Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Bernardino di Betto
Συνεπώς, κλείνει με τον ιδανικότερο τρόπο αυτόν τον μικρό κύκλο (από τη μια διακοπή στην άλλη) και δίνεται ο χρόνος για τους ποδοσφαιριστές και το τεχνικό τιμ για περισυλλογή, μια ανάλυση των έως τώρα αποτελεσμάτων και αξιολόγηση όλης της ομάδας. Με αυτό ως βάση, η ομάδα πρέπει να ανασυνταχθεί και να σχεδιάσει την αντεπίθεση της, η οποία θα είναι διαρκείας.
Τώρα είναι η κατάλληλη ευκαιρία για τον Αλέγκρι, να αποφασίσει ποιοι είναι οι ποδοσφαιριστές που εκφράζουν περισσότερο το πλάνο, που ο ίδιος έχει στο μυαλό του. Είναι μάλιστα γεγονός, ότι μετά από τόσους αγώνες, διαφορετικές 11άδες και διατάξεις έχει στα χέρια του δεδομένα, που του δίνουν την ευκαιρία να αξιολογήσει ποιος μπορεί να ακολουθήσει το σχέδιο του και πως ο ίδιος πρέπει να πορευτεί.
Υπάρχουν ποδοσφαιριστές, που με την στάση τους και την απόδοση τους εντός του γηπέδου, δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης σε κανέναν για την ποιότητα τους και την χρησιμότητα τους στο γήπεδο. Ο Ντιμπάλα για παράδειγμα δείχνει έτοιμος πια για βασικός.
Ο Αργεντινός πέρα από τα τεχνικά του χαρακτηριστικά, που είναι λίγο πολύ σε όλους μας γνωστά, δείχνει μια ωριμότητα στο παιχνίδι του, είναι μαχητής και δημιουργεί χώρους. Ο Κουαδράδο αντίστοιχα το ίδιο, και ίσως η δική του παρουσία να είναι πιο επιβεβλημένη διότι έχει μεγαλύτερη εμπειρία από τον Αργεντινό.
Όπως λέει και ο blogger La Capolista στο άρθρο του «Ο Εβρά λειτουργεί σαν αντίβαρο στην νέα φάση που περνάει η ομάδα. Υπάρχουν πλέον αρκετά παιδιά στο ρόστερ, που φυσάνε και ξεφυσάνε στην πρώτη στραβή λόγω απειρίας».
Αυτή του η φράση τα λέει όλα, και είναι από τις λίγες φορές που δικαιολογώ τον Αλέγκρι, στο να χρησιμοποιεί δηλαδή κυρίως τον Γάλλο πολύπειρο οπισθοφύλακα έναντι του Αλεξ Σάντρο! Προσωρινά φυσικά...
Κλείνω τα των παιχτών με τις εξής δύο αναφορές. Ο Ερνάνες ακόμα δεν με έχει πείσει και τείνω να πιστεύω, πως δεν έχει θέση στην Μεγάλη Κυρία. Αρχικά, γιατί δε μας θυμίζει τον Ερνάνες της Λάτσιο και έπειτα δεν τον σηκώνει και το κλίμα. Ο κόσμος περιμένει ένα λάθος του για να αρχίσει τα σφυρίγματα και το κράξιμο.
Έπειτα, δε νομίζω, ότι μπορεί να δώσει την επιπλέον ώθηση στην Γιουβέντους. Αν εξαιρέσουμε τα στημένα του, που και εκεί είμαι απογοητευμένος, όλοι οι μέσοι που διαθέτουμε είναι καλύτεροι του. Τρώει θέση βασικού δηλαδή από κάποιον καλύτερο, μόνο και μόνο για να δικαιολογήσουν την επιλογή τους οι Αλέγκρι και Μαρότα.
Η ευχάριστη έκπληξη για μένα είναι ο Τζάτζα. Είναι ο ποδοσφαιριστής που θα σχολιάζω συνέχεια φέτος. Και αυτό διότι, αυτός είναι περισσότερο από όλους υπό αμφισβήτηση. Αλλά ο Ιταλός ως τώρα κλείνει στόματα και δείχνει, ότι δεν έχει έρθει για τουρισμό στο Τορίνο, αλλά για δουλειά. Και όπως έχω πει πολλές φορές, έχει το παράδειγμα του Ογκμπόνα προς αποφυγήν, που ήρθε ως ένας αρκετά καλός αμυντικός και πέρασε και δεν άγγιξε στην Βέκια Σινιόρα. Οψόμεθα!
Πέρα από όλα αυτά οι επιτυχίες και περισσότερο οι αποτυχίες έδειξαν στον Αλέγκρι, ποιο πρέπει να είναι το σύστημα με το οποίο πρέπει να αγωνίζεται επιτέλους η Μεγάλη Κυρία. Δεν είναι τυχαίο, ότι οι περισσότεροι φίλαθλοι και δημοσιογράφοι μιλάνε για μια διπρόσωπη Γιουβέντους.
Σοβαρή, πειθαρχημένη και με πλάνο το 4-3-3 στην Ευρώπη και άναρχη, χωρίς ουσία με το 3-5-2 στην Ιταλία. Και θίγω το 3-5-2, όχι μόνο γιατί δεν μου αρέσει σαν διάταξη στο γήπεδο και επειδή το θεωρώ παλιακό, αλλά γιατί ο ίδιος ο Αλέγκρι ανέφερε , ότι οι νέοι ποδοσφαιριστές δεν ξέρουν το σύστημα και οι ίδιοι δεν «κουμπώνουν» σε αυτό. Όταν λοιπόν έχεις αυτά ως δεδομένα, θα αγωνιστείς με τον τρόπο, που κάνει την ομάδα σου καλύτερη στο γήπεδο, της δίνει νίκες, διευκολύνει και εξελίσσει τους ποδοσφαιριστές σου.
Έπειτα, αναρωτιέμαι αν ένας από τους λόγους του κακού ξεκινήματος ήταν και η προβλεψιμότητα που διαχέεται από την χρήση του 3-5-2, διότι μπαίνουμε στην 5η σεζόν αγωνιζόμενοι κατ’ αυτό τον τρόπο.
Ευκαιρία να αναλογιστεί το τεχνικό και το ιατρικό τιμ τις ευθύνες του για τους πολλούς φετινούς τραυματισμούς. Εξαιρώντας τον Λιχστάινερ, του οποίου η περίπτωση είναι πιο σύνθετη, οι υπόλοιποι τραυματισμοί δεν θα έπρεπε να γίνουν. Λογικό από την άλλη, καθώς η διάρκεια της προετοιμασίας ήταν μικρή και το βασικότερο η ποιότητα της ήταν λειψή.
Δεν δέχομαι τόσους μυικούς τραυματισμούς, όταν υπάρχουν ομάδες του εξωτερικού, όπως η Μπαρτσελόνα, που βγάζουν 80 αγώνες τον χρόνο χωρίς έναν τέτοιο τραυματισμό. Και φαίνεται, ότι έχουν γίνει αστοχίες με την αποθεραπεία κάποιων.
Τρανό παράδειγμα αυτό του Μαρκίσιο, που πέρα, ότι δεν έκανε καλή αποθεραπεία, αγωνίστηκε ολόκληρο 90λεπτο μετά την επιστροφή του για να ξαναμπεί για πιτ στοπ αμέσως. Ευτυχώς έμαθαν από αυτό και διαχειρίζονται διαφορετικά την περίπτωση του Κεντίρα.
Τα αναφέρω όλα αυτά, διότι βλέποντας τους αντιπάλους μας στην Ιταλία, καταλαβαίνουμε ότι έχουμε εγκληματήσει εναντίον μας φέτος. Μέτριες και οι δύο ομάδες του Μιλάνου, με το που έπαιξαν το πρώτο ντέρμπι για φέτος(πέρα από το μεταξύ τους) οι αντίπαλοι τους τις «σκόρπισαν»!! Η Ρόμα έχει έναν μέτριο προπονητή και βγάζει ανά διαστήματα τις γνωστές παθογένειες και τα γνωστά της κόμπλεξ στο γήπεδο. Και η Νάπολι, παρόλο τα τελευταία καλά της αποτελέσματα, παραμένει ασταθής και αινιγματική τρόπον τινά στην απόδοση της.
Με αυτά ως δεδομένα και με τις επικείμενες επιστροφές κάποιων ποδοσφαιριστών ας ξεκινήσει η ανασύνταξη της Γιούβε. Κατά συνέπεια, ας ξεκινήσει και η αντεπίθεση μας για το καλύτερο που μπορούμε να εκμαιεύσουμε από αυτό το πρωτάθλημα φέτος, με νίκη στο Μιλάνο με τους ιντερίστι που τους λούζει κρύος ιδρώτας, όταν πρόκειται να αγωνιστούν μαζί μας, ακόμα και όταν δεν είμαστε σε καλή κατάσταση. Forza Juve!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου