Στην Corriere dello Sport μίλησε ο Τζανλουίτζι Μπουφόν, ο οποίος ετοιμάζεται να σηκώσει ακόμη μία κούπα ως αρχηγός της Γιουβέντους.
Ακολουθούν κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα από όσα είπε.
Για το τι σημαίνει να είσαι αρχηγός: «Ο αρχηγός είναι αυτός που πρέπει να θέτει στη διάθεση των άλλων, ειδικά των πιο νέων, την εμπειρία του και να ψάχνει πάντα τα σωστά λόγια για να δώσει σε όλους να καταλάβουν τη σημασία της φανέλας που φοράνε, είτε μιλάμε για σύλλογο είτε για εθνική ομάδα. Πρέπει να είμαστε πάντα εκεί για τους συμπαίκτες μας».
Για το πώς άλλαξε η κατάσταση για την Γιουβέντους μετά την ήττα στη Σασουόλο: «Αυτά που είπαμε μετά την ήττα από την Σασουόλο ήταν απλά. Ολοι σκεφτήκαμε το ίδιο πράγμα. Οτι αν δεν κατακτήσουμε το πρωτάθλημα ή ακόμη χειρότερα, αν συνεχίζαμε με τον ίδιο καταστροφικό ρυθμό που είχαμε στην αρχή, θα ακούγαμε τα πάντα. Οτι ο λόγος για αυτή την αποτυχία είναι η αποχώρηση αυτών που έφυγαν το καλοκαίρι, ότι δεν έχουμε πλέον κίνητρα γιατί είμαστε κορεσμένοι, ότι οι παλιοί της ομάδας δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν... Θα τα ακούγαμε όλα. Κάναμε, επομένως, τους λογαριασμούς μας και είπαμε ότι, τελικά, δεν είναι και αδύνατο να κάνουμε 25-26 νίκες στο πρωτάθλημα. Το είχαμε κάνει και πέρυσι. Διώξαμε, επομένως, τον φόβο και αρχίσαμε αυτή την υπέροχη ανατροπή».
Για την απόφαση του να μείνει το 2006: «Ναι, θα μπορούσα να φύγω το 2006 γιατί είχαν έρθει σε επαφή μαζί μου σημαντικές ομάδες. Αποφάσισα, όμως, να παραμείνω στη Γιούβε, καταρχάς ως αναγνώριση για όσα μου είχε δώσει ο σύλλογος. Είναι καλό κάποιες αξίες, όπως η ευγνωμοσύνη, να τις ξαναβάλουμε στο ποδόσφαιρο. Πέραν αυτού, ήθελα να δείξω ότι κάποιες αξίες στις οποίες πιστεύω, πρέπει να αποδεικνύονται και στις πράξεις, όχι μόνο στα λόγια. Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο μπίζνες, είναι και συναισθήματα. Χωρίς τα συναισθήματα, πεθαίνουν και οι μπίζνες, πρέπει να το ξέρουμε αυτό. Εγώ, από την πλευρά μου, προσπάθησα να το αποδείξω το 2006».
Ακολουθούν κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα από όσα είπε.
Για το τι σημαίνει να είσαι αρχηγός: «Ο αρχηγός είναι αυτός που πρέπει να θέτει στη διάθεση των άλλων, ειδικά των πιο νέων, την εμπειρία του και να ψάχνει πάντα τα σωστά λόγια για να δώσει σε όλους να καταλάβουν τη σημασία της φανέλας που φοράνε, είτε μιλάμε για σύλλογο είτε για εθνική ομάδα. Πρέπει να είμαστε πάντα εκεί για τους συμπαίκτες μας».
Για το πώς άλλαξε η κατάσταση για την Γιουβέντους μετά την ήττα στη Σασουόλο: «Αυτά που είπαμε μετά την ήττα από την Σασουόλο ήταν απλά. Ολοι σκεφτήκαμε το ίδιο πράγμα. Οτι αν δεν κατακτήσουμε το πρωτάθλημα ή ακόμη χειρότερα, αν συνεχίζαμε με τον ίδιο καταστροφικό ρυθμό που είχαμε στην αρχή, θα ακούγαμε τα πάντα. Οτι ο λόγος για αυτή την αποτυχία είναι η αποχώρηση αυτών που έφυγαν το καλοκαίρι, ότι δεν έχουμε πλέον κίνητρα γιατί είμαστε κορεσμένοι, ότι οι παλιοί της ομάδας δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν... Θα τα ακούγαμε όλα. Κάναμε, επομένως, τους λογαριασμούς μας και είπαμε ότι, τελικά, δεν είναι και αδύνατο να κάνουμε 25-26 νίκες στο πρωτάθλημα. Το είχαμε κάνει και πέρυσι. Διώξαμε, επομένως, τον φόβο και αρχίσαμε αυτή την υπέροχη ανατροπή».
Για την απόφαση του να μείνει το 2006: «Ναι, θα μπορούσα να φύγω το 2006 γιατί είχαν έρθει σε επαφή μαζί μου σημαντικές ομάδες. Αποφάσισα, όμως, να παραμείνω στη Γιούβε, καταρχάς ως αναγνώριση για όσα μου είχε δώσει ο σύλλογος. Είναι καλό κάποιες αξίες, όπως η ευγνωμοσύνη, να τις ξαναβάλουμε στο ποδόσφαιρο. Πέραν αυτού, ήθελα να δείξω ότι κάποιες αξίες στις οποίες πιστεύω, πρέπει να αποδεικνύονται και στις πράξεις, όχι μόνο στα λόγια. Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο μπίζνες, είναι και συναισθήματα. Χωρίς τα συναισθήματα, πεθαίνουν και οι μπίζνες, πρέπει να το ξέρουμε αυτό. Εγώ, από την πλευρά μου, προσπάθησα να το αποδείξω το 2006».
Ολα τα λεφτά ειναί η απάντηση στην 3η ερώτηση του G1G1!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή