Τα δύο μουτρωμένα πρόσωπα που είδα στο ματς με την Βερόνα

Καλά άρχισε η χρονιά. Εύκολη, όπως αναμενόταν, νίκη επί της Ελλάς Βερόνα με την ομάδα να φτάνει το 8Χ8. Από αυτό το ματς θα σταθώ σε δύο πρόσωπα.

Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Mr. Black

Αλβάρο Μοράτα και Σιμόνε Τζάτζα. Ο πρώτος ξεκίνησε βασικός και ο δεύτερος μπήκε ως αλλαγή. Τι είδα;

Είδα τον Μοράτα να μην μπορεί να φανεί σε ένα παιχνίδι με την πιο αδύναμη ομάδα της κατηγορίας. Όχι μόνο δεν κατάφερε να σκοράρει αλλά δεν τον είδα να είναι και «ζεστός» στα 80 λεπτά που έπαιξε.

Όταν έγινε αλλαγή από τον Αλέγκρι και κατευθυνόταν στον πάγκο, μουρμούριζε. Με τον εαυτό του πρέπει να τα είχε. Με την απόδοσή του. Εκανε την αυτοκριτική του. Ο Μοράτα δεν έχει καμία σχέση με τον περσινό ποδοσφαιριστή που έκανε γκολ από το πουθενά. Διαπιστώνω πως έχει μεταλλαχθεί το παιχνίδι του. Πού είναι η εκρηκτικότητα που είχε;

Όπως του έχει πάει η χρονιά έως τώρα, ο Ισπανός είναι από τους αδύναμους κρίκους της Γιουβέντους. Στο εντυπωσιακό come back που έχει πετύχει η ομάδα, δυστυχώς, ο Μοράτα δεν έχει συνεισφέρει. Και λέω δυστυχώς γιατί είναι ένας ποδοσφαιριστής που πέρσι μας είχε κερδίσει όλους και, λόγω της ηλικίας του, στο πρόσωπό του βλέπαμε ένα σέντερ φορ που μπορούσε να προσφέρει για χρόνια.

Δεν φταίει αποκλειστικά ο ίδιος για ό,τι έχει συμβεί από το καλοκαίρι μέχρι τώρα. Μερίδιο ευθύνης, το μεγαλύτερο ίσως, το έχει ο προπονητής που διαχειρίζεται τους παίκτες. Πρέπει να ξυπνήσει όμως. Δεν ξέρω ποιο θα είναι το σοκ που θα τον κάνει να ζει και πάλι τα ματς της Γιούβε. Η Γιούβε πάντως ανανέωσε μαζί του δείχνοντας έμπρακτα πως τον πιστεύει.

Πάμε στην αλλαγή του. Πάμε στον Σιμόνε Τζάτζα. Μπαίνει και μετά από δύο λεπτά, χωρίς να έχει αγγίξει την μπάλα, σκοράρει. Μπράβο του! Από τον πανηγυρισμό του έβλεπες ξεκάθαρα έναν ποδοσφαιριστή που δεν το χαιρόταν όμως. Κάτι μεταξύ «να γιατί θέλω να παίζω περισσότερο» και «είδες Αλέγκρι τι μπορώ να κάνω αλλά εσύ δεν με εμπιστεύεσαι».

Δεν ξέρω αν αξίζει κάποιος από τους δύο θέση βασικού κι αν τελικά τους έχει αδικήσει τόσο πολύ ο κόουτς. Αυτό που βλέπω πάντως είναι πως δύο από τους επιθετικούς της ομάδας δεν το χαίρονται όσο θα έπρεπε.

Εδώ έρχεται και ο ρόλος τους προπονητή όμως που πρέπει να δουλεύει στην ψυχολογία και με τους παίκτες που δε χρησιμοποιεί. Κυρίως με αυτούς. Και δε νομίζω πως αυτή η πλευρά είναι στα φόρτε του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι.

Η ομάδα κέρδισε και πήρε τους βαθμούς. Αυτό ήταν το ζητούμενο. Προχωράμε για να πάρουμε ένα ακόμη πρωτάθλημα. Με τον Μοράτα κατηφή και τον Τζάτζα παραπονεμένο…