Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Don Luciano
Ο Κροάτης είναι σε πολύ καλή κατάσταση αφού έχει βρει ρυθμό και κάνει συνεχώς τη διαφορά στην επίθεση, είτε με γκολ είτε με τη συνολική δουλειά του. Ας δούμε, επομένως, πώς περιγράφει η Gazzetta dello Sport την απόδοση του Μάντζουκιτς και την ως τώρα προσφορά του σε αυτό το σερί επτά νικών.
Ακολουθεί αυτούσιο το άρθρο.
«Αργός; Ακομψος; Δυσκίνητος; Ξαναδείτε το γκολ που έβαλε στο Κάρπι ο Μάριο Μάντζουκιτς, γκολ καθοριστικό στην επιτυχία της Γιούβε γιατί έφερε την γρήγορη ισοφάριση μετά το απρόσμενο προβάδισμα των γηπεδούχων. Κοντρόλ στον αέρα με πλάτη στο τέρμα, κάτι σαν πάσα στον εαυτό του, γρήγορο γύρισμα και σουτ στον αέρα. Γκολ κλασικού φορ, ισχυρού, δυνατού σωματικά.
Γκολ Μάριο Μάντζουκιτς, το 6ο σε 14 συμμετοχές στο πρωτάθλημα (όχι όλες ως βασικός), το 9ο στη σεζόν (έχει άλλα 2 στο Champions League και ένα με την Λάτσιο στο Σούπερ Καπ), αλλά πάνω από όλα το 6ο γκολ στα τελευταία επτά ματς. Δείγμα ότι ο Κροάτης γίγαντας ολοκλήρωσε τη διαδικασία προσαρμογής, απαραίτητη για κάθε ξένο που έρχεται σε ένα πρωτάθλημα τόσο διαφορετικό από όλα τα άλλα όπως είναι το δικό μας, αλλά και σε μια ομάδα πολύ φιλόδοξη όπως η Γιούβε.
Ο Μάντζουκιτς ήταν περιτριγυρισμένος από έναν βιαστικό σκεπτικισμό λόγω των πρώτων απογοητευτικών εμφανίσεων του. Συνέπεια μιας προετοιμασίας διαφορετικής και πιο σκληρής σε σχέση με ό,τι έκανε στο παρελθόν σε Ατλέτικο Μαδρίτης και Μπάγερν, όπως επίσης συνέπεια της θλάσης που τον άφησε εκτός από μέσα Σεπτεμβρίου ως μέσα Οκτωβρίου, ακριβώς την στιγμή που άρχισε να ζεσταίνεται η μηχανή και να αποκτά ζωή η σεζόν. Σε αυτά οφείλεται η αργοπορία στο να πάρει αυτό που φάνηκε από την αρχή ότι θα πάρει, με κάθε σεβασμό στον Μοράτα: Τον ρόλο αυτού που θα τελειώνει τις επιθέσεις των μπιανκονέρι.
Λόγω των τεχνικών και σωματικών χαρακτηριστικών του, της διάθεσης του να... θυσιαστεί στο γήπεδο, της διάθεσης του για μάχη και για να παίξει για την ομάδα, ο Μάριο έμοιαζε και είναι το ιδανικό συμπλήρωμα ενός μελλοντικού αστέρα που ονομάζεται Πάουλο Ντιμπάλα.
Ο ίδιος ο Αργεντίνος άλλωστε πρόσφατα αναγνώρισε ότι ο Μάντζουκιτς αποτελεί τον ιδανικό παρτενέρ του αυτή την στιγμή: Επειδή του ανοίγει χώρους, επειδή τραβιέται πιο πίσω για να βοηθήσει τον συνεργάτη του να πατήσει περιοχή, επειδή... παίζει ξύλο με τους αμυντικούς για να πάρει την πίεση από τον Αργεντίνο.
Σίγουρα, η καθυστερημένη προσαρμογή του Μάντζουκιτς στη Serie A οφείλεται επίσης και στην αρχική δυσκολία της ομάδας. Στο ξεκίνημα η Γιούβε δυσκολευόταν να αναπτύξει το παιχνίδι της, να παίξει και από τα άκρα, με σέντρες για έναν ιδανικό κεφαλοσφαιριστή όπως ο Κροάτης.
Οταν η ομάδα βρήκε το παιχνίδι της, οι σέντρες ήρθαν και μαζί και τα γκολ, αν και ο SuperMario έχει αποδείξει ότι ξέρει να σκοράρει και με το πόδι, όπως στην Κάρπι, ή την προγούμενη εβδομάδα με την Φιορεντίνα.
Ετσι ο Μάντζουκιτς έγινε ξανά καθοριστικός. Οχι ότι ο ίδιος αμφέβαλε ποτέ, όντας συνηθισμένος στο να νικάει τον αρχικό σκεπτικισμό. Εγινε στη Μαδρίτη και στο Μόναχο της Βαυαρίας: Είναι αργός, άκομψος, δυσκίνητος, έλεγαν. Μετά κατάλαβαν ότι είναι μόνο ένα πράγμα: Αναντικατάστατος».
Γκολ που θύμισε τον βασικό προκάτοχο με το νούμερο 17
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη Ρεαλ ξέρουν... εις διπλούν...