Η άνοδος του Πάβελ Νέντβεντ στη θέση του αντιπροέδρου προκαλεί διάφορα σενάρια για τις επόμενες κινήσεις.
Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Don Luciano
Η φετινή σεζόν τελικά έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Οχι μόνο αγωνιστικά αλλά σε όλα τα επίπεδα. Είναι, γενικά, μια περίεργη περίοδος για την Γιουβέντους οπότε έχει πραγματικά ενδιαφέρον.
Σε όλα τα επίπεδα, γιατί μπορεί το καθαρά αγωνιστικό να είναι το προφανές αλλά υπάρχουν και τα γύρω-γύρω, τα οποία είναι το ίδιο σημαντικά. Οπως, για παράδειγμα, η προαγωγή του Νέντβεντ στη θέση του αντιπροέδρου.
Ο Πάβελ δεν είναι εκεί απλά και μόνο επειδή είναι χρόνια κολλητός του Αντρέα Ανιέλι ή επειδή πρέπει να αναγνωριστεί με δόξα και τιμή η απόφαση του το 2006. Ο Νέντβεντ είναι αυτή την στιγμή ο Νο2 στην ιεραρχία, πίσω μόνο από τον Ανιέλι, επειδή έχει όλο το πακέτο.
Και μέσα στο πακέτο συμπεριλαμβάνεται και η «συνεχής ωρίμανση του στη γνώση του πώς διοικείται ένα ποδοσφαιρικό club», όπως είπε ο πρόεδρος στη γενική συνέλευση των μετόχων.
Μπορεί να είναι απλά ένα... κομπλιμέντο, μπορεί να είναι όμως και ένα μήνυμα για το μέλλον. Υπάρχουν, για παράδειγμα, δημοσιογράφοι που θυμήθηκαν τι είχε πει ο Λουτσιάνο Μότζι πριν λίγα χρόνια.
Οτι ο Ανιέλι, δηλαδή, μια μέρα θα αναλάβει την Ferrari και ο διάδοχος του θα είναι ο Νέντβεντ. Ο οποίος Νέντβεντ, από εκεί και πέρα, δεν έχει κρύψει ποτέ το πόσο πολύ εκτιμάει τον Φάμπιο Παράτιτσι. Περισσότερο και από τον... Μπέπε Μαρότα, που λέει ο λόγος.
Ως παράγοντας, ο Τσέχος περιγράφεται από τους Ιταλούς ως σιωπηλός, αθόρυβος, άνθρωπος που ξέρει να ακούει συμβουλές από ανθρώπους που εμπιστεύεται. Και αυτοί που εμπιστεύεται ο Νέντβεντ, είναι άνθρωποι που απέδειξαν ότι... ήξεραν ή ξέρουν πολύ καλά τόσο την δουλειά όσο και την Γιουβέντους.
Παράλληλα, είναι και αυτός που αποθεώνεται σε κάθε ματς στο Juventus Stadium από τους ultras πριν την έναρξη. Εχοντας πάντα δίπλα του τον Παράτιτσι, αυτόν που θα ήταν για τον Πάβελ, σε ένα... υποθετικό σενάριο, ο κατάλληλος διάδοχος του Μαρότα.
Κινδυνεύει, όμως, ο γενικός διευθυντής; Το γεγονός ότι υπάρχουν έστω φήμες ή σενάρια για το μέλλον του, δείχνει ότι κάτι κινείται. Τι κινείται και με τι ρυθμό, δεν μπορεί να το πει κανείς. Ή από ποιον κινείται.
Γιατί όσα νεύρα μπορεί να έχει αυτή την στιγμή ο Ανιέλι για την κατάσταση στην ομάδα, δηλαδή για τους Μαρότα και Αλέγκρι, άλλα τόσα ή και περισσότερα υπάρχουν ανάμεσα στον Ανιέλι και τον Ελκαν. Οπως και να έχει, αφήνοντας απ' έξω τα οικογενειακά, ο Μαρότα δεν είναι άνετος αυτή την στιγμή.
Ακόμη, άλλωστε, κι αν δεν έχει τελικά βαρύ κλίμα για αυτόν από το αφεντικό και είναι απλά σενάρια όσα κυκλοφορούν, πιέζεται από τα ΜΜΕ που αρχίζουν να αμφισβητούν για πρώτη φορά τον μεταγραφικό σχεδιασμό. Και με τον Νέντβεντ να αποκτά όλο και μεγαλύτερη δύναμη, δεν είναι καλή περίοδος για τον Μαρότα να αμφισβητείται.
Ο Πάβελ θυμάται ότι ο Αλέγκρι ήταν επιλογή Μαρότα όπως είχε πει ο γενικός διευθυντής τότε. Και ο Τσέχος για τον Αλέγκρι δεν τρελαινόταν ποτέ και το είχε πει δημοσίως πέρυσι, συμπληρώνοντας ότι εντυπωσιάστηκε και εκτίμησε πολύ το πόσο σωστά χειρίστηκε ο προπονητής την κατάσταση μετά την αποχώρηση Κόντε.
Γενικά, δηλαδή, αυτή την στιγμή στη Γιουβέντους έχουμε ένα κλίμα πολύ περίεργο γιατί για πρώτη φορά έχουμε στην ίδια περίοδο τόσα πολλά σενάρια για τόσα πολλά μέτωπα... Ο Ανιέλι και ο Τζον Ελκαν, η άνοδος του Νέντβεντ, η κριτική στον Μαρότα, η απόλυτη εμπιστοσύνη στον Παράτιτσι, ο αβέβαιος Αλέγκρι... Δεν το λες και ήρεμο το περιβάλλον για την ομάδα.
Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Don Luciano
Η φετινή σεζόν τελικά έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Οχι μόνο αγωνιστικά αλλά σε όλα τα επίπεδα. Είναι, γενικά, μια περίεργη περίοδος για την Γιουβέντους οπότε έχει πραγματικά ενδιαφέρον.
Σε όλα τα επίπεδα, γιατί μπορεί το καθαρά αγωνιστικό να είναι το προφανές αλλά υπάρχουν και τα γύρω-γύρω, τα οποία είναι το ίδιο σημαντικά. Οπως, για παράδειγμα, η προαγωγή του Νέντβεντ στη θέση του αντιπροέδρου.
Ο Πάβελ δεν είναι εκεί απλά και μόνο επειδή είναι χρόνια κολλητός του Αντρέα Ανιέλι ή επειδή πρέπει να αναγνωριστεί με δόξα και τιμή η απόφαση του το 2006. Ο Νέντβεντ είναι αυτή την στιγμή ο Νο2 στην ιεραρχία, πίσω μόνο από τον Ανιέλι, επειδή έχει όλο το πακέτο.
Και μέσα στο πακέτο συμπεριλαμβάνεται και η «συνεχής ωρίμανση του στη γνώση του πώς διοικείται ένα ποδοσφαιρικό club», όπως είπε ο πρόεδρος στη γενική συνέλευση των μετόχων.
Μπορεί να είναι απλά ένα... κομπλιμέντο, μπορεί να είναι όμως και ένα μήνυμα για το μέλλον. Υπάρχουν, για παράδειγμα, δημοσιογράφοι που θυμήθηκαν τι είχε πει ο Λουτσιάνο Μότζι πριν λίγα χρόνια.
Οτι ο Ανιέλι, δηλαδή, μια μέρα θα αναλάβει την Ferrari και ο διάδοχος του θα είναι ο Νέντβεντ. Ο οποίος Νέντβεντ, από εκεί και πέρα, δεν έχει κρύψει ποτέ το πόσο πολύ εκτιμάει τον Φάμπιο Παράτιτσι. Περισσότερο και από τον... Μπέπε Μαρότα, που λέει ο λόγος.
Ως παράγοντας, ο Τσέχος περιγράφεται από τους Ιταλούς ως σιωπηλός, αθόρυβος, άνθρωπος που ξέρει να ακούει συμβουλές από ανθρώπους που εμπιστεύεται. Και αυτοί που εμπιστεύεται ο Νέντβεντ, είναι άνθρωποι που απέδειξαν ότι... ήξεραν ή ξέρουν πολύ καλά τόσο την δουλειά όσο και την Γιουβέντους.
Παράλληλα, είναι και αυτός που αποθεώνεται σε κάθε ματς στο Juventus Stadium από τους ultras πριν την έναρξη. Εχοντας πάντα δίπλα του τον Παράτιτσι, αυτόν που θα ήταν για τον Πάβελ, σε ένα... υποθετικό σενάριο, ο κατάλληλος διάδοχος του Μαρότα.
Κινδυνεύει, όμως, ο γενικός διευθυντής; Το γεγονός ότι υπάρχουν έστω φήμες ή σενάρια για το μέλλον του, δείχνει ότι κάτι κινείται. Τι κινείται και με τι ρυθμό, δεν μπορεί να το πει κανείς. Ή από ποιον κινείται.
Γιατί όσα νεύρα μπορεί να έχει αυτή την στιγμή ο Ανιέλι για την κατάσταση στην ομάδα, δηλαδή για τους Μαρότα και Αλέγκρι, άλλα τόσα ή και περισσότερα υπάρχουν ανάμεσα στον Ανιέλι και τον Ελκαν. Οπως και να έχει, αφήνοντας απ' έξω τα οικογενειακά, ο Μαρότα δεν είναι άνετος αυτή την στιγμή.
Ακόμη, άλλωστε, κι αν δεν έχει τελικά βαρύ κλίμα για αυτόν από το αφεντικό και είναι απλά σενάρια όσα κυκλοφορούν, πιέζεται από τα ΜΜΕ που αρχίζουν να αμφισβητούν για πρώτη φορά τον μεταγραφικό σχεδιασμό. Και με τον Νέντβεντ να αποκτά όλο και μεγαλύτερη δύναμη, δεν είναι καλή περίοδος για τον Μαρότα να αμφισβητείται.
Ο Πάβελ θυμάται ότι ο Αλέγκρι ήταν επιλογή Μαρότα όπως είχε πει ο γενικός διευθυντής τότε. Και ο Τσέχος για τον Αλέγκρι δεν τρελαινόταν ποτέ και το είχε πει δημοσίως πέρυσι, συμπληρώνοντας ότι εντυπωσιάστηκε και εκτίμησε πολύ το πόσο σωστά χειρίστηκε ο προπονητής την κατάσταση μετά την αποχώρηση Κόντε.
Γενικά, δηλαδή, αυτή την στιγμή στη Γιουβέντους έχουμε ένα κλίμα πολύ περίεργο γιατί για πρώτη φορά έχουμε στην ίδια περίοδο τόσα πολλά σενάρια για τόσα πολλά μέτωπα... Ο Ανιέλι και ο Τζον Ελκαν, η άνοδος του Νέντβεντ, η κριτική στον Μαρότα, η απόλυτη εμπιστοσύνη στον Παράτιτσι, ο αβέβαιος Αλέγκρι... Δεν το λες και ήρεμο το περιβάλλον για την ομάδα.
Μακάρι να ισχύει όλο αυτό. Μια ερώτηση όμως, ο Παρατιτσι πόσο "αθώος" ειναι στα θέματα των αποτυχημένων μεταγραφικων κινήσεων (αγορές και πωλήσεις παικτών);
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ έχει να κάνει με την εύρεση ταλέντων και μόνο.
Bianconero83
Don Luciano: Όταν μια ομάδα δεν πάει καλά, «αθώος» δεν είναι κανένας όσο εμπλέκεται σε αυτήν. Είναι όμως λιγότερο «ένοχος» από τον Μαρότα, ο οποίος παίρνει πάνω του όλες τις επιλογές. Δεν λειτουργεί, ακόμη, ο Παρατίτσι αυτοβούλως.
ΔιαγραφήForza Juve!