Η ιστορία του Ντέλε Αλπι, του κακότεχνου γηπέδου της Γιουβέντους που δεν έγινε ποτέ έδρα

Το Ντέλε Αλπι (Stadio delle Alpi) ήταν η έδρα της Γιουβέντους (1990-2006) και της Τορίνο (1990-2006).

Αφιέρωμα | Γιουβέντους

Αμέσως μετά την ανάθεση στην Ιταλία του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου του 1990, το 1984 συγκεκριμένα, η Γιουβέντους δια του προέδρου της Τζαμπιέρο Μπονιπέρτι παρουσίασε στις Αρχές το project για ένα νέο γήπεδο, προτείνοντας ως τοποθεσία το Κολένιο, στα δυτικά της πόλης του Τορίνου.

Η ιδέα ενός νέου γηπέδου προέκυψε από την ακαταλληλότητα του υπάρχοντος Κομουνάλε, με ημερομηνία 1934, και χτισμένο στο κέντρο της πόλης. Ο Μπονιπέρτι ήθελε ένα γήπεδο 80.000 θέσεων, όλοι καθήμενοι και με οροφή.

Πολλές ήταν οι προτάσεις που διατυπώθηκαν μεταξύ 1984 και 1985 στην τότε Σύμβουλο Αθλητισμού του Δήμου του Τορίνου, Ελντα Τεσόρε, η οποία για λογαριασμό της τοπικής αυτοδιοίκησης πρότεινε αντ’ αυτών μια σίγουρα λιγότερο δαπανηρή ανακαίνιση τους υφιστάμενου σταδίου, με οροφή και επέκταση της χωρητικότητας έως 77.500 θεατές.

Το project

Στις 22 Μαΐου 1986, ο Δήμος αποφάσισε τελικά να προχωρήσει σε κατασκευή νέου γηπέδου και επέλεξε ως τοποθεσία την περιοχή cascina Continassa στη ζώνη Vallette. Στις 14 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, ο Δήμος επέλεξε για το γήπεδο τα σχέδια της εταιρείας Acqua Pia Antica Marcia, τα οποία περιελάμβαναν δύο παραλλαγές, με ή χωρίς στίβο.

Το σχέδιο του σταδίου χωρητικότητας 70.000 θέσεων εκπονήθηκε από τους αρχιτέκτονες Σέρτζιο Χούτερ, Τόνι Κορντέρο και Φράνκο Οσόλα (γιος του ποδοσφαιριστή της Τορίνο, ο οποίος σκοτώθηκε με τους συμπαίκτες του στην τραγωδία της Σουπέργκα).

Η ονομασία

Η επιλογή του ονόματος του νέου γηπέδου χαρακτηρίστηκε από μια ένθερμη συζήτηση. Υπήρξαν αρκετές προτάσεις, από το νέο «nuovo stadio Comunale», στο στάδιο «Grande Torino», αλλά προφανώς αυτό το τελευταίο δεν ήταν δημοφιλές στη Γιουβέντους και στους οπαδούς της που θα μοιράζονταν το γήπεδο με τη γκρανάτα.

Μεταξύ άλλων το 1989 βρήκε τραγικό θάνατο ο Γκαετάνο Σιρέα, ιστορική «σημαία» της Γιουβέντους της δεκαετίας του εβδομήντα και του ογδόντα και το όνομά του προστέθηκε ως επιλογή μεταξύ των υποψηφίων ονομάτων για το στάδιο.

Μία άλλη ενδιαφέρουσα πρόταση ήταν να αφιερωθεί το γήπεδο στον Βιτόριο Πότσο, γέννημα της πόλης και εθνικός προπονητής της Ιταλίας, παγκόσμιος πρωταθλητής το 1934 και το 1938.

Ωστόσο, υπήρξε αντίδραση από αυτούς που υποστήριξαν ότι το όνομα του Πότσο ήταν συνδεδεμένο με τις αθλητικές επιτυχίες της φασιστικής περιόδου, έτσι στο τέλος επιλέχτηκε μια πιο ουδέτερη λύση, «Στάδιο των Άλπεων».

Τα εγκαίνια

Το Ντέλε Αλπι εγκαινιάστηκε το βράδυ της 31ης Μαΐου 1990 με ένα φιλικό αγώνα ανάμεσα σε μια μεικτή ομάδα αποτελούμενη από παίκτες της Γιουβέντους και της Τορίνο (στο γήπεδο με μια ειδική κίτρινη και μπλε φανέλα, τα χρώματα της πόλης του Τορίνου), και τους νέους πρωταθλητές Πορτογαλίας, την ομάδα της Πόρτο.

Πριν το εναρκτήριο λάκτισμα τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των νεκρών της «Μεγάλης Τορίνο», των θυμάτων του Χέιζελ, και του Γκαετάνο Σιρέα. Ο επιθετικός της Τορίνο Χάρις Σκόρο σημείωσε το πρώτο τέρμα στο Ντέλε Αλπι.

Ο πρώτος επίσημος αγώνας τώρα στο νέο γήπεδο διεξήχθη στις 10 Ιουνίου, στο πλαίσιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου του 1990, παιχνίδι ομίλου μεταξύ της Βραζιλίας και της Σουηδίας (2-1). Ο Βραζιλιάνος Καρέκα σημείωσε το πρώτο επίσημο γκολ στο Ντελε Αλπι.

Τα προβλήματα

Σύντομα το γήπεδο μαστίζεται από πολλά προβλήματα. Το κύριο από αυτά ήταν το κόστος της συντήρησης της οροφής και του αγωνιστικού χώρου, κατά πολύ ανώτερο από οποιαδήποτε πρόβλεψη έγινε πριν την κατασκευή του.

Το δεύτερο πρόβλημα έγκειται στην μη καλή ορατότητα του αγωνιστικού χώρου, κυρίως από τα άκρα στις κούρβες και αυτό επειδή ανάμεσα στον αγωνιστικό χώρο και στις εξέδρες υπήρχε ο στίβος, ο οποίος κατασκευάστηκε κατά κύριο λόγο για να επωφεληθούν από τη χρηματοδότηση της Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, δεδομένου ότι χρησιμοποιήθηκε μονάχα σε σπάνιες περιπτώσεις όπως το IAAF Grand Prix Final το 1992.

Το στάδιο επίσης είχε ένα σύστημα άρδευσης που προκαλούσε ένα είδος «πλημμύρας» του εδάφους και κατ’ επέκταση προβλήματα στη τέλεια στεγανοποίηση του χλοοτάπητα.

Η κατεδάφιση

Το γήπεδο ανήκε στο Δήμο του Τορίνου μέχρι τον Ιούνιο του 2003, όταν η Γιουβέντους αγόρασε για 25.000.000 ευρώ το δικαίωμα διαχείρισης της επιφάνειας του γηπέδου Ντέλε Αλπι για την περίοδο 99 χρόνων.

Την ίδια στιγμή ο Δήμος του Τορίνου παραχώρησε με το ποσό των 6.000.000 ευρώ στην Τορίνο την περιοχή του παλιού Κομουνάλε (τότε χρησιμοποιούνταν ως γήπεδο προπόνησης της Μεγάλης Κυρίας), σε αντάλλαγμα με τη δέσμευση του συλλόγου να το αναδιαρθρώσει ενόψει των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2006.

Η γκρανάτα στο μεταξύ υποχρεώθηκε να πληρώσει το ενοίκιο του Ντέλε Αλπι στη Γιουβέντους μέχρι το 2006 για να συνεχίσει να παίζει εκεί.

Το Νοέμβριο του 2008, άρχισε η κατεδάφιση του γηπέδου, η οποία ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 2009. Στις… στάχτες του (επαναχρησιμοποιήθηκε ένα μεγάλο μέρος της δομής του) χτίστηκε το νέο στάδιο της Γιουβέντους, το Juventus Stadium που ολοκληρώθηκε το 2011.

Αφιερώματα στη Γιουβέντους

Η ζωή δύο μεγάλων «στρατηγών» της Γιούβε ως παράγοντες. O Πάβελ Νέντβεντ είναι εδώ και καιρό ο αντιπρόεδρος της Γιουβέντους βαδίζοντας στα χνάρια άλλων δύο μεγάλων παιχτών του παρελθόντος. [Ολόκληρο το θέμα +]

Η ιστορία του θρυλικού Stadio Comunale που μεγαλούργησε η Γιουβέντους. Είναι το γήπεδο που μεγαλούργησε η Γιουβέντους και μέσα σε αυτό έγινε η καλύτερη ομάδα της Ιταλίας. [Ολόκληρο το θέμα +]

Ποιος ήταν ο Τζανπιέρο Κόμπι, ο… Μπουφόν της δεκαετίας του ’30. Τον Τζανλουίτζι Μπουφόν, τον Ντίνο Τζοφ και τους γκολκίπερ που πέρασαν σε αυτό το διάστημα τους γνωρίζουμε πολύ καλά. [Ολόκληρο το θέμα +]