Η περίπτωση του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι είναι αρκετά περίεργη. Ακόμη και σήμερα, με τους οπαδούς της Γιουβέντους να πιστεύουν πως το πρωτάθλημα θα έρθει και πάλι στο Τορίνο, ο τωρινός προπονητής της Γιουβέντους δε γλιτώνει την αμφισβήτηση. Μικρή ή μεγάλη, δεν έχει σημασία…
Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Don Vito
Την Κυριακή το βράδυ, ο Μπέπε Μαρότα αποθέωσε τον Αλέγκρι. Και το τεχνικός διευθυντής της Γιουβέντους, λόγω της θέσης του, σπάνια μιλάει με τόσο καλά λόγια. Οι μπιανκονέρι θέλουν να συνεχίσουν με τον Ιταλό προπονητή. Είναι όμως ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι ο καταλληλότερος για τον πάγκο της ομάδας;
Ηρθε στο Τορίνο σε μία στιγμή μεγάλης αναμπουμπούλας. Ηρθε όταν παραιτήθηκε ή παραίτησαν τον Αντόνιο Κόντε. Αμφισβητήθηκε από την πρώτη στιγμή. Η υποδοχή του στο προπονητικό κέντρο, για όσους θυμούνται, ήταν αρκετά επιθετική. Οι τιφόζι όχι μόνο τον αποδοκίμασαν αλλά τον έβρισαν κιόλας.
Σήμερα, μετά από 1,5 χρόνο, ο Αλέγκρι έχει πετύχει κάτι που ίσως δεν το είχε φανταστεί ούτε ο ίδιος: είναι το απόλυτο αφεντικό των αποδυτηρίων. Μην μπερδεύουμε τον ρόλο του στις μεταγραφές (εκεί που δεν έχει τον πρώτο λόγο) αλλά είναι ο μοναδικός και βασικός υπεύθυνος για τα όσα συμβαίνουν στον αγωνιστικό τομέα της ομάδας.
Πήρε το νταμπλ, οδήγησε τη Γιουβέντους στον τελικό του Champions League. Το κακό ξεκίνημα έφερε νέα γκρίνια. Τα περισσότερα πυρά ήταν προς αυτόν. Σήμερα, με την ομάδα μόλις δύο βαθμούς πίσω από την πρώτη θέση και το 11Χ11 όλοι αποθεώνουν τον Αλέγκρι.
Δύο φορές έχει ανατρέψει την ει βάρος του κατάσταση. Μία όταν ήρθε και μία από τον φετινό Νοέμβριο και μετά. Κάτι σαν… πολύ σκληρός για να πεθάνει.
Ο Μπουφόν τις προάλλες τον χαρακτήρισε τρελό γιατί ήταν ο μόνος που πίστευε στην ανατροπή και μεταλαμπάδευσε την πίστη του στους ποδοσφαιριστές του. Ο Κιελίνι στάθηκε στην καταλυτική συμβολή του για ανάκαμψη. Για να μιλάνε έτσι οι ποδοσφαιριστές του, κάτι παραπάνω βλέπουν, κάτι περισσότερα νιώθουν.
Το στυλ του παραμένει απόμακρο. Δείχνει ένας ψυχρός επαγγελματίας που τιμάει όμως τα λεφτά του και προσπαθεί για την ομάδα που εργάζεται. Ενας από εμάς δε θα γίνει ποτέ αλλά τι θέλουμε από ένα προπονητή; Να έχει την ομάδα πρώτη, να φέρνει τίτλους και επιτυχίες και αν μπορεί να τα συνδυάζει όλα αυτά με καλό ποδόσφαιρο.
Ο Αλέγκρι μας έμαθε ένα πολύ σημαντικό πράγμα. Κάποιος μπορεί να προσφέρει ακόμη κι αν δεν είναι αγαπητός στον κόσμος. Ακόμη κι αν δεν λειτουργεί με τις τακτικές Κόντε, που ήθελε να έχει όλα τα φώτα στραμμένα πάνω του. Και πολλές φορές να εκβιάζει την αγάπη του κοινού!
Φυσικά και ο Αλέγκρι δεν είναι ο καλύτερος προπονητής του κόσμου. Προσέξτε όμως… Ο Αλέγκρι έφτιαξε το όνομά του στην Γιουβέντους. Αν, όταν ήρθε σε εμάς, ήταν στο επίπεδο 6, τώρα έχει πάει στο 7. Ο Αλέγκρι της Μίλαν, που και εκεί κατέκτησε πρωτάθλημα, δεν είναι ο ίδιος με τον Αλέγκρι της Γιουβέντους.
Η χημεία των δύο πλευρών φαίνεται πως υπάρχει. Τα ετερώνυμα έλκονται εξάλλου. Ιδιόρρυθμος, με ψυχρό ταμπεραμέντο, «κούμπωσε» στην Γιουβέντους. Εχει συμβόλαιο για ενάμιση χρόνο ακόμη. Ας δούμε τι θα καταφέρει μέχρι τότε, μην ξεχνάμε πως ακόμη, για φέτος δεν έχουμε πετύχει τίποτα. Χτίζουμε για να πετύχουμε.
Το σίγουρο είναι πως σήμερα, ο Αλέγκρι έχει διαψεύσει τους περισσότερους από εμάς. Ας θυμηθούμε τι λέγαμε ή τι ακούγαμε τις πρώτες τους ημέρες στο Βίνοβο. Ε, από το καλοκαίρι του 2014 μέχρι σήμερα, ό,τι έχει συμβεί δεν είναι απλά ευχάριστη έκπληξη. Πρόοδος λέγεται…
Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Don Vito
Την Κυριακή το βράδυ, ο Μπέπε Μαρότα αποθέωσε τον Αλέγκρι. Και το τεχνικός διευθυντής της Γιουβέντους, λόγω της θέσης του, σπάνια μιλάει με τόσο καλά λόγια. Οι μπιανκονέρι θέλουν να συνεχίσουν με τον Ιταλό προπονητή. Είναι όμως ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι ο καταλληλότερος για τον πάγκο της ομάδας;
Ηρθε στο Τορίνο σε μία στιγμή μεγάλης αναμπουμπούλας. Ηρθε όταν παραιτήθηκε ή παραίτησαν τον Αντόνιο Κόντε. Αμφισβητήθηκε από την πρώτη στιγμή. Η υποδοχή του στο προπονητικό κέντρο, για όσους θυμούνται, ήταν αρκετά επιθετική. Οι τιφόζι όχι μόνο τον αποδοκίμασαν αλλά τον έβρισαν κιόλας.
Σήμερα, μετά από 1,5 χρόνο, ο Αλέγκρι έχει πετύχει κάτι που ίσως δεν το είχε φανταστεί ούτε ο ίδιος: είναι το απόλυτο αφεντικό των αποδυτηρίων. Μην μπερδεύουμε τον ρόλο του στις μεταγραφές (εκεί που δεν έχει τον πρώτο λόγο) αλλά είναι ο μοναδικός και βασικός υπεύθυνος για τα όσα συμβαίνουν στον αγωνιστικό τομέα της ομάδας.
Πήρε το νταμπλ, οδήγησε τη Γιουβέντους στον τελικό του Champions League. Το κακό ξεκίνημα έφερε νέα γκρίνια. Τα περισσότερα πυρά ήταν προς αυτόν. Σήμερα, με την ομάδα μόλις δύο βαθμούς πίσω από την πρώτη θέση και το 11Χ11 όλοι αποθεώνουν τον Αλέγκρι.
Δύο φορές έχει ανατρέψει την ει βάρος του κατάσταση. Μία όταν ήρθε και μία από τον φετινό Νοέμβριο και μετά. Κάτι σαν… πολύ σκληρός για να πεθάνει.
Ο Μπουφόν τις προάλλες τον χαρακτήρισε τρελό γιατί ήταν ο μόνος που πίστευε στην ανατροπή και μεταλαμπάδευσε την πίστη του στους ποδοσφαιριστές του. Ο Κιελίνι στάθηκε στην καταλυτική συμβολή του για ανάκαμψη. Για να μιλάνε έτσι οι ποδοσφαιριστές του, κάτι παραπάνω βλέπουν, κάτι περισσότερα νιώθουν.
Το στυλ του παραμένει απόμακρο. Δείχνει ένας ψυχρός επαγγελματίας που τιμάει όμως τα λεφτά του και προσπαθεί για την ομάδα που εργάζεται. Ενας από εμάς δε θα γίνει ποτέ αλλά τι θέλουμε από ένα προπονητή; Να έχει την ομάδα πρώτη, να φέρνει τίτλους και επιτυχίες και αν μπορεί να τα συνδυάζει όλα αυτά με καλό ποδόσφαιρο.
Ο Αλέγκρι μας έμαθε ένα πολύ σημαντικό πράγμα. Κάποιος μπορεί να προσφέρει ακόμη κι αν δεν είναι αγαπητός στον κόσμος. Ακόμη κι αν δεν λειτουργεί με τις τακτικές Κόντε, που ήθελε να έχει όλα τα φώτα στραμμένα πάνω του. Και πολλές φορές να εκβιάζει την αγάπη του κοινού!
Φυσικά και ο Αλέγκρι δεν είναι ο καλύτερος προπονητής του κόσμου. Προσέξτε όμως… Ο Αλέγκρι έφτιαξε το όνομά του στην Γιουβέντους. Αν, όταν ήρθε σε εμάς, ήταν στο επίπεδο 6, τώρα έχει πάει στο 7. Ο Αλέγκρι της Μίλαν, που και εκεί κατέκτησε πρωτάθλημα, δεν είναι ο ίδιος με τον Αλέγκρι της Γιουβέντους.
Η χημεία των δύο πλευρών φαίνεται πως υπάρχει. Τα ετερώνυμα έλκονται εξάλλου. Ιδιόρρυθμος, με ψυχρό ταμπεραμέντο, «κούμπωσε» στην Γιουβέντους. Εχει συμβόλαιο για ενάμιση χρόνο ακόμη. Ας δούμε τι θα καταφέρει μέχρι τότε, μην ξεχνάμε πως ακόμη, για φέτος δεν έχουμε πετύχει τίποτα. Χτίζουμε για να πετύχουμε.
Το σίγουρο είναι πως σήμερα, ο Αλέγκρι έχει διαψεύσει τους περισσότερους από εμάς. Ας θυμηθούμε τι λέγαμε ή τι ακούγαμε τις πρώτες τους ημέρες στο Βίνοβο. Ε, από το καλοκαίρι του 2014 μέχρι σήμερα, ό,τι έχει συμβεί δεν είναι απλά ευχάριστη έκπληξη. Πρόοδος λέγεται…
Εγω παντως μαγκες πιστευω οτι η ιδιοσυγκρασια της ομαδας,η φανελα,η ομοιογενεια χρονων κλπ εκανε το νταμπλ και πηγε στον τελικο περισυ καθως και το δυναμικο comeback επισης φετος και οχι ο αλεγκρι...Ενας απο εμας δεν θα γινει σιγουρα αλλα και οι παικτες απλα ενθουσιασμενοι με τους εαυτους τους και με το καλο κλιμα στα αποδυτηρια δινουν τα ευσημα και στον προπονητη! Γνωμη μου! FORZA JUVE Ηρακλειο Κρητης!
ΑπάντησηΔιαγραφή