Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, ζήσαμε μια πολύ περίεργη χρονιά με πολλές και απίστευτες ανατροπές. Η ομάδα του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι βρέθηκε προς τις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας αλλά τελικά αυτή θα σηκώσει το σκουντέτο.
Μια από τις στιγμές που πέρασαν αλλά δεν ξεχάστηκαν ήταν το ιδιαίτερο ξέσπασμα του Μπουφόν. Οι μπιανκονέρι δεν είχαν βρει ρυθμό, δεν είχαν βρει τέμπο και αλλού πάταγαν και αλλού βρίσκονταν. Το πρωτάθλημα ήταν απλά ένας μακρινός στόχος.
Σε ένα εντός έδρας παιχνίδι της Γιούβε, με την ομάδα να απογοητεύει ξανά, μειοψηφία από την curva nord τα έχωσε στους παίκτες. Αποτέλεσμα ήταν να βγει μπροστά ο αρχηγός...
Ο Τζανλουίτζι Μπουφόν απάντησε στους οπαδούς με αυστηρό τόνο. Οι κινήσεις του, χωρίς να διαβάσει κανείς τα χείλια του, έδειχναν ξεκάθαρα τη δυσαρέσκεια σε μία τέτοια αντιμετώπιση. Ο αρχηγός ενοχλήθηκε με αυτά που άκουγε. Την αμφισβήτηση, τη στενή μνήμη, την κακόπιστη κριτική.
Και βγήκε μπροστά, ως όφειλε, για να υπερασπιστεί περισσότερο την ομάδα και τους συμπαίκτες του παρά τον ίδιο. Γιατί ο ίδιος δεν άκουσε και δε θα ακούσει ποτέ τίποτα. Η πορεία του, το ήθος δεν αμφισβητούνται και από τον πιο αγνώμονα.
Ο Μπουφόν βγήκε μπροστά για τους υπόλοιπους και κατ’ επέκταση για τη Γιουβέντους. Έκανε αυτό που έπρεπε. Για να φοράς το περιβραχιόνιο της Γιούβε πρέπει να έχεις και το ανάστημα να το υπηρετήσεις. Και ο Μπουφόν είναι ένας πραγματικό αρχηγός.
Και όπως είχε δηλώσει πριν λίγο καιρό… «Ο πραγματικός ηγέτης», είχε πει, «ακούει πολύ και μιλάει σπάνια. Ετσι έχουν δυναμική τα όσα λέει». Και εκείνο το βράδυ, ο Μπουφόν έπρεπε να μιλήσει δημόσια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου