Το κατάλαβαν όλοι, ακόμη και οι μη Γιουβεντίνοι, στη ρεβάνς με την Μπάγερν ότι η Γιούβε έχει πολύ μεγάλες δυνατότητες ως ομάδα παρά τις αλλαγές που έγιναν το περασμένο καλοκαίρι και την ανανέωση.
Η ομάδα έχει γερές βάσεις, έχει ταλέντο και γενικά θα είχε και την τεράστια ώθηση για να πάει ξανά στον τελικό, αν έπαιρνε την πρόκριση -ειδικά με τόσες απουσίες- στο Μόναχο. Γιατί αν οι μπιανκονέρι περνούσαν, αυτή θα ήταν η κατάληξη. Ο τελικός και φέτος.
Με τα «αν», όμως, δεν άλλαξε ποτέ τίποτα. Και δεν επιχειρεί να το αλλάξει ούτε η Gazzetta dello Sport αλλά απλά λέει αυτό που βλέπουμε όλοι, μετά τους πρώτους αγώνες της φάσης των «8».
«Champions, απογοητευτικοί προημιτελικοί. Γιούβε, μπορούσε να είναι η χρονιά σου» είναι ο τίτλος στο σχετικό κομμάτι και στη συνέχεια γίνεται ένα σχόλιο για τις οκτώ ομάδες που απέμειναν στη διοργάνωση και όσα έδειξαν αυτές το προηγούμενο διήμερο.
Παραθέτουμε το κείμενο…
Η Μάντσεστερ Σίτι, την οποία η Γιούβε νίκησε δύο φορές στον όμιλο, πήγε και πήρε δίκαιη ισοπαλία 2-2 στο Παρίσι, σε ένα ματς που δε θα μείνει στην ιστορία. Η Γιουβέντους των τελευταίων δύο ετών δεν είναι κατώτερη από αυτές τις δύο ομάδες, όχι μόνο ως σύνολο αλλά ούτε ως μονάδες παρά τα πετροδόλαρα των Σεΐχηδων. Και υπάρχει μεγάλη διαφορά ειδικά στην άμυνα.
Για τις... φρικαλεότητες του Νταβίντ Λουίζ τα ξέραμε, αν τώρα κάνει τα ίδια και ο Τιάγκο Σίλβα... Η Σίτι, από την άλλη, είχε τους «λίγους» Μανγκαλά και Οταμέντι, που κόστισαν 40 και 45 εκατ. ευρώ αντίστοιχα. Τόσο ακριβοί και τόσο ακατάλληλοι. Ολοι τους μοιάζουν να απέχουν πάρα πολύ από την ομάδα του Αλέγκρι.
Η Γιουβέντους θα έμπαινε ως φαβορί στο γήπεδο απέναντι σε μια ομάδα όπως η Βόλφσμπουργκ. Μια ομάδα με καλό ποσοστό ταλέντου και η οποία δίνει τον καλύτερο της εαυτό όταν έχει ανοιχτό γήπεδο.
Απέναντι στη Γιούβε, όμως, δεν θα είχε μια άμυνα όπως αυτή της ομάδας του Ζινεντίν Ζιντάν. Η Ρεάλ αποκλείστηκε δίκαια πέρυσι από την Γιουβέντους στον ημιτελικό και από τότε οι Μαδριλένοι έχουν αλλάξει λίγο, διατηρώντας τα ίδια πλεονεκτήματα και τα ίδια μειονεκτήματα. Αυτά τα τακτικά και αμυντικά όρια που φάνηκαν και στη Γερμανία.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Από πότε είχαμε να δούμε την Μπαρτσελόνα να κάνει λάθος πάσες στα δύο μέτρα; Κόντρα στην Ατλέτικο, την καλύτερη ομάδα στον κόσμο στο να κάνει τον αντίπαλο της να παίξει άσχημα, έγινε και αυτό.
Ισως ήταν επηρεασμένη από το Clasico αλλά η Μπάρτσα, είναι η αλήθεια, δείχνει κουρασμένη και νεφελώδης. Πιθανότατα θα προκριθεί την επόμενη εβδομάδα στη ρεβάνς και δεν αποκλείεται να πάρει και φέτος το τρόπαιο αλλά αυτή την στιγμή η ομάδα του Λουίς Ενρίκε δεν μοιάζει με την αχτύπητη ομάδα που είχαμε συνηθίσει.
Εμειναν οι Ατλέτικο Μαδρίτης και Μπενφίκα. Αυτό του Σιμεόνε θα ήταν το πιο δύσκολο κουβάρι που θα έπρεπε να ξετυλίξουν οι μπιανκονέρι. Οταν αντιμετωπίζεις ομάδες τέτοιου τύπου μπορούν τα πάντα, μετά από 180 λεπτά, να κριθούν από μια λεπτομέρεια.
Ο Αλέγκρι, όμως, έχει τα όπλα για να κάνει ζημιά στο τέλειο αμυντικό σύστημα των ροχιμπλάνκος. Και αν δούμε το ρόστερ των δύο ομάδων, η πλάστιγγα γέρνει προς την πλευρά της Γιούβε.
Μένει η Μπενφίκα, η οποία εκμεταλλεύτηκε την κακή περίοδο της Μπάγερν για να κρατήσει ανοιχτή την υπόθεση πρόκριση. Δεν είναι, όμως, ομάδα που μπορεί να αποκλείσει την Γιουβέντους σε δύο αγώνες. Είναι αλήθεια ότι οι Πορτογάλοι στέρησαν από την Γιούβε του Κόντε, πριν δύο χρόνια, την χαρά της παρουσίας στον τελικό του Europa League στο Τορίνο.
Σε σχέση με τότε, όμως, η Γιουβέντους έχει ωριμάσει, έχει αλλάξει, νιώθει σιγουριά και αυτοπεποίθηση πλέον. Και σε αυτό εντοπίζεται η σπουδαία δουλειά που έκανε ο Αλέγκρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου