Είχαν περάσει πάνω από δυο ώρες μετά το τέλος του ποδοσφαιρικού αγώνα Γιουβέντους-Τζένοα (to 2011), για να μπορέσουμε να βρούμε μεταφορικό μέσο να επιστρέψουμε από το Juventus Stadium, στην Porta Susa, αρκετά πεινασμένοι, πέρα από την κούραση και το μόνο που βρήκαμε ανοιχτό εκείνη την ώρα ήταν μια γνωστή αλυσίδα fast-food στη γωνία της Piazza Statuto.
Αυτό που τράβηξε όμως την προσοχή μου ήταν το μνημείο της πλατείας. Ένα αλλόκοτο σύμπλεγμα από σωριασμένες σκούρες πέτρες και ανάμεσά τους καταπλακωμένα ανθρώπινα σώματα από μάρμαρο. Αυτή ήταν η πρώτη εντύπωση για το σημείο απ’ όπου ανοίγονται οι υπόγειες στοές στα έγκατα του Τορίνο.
Το μαγαζί γέμισε πολύ γρήγορα από νέα παιδιά, που ήθελαν ένα χάμπουργκερ στο πόδι πριν συνεχίσουν τη νύχτα τους στα μπαράκια ή σε ένα club. Ήταν όμως και άλλοι, που γύριζαν από το γήπεδο, όπως εγώ και με ευχαριστούσε το γεγονός, ότι για πρώτη φορά έβλεπα γύρω μου τόσους ανθρώπους με τα σήματα και τα χρώματα της ομάδας μου. Από μέσα μου επαναλάμβανα διαρκώς: Forza Juve, με ένα ενθουσιασμό παιδιού, που έχει όλο τον κόσμο στα πόδια του.
Η ψυχρή νύχτα στο Πιεμόντε είχε μια εξαιρετική διαύγεια, ώστε από τη θέση μου να μπορώ να διακρίνω το ωραίο μπρούτζινο άγαλμα, που έστεκε στην κορυφή της πυραμιδωτής κατασκευής με τις πέτρες. Ένα μπρούτζινο άστρο πάνω από το κεφάλι του χάλκινου Άγγελου είναι σαν να ενώνεται με τον ουρανό.
 |
| Η Piazza Statuto με το μνημείο που δηλώνει ότι εδώ είναι η «Πύλη της Κολάσεως» |
Την επόμενη μέρα, όταν έψαξα να βρω τι ήταν εκείνο το μνημείο, βρέθηκα μπροστά στην πόρτα της αιωνιότητας. Έτσι είδα μπροστά μου την «Πύλη της Κολάσεως», τη «Μαύρη καρδιά» του Τορίνο, δηλαδή το σημείο, που θα ήθελαν να βρίσκονται οι… Illuminati όλου του κόσμου.
Η ψυχρή και διάφανη νύχτα του Πιεμόντε έκρυβε στα σπλάχνα της όλη την αθωότητα ενώπιον του Εωσφόρου με το Αγγελικό πρόσωπο, που επιστέφει το monumento για τη σιδηροδρομική σήραγγα του Frejus.
Εφιαλτική εικόνα με το άγαλμα του Τιτάνα καταπλακωμένο ανάμεσα στις μεγάλες πέτρες που προέρχονται από τη διάνοιξη του Τούνελ στις Άλπεις, για τη σιδηροδρομική γραμμή: Τορίνο-Λιόν.
Η Piazza Statuto είναι μια από τις τέσσερεις ιστορικές πλατείες της πόλης. Το όνομά της σημαίνει για την ακρίβεια «Πλατεία Καταστατικού» (Πλατεία Συντάγματος) και οφείλει το όνομά της στο «Statuto Albertino», το Σύνταγμα δηλαδή που υπέγραψε το Βασιλιάς Carlos Alberto, μετά την επανάσταση, στις 4 Μαρτίου του 1848 και αποτέλεσε έκτοτε τη βάση για το Σύνταγμα της Ενωμένης Ιταλίας.
Μετά το χάμπουργκερ, με βαραίνει μια μεγάλη κούραση. Εδώ μέσα έχει μια υπέροχη ζεστασιά, που μου κλείνει κάποιες φορές τα μάτια και ξαναβλέπω σκηνές και φάσεις από τον αγώνα της Γιούβε με τη Τζένοα.
Στην πραγματικότητα δεν μπορώ να χωνέψω αυτή την άδικη ισοπαλία και τρυπούν τα αυτιά μου συνέχεια οι ιαχές «merda», που τράνταζαν το γήπεδο. «Merda», θα πει «σκ..τά»!
Στις στοές της Piazza Statuto ηχούν οι ζωηρές φωνές των αγοριών και των κοριτσιών που αστειεύονται μεταξύ τους και μου κάνουν εντύπωση τα κορίτσια με τα ροζ κασκόλ της Γιουβέντους.
Η νύχτα είναι πάντα κρύα και διαυγής, έτσι που το «Monumento al Traforo del Frejus» να φαντάζει ακόμη πιο «διαβολικό» στην εωσφορική του σύλληψη. Πριν ακόμη μάθω ότι βρίσκομαι στο κατώφλι της «Πύλης της Κολάσεως», αυτό το μνημείο, μου έδινε τη βεβαιότητα ότι είναι έργο ενός «Πεφωτισμένου», ενός Illuminato ή ενός διαβολικού, που του αρέσει να σκαρώνει γρίφους.
Η Piazza Statuto είναι ένας διαβολικός τόπος, αν πάρει κανείς το χρόνο προς τα πίσω. Εδώ, έξω από τα δυτικά τείχη του Τορίνο γίνονταν οι εκτελέσεις των κατάδικων στους ρωμαϊκούς χρόνους. Εδώ τους σταύρωναν και στη συνέχεια πετούσαν τα πτώματά τους, για να ταφούν όπως-όπως, σε αυτόν εδώ τον κρανίου τόπο. Στα χρόνια του Μεσαίωνα, εδώ περιφερόταν ο δήμιος με τα σκούρα ρούχα και τη φουσκωτή τσάντα, που ήταν γεμάτη με κάθε λογής εργαλείο θανάτωσης.
Ο τόπος έξω από την πάλαι ποτέ Porta Segusini, στη δυτική πλευρά της πόλης, που κατά το αρχαίο έθος είναι ο τόπος του θανάτου. Στην ίδια θέση ήταν στημένη και η Γκιλοτίνα, τον 18ο και 19ο αιώνα. Εδώ έθαβαν για πολλούς αιώνες τους εκτελεσμένους γι’ αυτό και ο τόπος πήρε το όνομα «Vallis occisorum» (Κοιλάδα των σκοτωμένων), ένας ολωσδιόλου τόπος θανάτου.
 |
| Υποβλητικό το φεγγάρι πάνω από τη Σουπέργκα, στους λόφους του Πιεμόντε, με τις πολλές εξαφανίσεις ανθρώπων που αποδίδονται σε τελετές μαύρης μαγείας |
Οι φθινοπωρινές νύχτες στο Πιεμόντε, εκτός από το γεγονός ότι αποκτούν ένα απροσδόκητο μυστήριο, είναι άκρως γοητευτικές και αρκούντως συναρπαστικές. Το Τορίνο βρίσκεται στην κορυφή δυο τριγώνων, που το ένα έχει να κάνει με τη «Λευκή Μαγεία» και το άλλο με τη «Μαύρη Μαγεία». Η Piazza Statuto φαίνεται πως είναι η πρωτεύουσα της Μαύρης Μαγείας, «La Porta dell’ Inferno» (Η πόρτα της Κολάσεως)! Ακριβώς. La Porta dell’ Inferno!
Δε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ, ότι επιστρέφοντας από ένα ποδοσφαιρικό αγώνα της Γιουβέντους με τη Τζένοα, στο Τορίνο θα βρισκόμουν μπροστά στο Κολαστήριο, στη βάση του μνημείου της σήραγγας του Frejus.
Τις επόμενες μέρες παρατήρησα προσεκτικά τη fontana με τα νούφαρα, που φιλοξενεί στα νερά της το μνημείο. Ανάμεσα στα νούφαρα καθρεφτιζόταν κομμάτια του βροχερού ουρανού. Λίγο πιο πέρα όμως πρόσεξα τα καπάκια από τις καταπακτές, που οδηγούν στα έγκατα του Τορίνο. Η κάθοδος στην Κόλαση…
Δυσκολεύτηκα να ξεχωρίσω μέσα στη νύχτα ένα Οβελίσκο, στην άλλη άκρη της πλατείας, απέναντι από το monumento της σήραγγας του Frejus, έτσι όπως ήταν κρυμμένος σχεδόν μέσα στα δέντρα. Λένε πως δείχνει το σημείο απ’ όπου περνάει ο 45ος Παράλληλος. Μια αθώα σήμανση Γεωδαισίας. Ωστόσο, είναι και αυτοί που λένε ότι ο Οβελίσκος είναι η κορυφή του Τριγώνου της Μαύρης Μαγείας.
Το «Μαύρο Τρίγωνο» ορίζεται, σύμφωνα με τους μυημένους, από τις πόλεις: Τορίνο-Λονδίνο-Σαν Φρανσίσκο. Στο βάθος αισθάνομαι τυχερός που χωρίς να το επιδιώξω, βρέθηκα στο σημείο που οι ανά τον κόσμο Illuminati σχεδιάζουν τις συναντήσεις τους. Ένα μοναδικό σημείο του πλανήτη.
 |
| Ο ωραίος χάλκινος Άγγελος στην κορυφή του μνημείου λένε πως είναι ο ίδιος ο Εωσφόρος. Δίπλα του στην πέτρα είναι γραμμένα τα ονόματα των τριών μηχανικών που συνεργάστηκαν για την κατασκευή της σήραγγας του Frejus… |
Φεύγοντας με ταξί από την Piazza Statuto, πέρασα δίπλα από το μνημείο της Σήραγγας του Frejus και τότε είδα λοξά από το παράθυρο να διαγράφεται στον ουρανό το υπέροχο γλυπτό, με τη μορφή ενός Αγγέλου, που λέγεται ότι πίσω από την… εξτρεμιστική ομορφιά του, κρύβεται ο Άρχων της Κολάσεως αυτοπροσώπως.
Το υπέροχο γλυπτό μου φάνηκε ότι διέγραψε στο τύμπανο του ουρανού μια διαδρομή εκκρεμούς. Η εξαίσια ομορφιά αυτού του γλυπτού με έκανε να ψάξω και να μάθω τον καλλιτέχνη που το φιλοτέχνησε και έμαθα ότι ήταν ο γλύπτης Lorenzo Vergnano, χωρίς τίποτε άλλο ιδιαίτερο.
Η υλοποίηση όλου του μνημείου για τη Σήραγγα του Frejus έγινε από έναν άλλο καλλιτέχνη, τον Luigi Belli, που σπούδασε αρχιτεκτονική στο Παρίσι και αργότερα έγινε καθηγητής γλυπτικής στην «Albertina Accademia» του Τορίνο.
Ψάχνοντας το βιογραφικό του δεν βρήκα κάτι που να με οδηγεί στην «Πύλη της Κολάσεως», ή στους Illuminati. Έτσι έφτασα στον εμπνευστή του μνημείου, τον Κόμη Marcello Panissera di Veglio, Γερουσιαστή του Βασιλείου της Σαρδηνίας και αργότερα του νεοσύστατου Ιταλικού κράτους, που έζησε από το 1830 μέχρι το 1886 και ήταν κάτοικος του νούμερο 11 της Piazza San Carlo του Τορίνο, με το γενεαλογικό του δέντρο καταγεγραμμένο στο Libro d’ Oro.
Ο ίδιος φοίτησε στη Στρατιωτική Ακαδημία του Τορίνο και πήρε μέρος στον Πόλεμο της Κριμαίας. Τιμήθηκε με τον Μεγαλόσταυρο του Ιππότη του Τάγματος των Αγίων Μαυρικίου και Λαζάρου και με τον Μεγαλόσταυρο του Ιππότη του Τάγματος του Στέμματος της Ιταλίας.
 |
| Εφιαλτική εικόνα με το άγαλμα του Τιτάνα καταπλακωμένο ανάμεσα στις μεγάλες πέτρες που προέρχονται από τη διάνοιξη του Τούνελ στις Άλπεις, για τη σιδηροδρομική γραμμή: Τορίνο-Λιόν |
Αυτός είναι ο εμπνευστής του μνημείου, που φυλάει την «Πύλη της Κολάσεως» (La Porta dell’ Inferno) στο Τορίνο. Το βιογραφικό του θα ταίριαζε να ανήκει στους Illuminati.
Σύμφωνα με τον εμπνευστή του, το μνημείο εκφράζει με αλληγορικό τρόπο «τον θρίαμβο της λογικής απέναντι στην ωμή βία», όμως στη συνείδηση του λαού του Torino το μνημείο τιμά τους ανθρακωρύχους που έχασαν τη ζωή τους στη διάνοιξη του τούνελ του Frejus, στις Άλπεις, για να περάσει η σιδηροδρομική γραμμή που ενώνει το Τορίνο με τη Λιόν στη Γαλλία.
Τα λευκά αγάλματα που μοιάζουν να είναι καταπλακωμένα στις μεγάλες, ασήκωτες, σκούρες πέτρες, είναι τα σώματα των Τιτάνων, ενώ οι πέτρες που σχηματίζουν την πυραμιδική κατασκευή προέρχονται όλες από τη διάνοιξη της σιδηροδρομικής σήραγγας του Frejus, μήκους 13,7 χιλιομέτρων, στα σπλάχνα των Άλπεων.
Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι η Piazza Statuto, στη Δυτική Πύλη του Τορίνο, τη σημερινή Porta Susa, είναι ένα παγκόσμιο σημείο…
- Το ερευνητικό κείμενο γράφτηκε το 2011 από τον Νίκο Ζερβονικολάκη, ο οποίος δε βρίσκεται πια κοντά μας. Η δουλειά του και η αγάπη του για τη Γιούβε του είναι εδώ να μας τον θυμίζουν…
Διαβάστε στο Travel
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου