Η ανεκτίμητη προσφορά του Κόντε και ο μάγκας Αλέγκρι που μας πάει παρακάτω…

Το φετινό πρωτάθλημα είναι ξεκάθαρα ένα πρωτάθλημα του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι. Ο Μαξ πήρε ένα σκουντέτο που θα το θυμάται για πολλά πολλά χρόνια η ποδοσφαιρική Ιταλία. Μπορεί να χαρακτηριστεί εύκολα ως μία από τις μεγαλύτερες ανατροπές στο Καμπιονάτο και ένα από τα πιο μάγκικα τρόπαια.

Αρθρογραφία | Γιουβέντους

Πέρσι τέτοια εποχή, όταν ο Αλέγκρι κατακτούσε το πρώτο του πρωτάθλημα στη Γιούβε, αρκετοί (Γιουβεντίνοι και μη) μίλησαν για την ομάδα του Κόντε που διαχειρίστηκε ολόσωστα ο Αλέγκρι. Βέβαια, την ίδια ομάδα την πήγε στο τελικό του Champions League.

Επειδή μπορεί να αρχίσουν οι συγκρίσεις του τύπου «Ποιος είναι καλύτερος; Ο Κόντε ή ο Αλέγκρι;» και επειδή είναι πολύ πιθανό του χρόνου τέτοια εποχή ο Μαξ να έχει όσα σκουντέτι έχει και ο Αντόνιο, θα πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους βάση.

Υπάρχουν τομείς που υπερέχει ο ένας σε σχέση με τον άλλον. Ξεκινάμε από αυτό που ζούμε την τελευταία διετία. Ο Αλέγκρι έχει καταφέρει να δώσει -και πάλι- ευρωπαϊκή διάσταση στο οικοδόμημα της Γιουβέντους.

Αυτό που δεν κατάφερε ο Κόντε, και μάλιστα απέτυχε παταγωδώς, το έπραξε ο Αλέγκρι. Και απίστευτα γρήγορα. Με τον Αλέγκρι και τις απαραίτητες ενέργειες, μπορούμε να σκεφτόμαστε πως του χρόνου η ομάδα θα χτιστεί για να κατακτήσει το κύπελλο Πρωταθλητριών. Με τον Κόντε δεν καταφέραμε να πάμε στον τελικό του κυπέλλου UEFA που διεξαγόταν μάλιστα και στο Juventus Stadium.

Ο Αλέγκρι πράγματι βρήκε μια στρωμένη ομάδα από τον προκάτοχό του. Με την εξυπνάδα του και την καπατσοσύνη του, την δούλεψε εξίσου καλά και την πήγε παρακάτω. Στα δύο χρόνια που ζούμε τον Μαξ, βλέπουμε πως πρόκειται για έναν πανέξυπνο προπονητή, με μεθοδολογία και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Δουλεύει συνεχώς. Και τα αποτελέσματα φαίνονται.

Ο Αλέγκρι έγινε καλύτερος στη Γιούβε. «Ψήλωσε» προπονητικά. Όπως όνομα έφτιαξε και ο Αντόνιο Κόντε. Και οι δύο προπονητές απογειώθηκαν στο Τορίνο. Ο ένας (ο Κόντε) από το… αγροτικό του στη Serie B έγινε ο σούπερ σταρ Ιταλός προπονητής και ο άλλος (ο Αλέγκρι) που αν και είχε ήδη ένα πρωτάθλημα με τη Μίλαν, έφτιαξε και φτιάχνει ένα «δυνατό» όνομα στην προπονητική πιάτσα μέσω της Μεγάλης Κυρίας.

Αυτό που δεν μπορούμε να λησμονήσουμε σε καμία περίπτωση, είναι η μενταλιτέ που πέρασε ο Αντόνιο Κόντε στη Γιουβέντους. Και η Γιούβε της τελευταίας πενταετίας, σε ό,τι αφορά την ψυχολογία, το DNA, τη μαχητικότητα, είναι δημιούργημα του Κόντε. Ακόμη και η σημερινή Γιούβε.

Πήρε την ομάδα από την μετριότητα και την έκανε πρωταθλήτρια. Και δεύτερη φορά. Και τρίτη. Έχτισε πάνω στην ψυχολογία, έχτισε πάνω στο πάθος, έχτισε πάνω στη φανέλα και τα σημάδια του υπάρχουν. Δημιούργησε ένα μαχητικό σύνολο ποδοσφαιριστών που μπορούν να πετύχουν αν όχι τα πάντα, τουλάχιστον πολλά. Με τον Κόντε πέτυχαν ό,τι μπορούσαν. Με τον Αλέγκρι ίσως πετύχουν περισσότερα.

Ο Αντόνιο Κόντε που δεν ανήκει εδώ και δύο χρόνια στην ενεργή οικογένεια της Γιουβέντους ίσως να μας «ενοχλήσει» φέτος με τις μεταγραφικές του ανησυχίες. Θεμιτό είναι αυτό γιατί βρίσκεται πλέον σε άλλο στρατόπεδο.

Με μια ψύχραιμη ματιά, πάντα θα πρέπει να θυμόμαστε αυτό που έφτιαξε ο Κόντε. Δεν έκανε απλά τη Γιουβέντους ξανά πρωταθλήτρια. Της έδωσε τον χαρακτήρα που της έλειπε. Και σε μία μάχη 38 αγωνιστικών, αυτό κάνει τη διαφορά: ο χαρακτήρας τη ομάδας. Και ο μάγκας Αλέγκρι όχι μόνο δε θέλησε να αλλάξει ό,τι πέτυχε ο προηγούμενος προπονητής. Το αντίθετο μάλιστα. Πάτησε πάνω σε αυτό και πάει την ομάδα παρακάτω…

Οι πέντε τελευταίοι τίτλοι στη Serie A, γι’ αυτούς για τους οποίους μιλάμε, ανήκουν αποκλειστικά σε αυτούς που τους κατέκτησαν. Στους ποδοσφαιριστές φυσικά και τρεις στον Κόντε και δύο στον Αλέγκρι. Και οι δύο προπονητές πρόσφεραν πολλά. Και οι δύο δούλεψαν για να κάνουν τη Γιούβε μεγάλη και η Γιούβε τους έκανε μεγαλύτερους…