Πάνε σχεδόν δύο χρόνια από τη μέρα που ο Κόντε αποφάσισε να φύγει από την ομάδα και όμως, ακόμη και σήμερα, οι κινήσεις του απασχολούν τους Γιουβεντίνους. Πού θα πάει; Ποια θα είναι η νέα του ομάδα; Συχνά πυκνά διαβάζουμε δηλώσεις τωρινών ποδοσφαιριστών για τον πρώην προπονητή τους.
Πώς και γιατί παραιτήθηκε από τη Γιουβέντους; Αξίζει να θυμηθούμε, σχεδόν δύο χρόνια μετά, μια ανάλυση για τα γεγονότα εκείνων των ημερών. Εχει ιδιαίτερη αξία για να δούμε τι έγινε από την ομάδα και τον νέο προπονητή, Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, μετέπειτα. Γιατί μην ξεχνάμε, κάποιες αναλύσεις έχουν περισσότερο ενδιαφέρουν όταν τις μελετάς μετά παρά τότε που γράφτηκαν.
Λίγες ημέρες μετά την παραίτηση Κόντε, λοιπόν, η Tuttosport είχε κυκλοφορήσει με κεντρικό τίτλο στο πρωτοσέλιδό της «Κόντε, η αλήθεια». Αφού έτσι κι αλλιώς ο Αντόνιο Κόντε απασχολεί τους οπαδούς της Γιούβε, ςς θυμηθούμε τι έγραφε εκείνες τις ημέρες η εφημερίδα του Τορίνο.
Αξίζει να σημειώσουμε πως, λαμβάνοντας υπόψη τον χρόνο κατά τον οποίο συνέβη και τη δυναμική της, η παραίτηση του Αντόνιο Κόντε ήταν μια είδηση που προκάλεσε την μεγαλύτερη έκπληξη τα τελευταία δέκα χρόνια στο ιταλικό ποδόσφαιρο.
Σε απόσταση μιας εβδομάδας, βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 2014, από το «αντίο» επαναλαμβάνεται η ίδια ερώτηση: γιατί το έκανε; Ναι, υπήρξαν βίντεο, δηλώσεις, επιστολές και επίσημα σχόλια. Προέκυψαν επίσης παρασκήνια και ανεπίσημες εξηγήσεις. Εξακολουθούν, όμως, να υπάρχουν ανεξερεύνητες περιοχές στο χάρτη της συγκλονιστικής τούτης απόφασης.
Άγχος και κούραση, οι επίσημοι λόγοι, δεν μπορούν να εξηγήσουν από μόνα τους τα γεγονότα. Όσον αφορά τον τρόπο δουλειάς του Κόντε είναι απείρως πιο έντονος από κάθε άποψη (όπως θα έλεγε ο ίδιος), ιδιαίτερα ο συναισθηματικός. Όποιος πραγματικά γνωρίζει το πνεύμα του προπονητή γνωρίζει ότι στο πώς αντιλαμβάνεται ο ίδιος τη ζωή δεν έχει θέση η παράδοση χωρίς μάχη.
Η απόφαση του Κόντε γεννήθηκε στο κεφάλι. Δεν είναι το αποτέλεσμα μιας παρορμητικής ενέργειας τη νύχτα μεταξύ Δευτέρας και Τρίτης την περασμένη εβδομάδα, αλλά το αποτέλεσμα ενός μεγάλου προβληματισμού διάρκειας μηνών, αν όχι χρόνων. Γιατί ο Κόντε το σκεφτόταν από το τέλος της δεύτερης περιόδου, όταν με κατακτημένο το πρωτάθλημα άρχισε να εξωτερικεύει αμφιβολία με τρόπο σαφή.
Από τότε, η απόσπασή του υπήρξε αργή αλλά σταθερή, χωρίς να έχει επίδραση στα αποτελέσματα, αλλά καταλήγοντας στο μόνο τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να τελειώσει. Τον Κουαδράδο θα τον θυμόμαστε στην ιστορία ως τον παίκτη του διαζυγίου. Γιατί από την άνοιξη ακόμη, ο Κόντε είχε ζητήσει αυτόν και μόνο αυτόν.
Η διοίκηση της Γιουβέντους δεν κατάφερε να τον πάρει (εξαιτίας και των προβληματικών σχέσεων Έλκαν-Ντέλα Βάλε), ο Κόντε δεν το πήρε πολύ καλά. Όμως, στοχοποιώντας την ιστορία στον Κουαδράδο θα ήταν σαν να αγνοούμε ένα… δοχείο γεμάτο από μικρές διαφορές.
Από τη μία πλευρά ο Κόντε, ο οποίος φιλοδοξούσε σε ένα ποιοτικό άλμα πιο γρήγορο για την ομάδα, ήδη ύστερα από τον δεύτερο τίτλο, όταν ο μόνος δυνατός ορίζοντας γι‘ αυτόν ήταν η κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ.
Από την άλλη η Γιουβέντους του Αντρέα Ανιέλι, μια εταιρεία δηλαδή με ένα πραγματικό επιχειρηματικό σχέδιο, στο οποίο η διαδικασία της αθλητικής ανάπτυξης δεν αγνοεί την οικονομική-δημοσιονομική ισορροπία.
Ο απώτερος στόχος των δύο πλευρών είναι ο ίδιος -η ομάδα να κερδίσει ξανά το Τσάμπιονς Λιγκ- οι χρόνοι για να φτάσουμε σε αυτόν όχι. Ο Κόντε ήθελε διαφορετικό μεταγραφικό παζάρι, βαδίζοντας σε δρόμους πιο θαρραλέους. Η Γιουβέντους, εννοείται η εταιρεία, επεδίωξε πάντα τη μεσολάβηση ανάμεσα σε ένα μεταγραφικό κόλπο και τον προϋπολογισμό, επιλέγοντας διαδρομές πιο συντηρητικές.
Το πρόβλημα ήταν πώς να ανεβάσει τον πήχη ενώπιον των οπαδών: Αυτό που ο Κόντε ουδέποτε χώνεψε ήταν να διακηρυχτούν -για παράδειγμα- φιλοδοξίες για το Τσάμπιονς Λιγκ, χωρίς να υπάρχει μια ομάδα στο ύψος αυτών. Φοβόταν, με λίγα λόγια, ότι θα έμενε εκείνος με την προσπάθεια.
Και έπειτα υπάρχει το άγχος, αλλά όχι το δικό του, εκείνο των παικτών που ο Κόντε γνώριζε πολύ καλά ότι τους… έστυψε εις βάθος και φοβόταν ότι δεν είναι σε θέση να τους τονώσει, να τους δώσει κίνητρα με το σωστό τρόπο (να γιατί στο τέλος της σεζόν προέκυψε το αίτημα για μια βαθιά αλλαγή στο ρόστερ, όταν γινόταν λόγος για επανάσταση).
Το υπόλοιπο είναι το περίγραμμα, το χρώμα, ιστορίες και αστικοί μύθοι, όπως οι γροθιές που λέγεται ότι χτύπησε πολλές φορές στο τραπέζι, στις ιστορίες που ψιθυρίζονται στους διαδρόμους. Σίγουρα, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που συνέβαλαν στην παραίτησή του.
Ο τεχνικός επέκρινε συχνά τον τρόπο χειρισμού της επικοινωνίας από την πλευρά της Γιουβέντους: ήθελε σκληρότερες αντιδράσεις απέναντι στα μέσα μαζικής ενημέρωσης που επιτίθεντο στην ομάδα και είχε την αίσθηση ότι η διοίκηση ήταν πολύ αδύναμη σε πολιτικό επίπεδο.
Επίσης του ήταν δύσκολο να προσαρμοστεί στις εμπορικές ανάγκες που υποχρέωσαν τη Γιουβέντους σε καλοκαιρινές περιοδείες, όταν εκείνος θα προτιμούσε μια μεγάλης διάρκειας και ήσυχη προετοιμασία για να δουλέψει στην τακτική και να οργανώσει την λεπτομερή του αθλητική προετοιμασία.
Δεν είναι τυχαίο ότι κανείς δεν τον είδε να πετάει από τη χαρά του στην προοπτική ότι θα έπρεπε να περάσει δύο κρίσιμες εβδομάδες για το χτίσιμο της νέας σεζόν ταξιδεύοντας μεταξύ Τζακάρτα, Σίδνεϊ και Σιγκαπούρη.
Δε χώρισαν με άσχημο τρόπο ο Κόντε και η Γιουβέντους και εδώ ως Γιουβέντους να νοηθεί ο Ανιέλι, ο Μαρότα και ο Παράτιτσι. Ο Κόντε δε βρόντηξε την πόρτα, γιατί κατάλαβε ότι θα υπάρξει πάντα ένας τρόπος να την ανοίξει και πάλι εκείνη την πόρτα, μια μέρα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου