοι ποδοσφαιριστές. Εσείς, ως πρόεδρος, ακούτε τον προπονητή;
«Λείπει ο Μαρότα για να πάρετε πλήρη απάντηση. Η μέθοδος με την οποία δουλεύουμε είναι πολύ ξεκάθαρη, το πώς παίρνουμε τις αποφάσεις για την στελέχωση του ρόστερ, δουλειά που γίνεται σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Αυτό το αποφασίζουν ο προπονητής, ο Μαρότα, ο Παράτιτσι και ο Νέντβεντ. Εγώ μπορεί να συμμετέχω σε αυτές τις συναντήσεις λόγω του πάθους και για να καταλάβω ορισμένα πράγματα σε κάποιες μεταγραφικές περιπτώσεις. Οι επιλογές, πάντως, γίνονται από αυτούς τους τέσσερις γιατί αυτοί είναι οι επικεφαλείς στον αθλητικό τομέα, εγώ βάζω τους στόχους ως διοίκηση. Αυτοί οι τέσσερις ξέρουν ποιοι είναι οι στόχοι, ξέρουν ποια είναι η οικονομική δυνατότητα που υπάρχει, ξέρουν πώς πρέπει και μπορούν να κινηθούν για να πετύχουν αυτό που θέλουν μεταγραφικά. Από εκεί και πέρα, αν θα είναι ένας αριστερός εξτρέμ ή ένα δεξί μπακ, είναι και θέμα του προπονητή. Δεν αρκεί, πάντως, να θέλουμε εμείς, πρέπει να δούμε και τι θέλει αυτός που πουλάει».
- Πόση πίστη είχατε, μετά από αυτό το δύσκολο ξεκίνημα, στην κατάκτηση και του φετινού πρωταθλήματος;
«Βλέποντας το φετινό ρόστερ, χωρίς να θέλω να μειώσω τίποτα από τις προηγούμενες σεζόν, θα πω ότι κατά πάσα πιθανότητα η φετινή Γιουβέντους είναι η πιο δυνατή και η πιο πλήρης σε αυτά τα έξι χρόνια προεδρίας μου. Και η πιο ευρωπαϊκή. Ξέραμε ότι θα χρειαζόταν κάποιος χρόνος μετά τις αλλαγές που έγιναν στο ρόστερ. Οπως είπε ο Αλέγκρι πριν λίγες μέρες, δεν σκεφτόμασταν ότι θα χρειαζόμασταν τόσο χρόνο (δέκα αγωνιστικές), όπως δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι μετά θα απαντήσουμε με 25 νίκες σε 26 ματς».
- Ποια ήταν η πιο δύσκολη κατάσταση που έπρεπε να αντιμετωπίσετε σε αυτά τα έξι χρόνια ως πρόεδρος;
«Το να παίζουμε έξι μήνες χωρίς προπονητή. Θα ήθελα να δω οποιαδήποτε άλλη ομάδα να παίζει έξι μήνες χωρίς προπονητή, να δω πώς θα είχε χειριστεί το θέμα οποιαδήποτε άλλη διοίκηση. Είχαμε τιμωρημένο τον προπονητή (Αντόνιο Κόντε, σεζόν 2012-13) για έξι μήνες, παίζαμε χωρίς προπονητή για έξι μήνες».
Εγώ τον Κόντε τον υπερασπίστηκα από την πρώτη στιγμή. Οταν μίλησα με τον Αντόνιο, μου εξήγησε πώς έχει η κατάσταση και τον υπερασπίστηκα από το πρώτο λεπτ
- Πώς είναι η σχέση του Αντρέα Ανιέλι με τον Κόντε;
«Καλή».
- Η άποψη σας στο θέμα με την τιμωρία του Κόντε;
«Εγώ τον Κόντε τον υπερασπίστηκα από την πρώτη στιγμή. Οταν μίλησα με τον Αντόνιο, μου εξήγησε πώς έχει η κατάσταση και τον υπερασπίστηκα από το πρώτο λεπτό, παρά τις πιέσεις που είχα δεχθεί τότε από τον κόσμο των ΜΜΕ. Σήμερα, με δεδομένο ότι η Γιουβέντους ζει μια πενταετία γεμάτη σπουδαίες επιτυχίες, ο κόσμος έχει ξεχάσει εντελώς ότι διοίκηση και ομάδα έπρεπε να χειριστούν μια κατάσταση στην οποία δεν υπήρχε προπονητής για έξι μήνες. Είναι πολλοί οι έξι μήνες».
- Γιατί αρνηθήκατε να δώσετε άδεια στον Μπονούτσι να πάει στην εθνική, παρά το γεγονός ότι ήταν τιμωρημένος για τον τελικό του κυπέλλου;
«Μια ομάδα που προετοιμάζεται για ένα ματς, προπονείται. Αλλιώς είναι να προπονείσαι με τον Μπονούτσι, ο οποίος είναι ένας σπουδαίος αμυντικός, αλλιώς είναι να προπονείσαι με έναν πιτσιρικά από την Primavera. Ο Μπονούτσι δεν πήγε διακοπές. Ο Μπονούτσι ήταν με τους συμπαίκτες του και έκανε προπονήσεις. Ο Μάντζουκιτς και ο Ντιμπάλα είχαν αντίπαλο τον Μπονούτσι στις προπονήσεις, όχι έναν πιτσιρικά από την Primavera. Δεν μετράει μόνο η Κυριακή, το τι κάνει η ομάδα στο γήπεδο την Κυριακή είναι αποτέλεσμα αυτού που έχει κάνει όλη την εβδομάδα στις προπονήσεις. Από εκεί και πέρα, αφήνοντας στην άκρη το αγωνιστικό, ο Λεονάρντο έχει ξεχωριστό χαρακτήρα, έχει χάρισμα, έχει εμπειρία και είναι χρήσιμος στους συμπαίκτες του ακόμη κι αν δεν αγωνίζεται αλλά είναι δίπλα τους. Και με κάθε σεβασμό, αν πήγαινε στην εθνική ομάδα εκείνες τις ημέρες, τι θα έκανε; Τεστ φυσικής κατάστασης. Προσωπικά δεν τα καταλαβαίνω αυτά τα πράγματα».
- Σχετικά με τις αποχωρήσεις των Κόντε και Ντελ Πιέρο. Η Γιουβέντους δεν μπορεί να δεχθεί ότι κάποιος μπορεί να νιώσει πιο σημαντικός από την Γιουβέντους. Ετσι σκέφτεται η Γιούβε;
«Κάθε κατάσταση είναι αποτέλεσμα των στιγμών της. Είναι μια αρχή που ισχύει για κάθε επιχείρηση, όχι μόνο για μια ποδοσφαιρική ομάδα, την Γιουβέντους. Ο Στιβ Τζομπς δεν υπάρχει πλέον στην Apple αλλά η Apple έχει γίνει η εταιρία με την μεγαλύτερη κεφαλαιοποίηση στον πλανήτη. Και δεν υπάρχει πια ο Στιβ Τζομπς. Κάθε επιχείρηση πρέπει να είναι ανώτερη από τους ανθρώπους της».
- Στο ποδόσφαιρο δεν είναι διαφορετικά τα πράγματα;
«Δεν συμφωνώ. Είναι και θέμα μηνύματος που στέλνει κάποιος. Αν κάποιος νιώθει ότι είναι πιο σημαντικός από την εταιρία, ας το πούμε έτσι, στην οποία δουλεύει, υπάρχει πρόβλημα. Στην ομιλία μου στα εγκαίνια του Juventus Stadium είπα το εξής: Οι πρόεδροι έρχονται και φεύγουν, οι προπονητές έρχονται και φεύγουν, οι ποδοσφαιριστές έρχονται και φεύγουν, η Γιούβε μένει. Αν δεν ήταν έτσι, δεν θα είχαμε 120 χρόνια ιστορίας, 120 χρόνια επιτυχιών».
Το στυλ Γιουβέντους είναι κάτι που είπαν άλλοι για εμάς αλλά ποτέ δεν κατάλαβα ακριβώς τι είναι το στυλ Γιουβέντους. Το στυλ Γιουβέντους είναι να νικάς.
- Υπάρχει το στυλ Γιουβέντους και τι σημαίνει για εσάς;
«Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω. Εχω αναρωτηθεί με τον εαυτό μου για αυτό το θέμα. Το στυλ Γιουβέντους είναι κάτι που είπαν άλλοι για εμάς αλλά ποτέ δεν κατάλαβα ακριβώς τι είναι το στυλ Γιουβέντους. Το στυλ Γιουβέντους είναι να νικάς. Οπότε ναι, υπάρχει ακόμη υπό αυτή την έννοια».
- Δεν είναι ωραίο για την Γιουβέντους να παραμείνει ως έχει η κατάσταση στο ιταλικό ποδόσφαιρο αφού νικάτε συνεχώς;
«Προσωπικά είμαι υπέρ της ανανέωσης και της ανάπτυξης. Αυτή την στιγμή, βλέπω μεγάλα περιθώρια βελτίωσης στο ιταλικό ποδόσφαιρο, στον τρόπο λειτουργίας της Lega, στον τρόπο λειτουργίας της Ομοσπονδίας. Αρα, αν κάποιος καταφέρει να κάνει αυτά που πρέπει για να βελτιωθεί η κατάσταση, γιατί μπορεί να βελτιωθεί πολύ, θα βοηθήσω με μεγάλη μου χαρά γιατί δεν με ενδιαφέρει μόνο η Γιουβέντους αλλά όλο το σύστημα του ιταλικού ποδοσφαίρου. Είναι απλό: Οσο βελτιώνεται το ποδόσφαιρο μας, τόσο θα δυναμώνει και η Γιουβέντους».
- Πολύς κόσμος πιστεύει ότι η Γιουβέντους, κατά κάποιο τρόπο, έχει συνηθίσει να έχει την εύνοια της διαιτησίας και των κέντρων εξουσίας. Πόσο σας βαραίνει αυτό και κατά πόσο σας φαίνεται σωστό;
«Τα κλισέ δεν αλλάζουν ποτέ. Είναι μέρος της παράδοσης. Δεν με σοκάρει και δεν με ενοχλεί. Δεν με απασχολεί».
- Δεν πιστεύετε ότι ο διαιτητής μπορεί, χωρίς να φταίει η ομάδα, να επηρεαστεί;
«Αυτό το λένε για όποιον νικάει. Τα ίδια έλεγαν και για την Μίλαν όταν έπαιζε ο Κοστακούρτα. Αν, από την άλλη, ακούσω αυτά που λένε στα δικά μας αποδυτήρια, θα πρέπει να πω ότι είμαστε μόνοι εναντίον όλων».
- Οι δυνατοί, δηλαδή, δεν έχουν κάποια πλεονεκτήματα;
«Αν κάποιος περνάει το 90% του αγώνα στην αντίπαλη περιοχή, κατά πάσα πιθανότητα θα πάρει περισσότερα πέναλτι από αυτόν που περνάει το 10% του αγώνα στην αντίπαλη περιοχή».
Θυμηθείτε την περίπτωση Βιέρι: Ο Avvocato φώναξε τον Μότζι στο γραφείο και του είπε "δεν τον πουλάμε". Το επόμενο πρωί πουλήθηκε...
- Είναι καλύτερο να αρνηθείτε μια τεράστια πρόταση για τον Πογκμπά ή να την αποδεχθείτε και να έχετε τα λεφτά για να ενισχύσετε την ομάδα;
«Είναι θεωρητικό, υποθετικό αυτό που λέτε, μιλάμε για πράγματα που δεν ισχύουν. Το ποιος είναι ο Πογκμπά, αποδεικνύεται και από τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει πάνω του η Adidas. Ο Ντιμπάλα σήμερα είναι αυτό που ήταν ο Πογκμπά πριν 2-3 χρόνια. Τώρα τα μικρά πιδιά παρακολουθούν τον Πολ. Η Adidas, για παράδειγμα, πιστεύει πολύ σε αυτόν και θέλει εμπορικά να τον κάνει πιο ισχυρό και από τον Μέσι ή τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Εμείς δουλεύουμε για την εικόνα αυτού που έχουμε, χάσαμε το περασμένο καλοκαίρι δύο προσωπικότητες όπως ο Τέβες και ο Πίρλο. Στις πιο μακρινές αγορές, χρειάζεσαι τους... υπερήρωες. Κανείς, σε αυτές τις αγορές, δεν ήξερε τον Ντιμπάλα το περσινό καλοκαίρι, έπρεπε και πρέπει να φτιάξουμε τον υπερήρωα. Ο Πογκμπά, υπό αυτή την έννοια, είναι ο μόνος που έχουμε σήμερα. Από εκεί και πέρα, μεταγραφικά, υπάρχουν διάφορες δυναμικές, όπως για παράδειγμα το πόσο κοστολογείς εσύ έναν ποδοσφαιριστή, το ποια είναι η επιθυμία του ποδοσφαιριστή κλπ. Ετσι όπως έγινε το ποσδόσφαιρο, αν ένας ποδοσφαιριστής θέλει να φύγει, φεύγει. Ανεξάρτητα από το αν έχει συμβόλαιο. Θυμηθείτε την περίπτωση Βιέρι: Ο Avvocato φώναξε τον Μότζι στο γραφείο και του είπε "δεν τον πουλάμε". Το επόμενο πρωί πουλήθηκε... Η Ατλέτικο Μαδρίτης του πρότεινε πενταπλάσιο συμβόλαιο, το ποσό που έδωσε στη Γιούβε την κάλυπτε, η δουλειά έγινε. Μια διαπραγμάτευση δεν κρατάει τρεις μήνες. Υπάρχει μια ευκαιρία, την παίρνεις ή όχι. Είναι θέματα 7-8 ωρών. Φεύγει ένας ποδοσφαιριστής, ψάχνεις έναν πρωταθλητή. Αυτά τα λέω γενικά και θεωρητικά, όχι συγκεκριμένα».
- Ο αγαπημένος σας ποδοσφαιριστής;
«Μοντέρο. Πρώτος ο Μοντέρο».
- Στην πρώτη σας συνέντευξη στο Sky ως πρόεδρος, πριν έξι χρόνια, είπατε ότι η Γιουβέντους για εσάς είναι αγάπη και πάθος. Τώρα, έξι χρόνια μετά;
«Αγάπη και πάθος».
Σε αυτό το σημείο, αξίζει να θυμηθούμε το ρεπορτάζ του forzajuve.gr δύο 24ώρα πριν τη συνέντευξη του Αντρέα Ανιέλι. Το forzajuve.gr είχε επικοινωνήσει με Ιταλούς δημοσιογράφους, με ειδικότητα στα θέματα της Γιουβέντους και είχε μεταφέρει στο ελληνικό κοινό των μπιανκονέρι τι θα πει αλλά και τι δε θα πει ο πρόεδρος των νταμπλούχων Ιταλίας. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε σε τι πέσαμε μέσα.
Σχετικά θέματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου