Αφιέρωμα | Γιουβέντους
Η δουλειά του Ιταλού προπονητή έχει φανεί και οι μπιανκονέρι έχουν διανύσει επιτυχημένα χρόνια με τον Μαξ στον πάγκο. Και φέτος πάνε για να κατακτήσουν τα πάντα, οπότε ο Αλέγκρι πρέπει να αισθάνεται άνετα στον σύλλογο που έτσι κι αλλιώς δε συνηθίζει να απολύει προπονητές.
Καταρχάς, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, που λέει και η φράση, πρέπει να πούμε ότι η απόλυση είναι ένα μέτρο που δεν αρέσει στους μπιανκονέρι.
Οι Τζιάνι και Ουμπέρτο Ανιέλι ήταν αυτοί που ουσιαστικά καθιέρωσαν την... κατάργηση της απόλυσης ως λύση, εντάσσοντας και αυτή τη νοοτροπία στο περίφημο στυλ Γιούβε. Ακόμη και σε σεζόν που τα πράγματα στράβωναν από την αρχή και η Γιουβέντους έμενε εκτός στόχων, η διοίκηση δεν απέλυε τον προπονητή και ειδικά μέσα στη σεζόν.
Αυτή έβγαινε κανονικά με αυτόν που ήταν στον πάγκο και στο τέλος της υπέβαλε την παραίτηση του. Οπως και να έχει, από την στιγμή που κυκλοφορούν φήμες για το μέλλον του Αλέγκρι, πάμε να δούμε ποιοι άλλοι έχουν πάθει κάτι τέτοιο στα 121 χρόνια ιστορίας της Κυρίας.
Κάρλο Καρκάνο
Η περίπτωση Καρκάνο είναι ιδιαίτερη καθώς κανείς δεν μπορεί να πει ακριβώς τι συνέβη. Μιλάμε, μάλιστα, για τον άνθρωπο που κατέκτησε ως προπονητής τα τέσσερα από τα πέντε σερί πρωταθλήματα εκείνης της δεκαετίας. Στις 10 Δεκεμβρίου 1934, λοιπόν, ο Καρκάνο μετά από τέσσερις σερί τίτλους απολύθηκε και ο μύθος λέει ότι αυτό που έγινε επειδή ανακαλύφθηκε ότι ήταν ομοφυλόφιλος... Επιβεβαίωση δεν υπάρχει από πουθενά οπότε δεν μπορούμε να ξέρουμε τι ακριβώς έγινε.
Τζέσε Κάρβερ
Ο Αγγλος προπονητής ανέλαβε το καλοκαίρι του 1949 και τον Μάιο του 1950 πανηγύριζε την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Την επόμενη σεζόν δεν κατέκτησε κάτι και τον Αύγουστο του 1951 σε μια συνέντευξη του κατηγόρησε για τη νοοτροπία τους, τους ποδοσφαιριστές της ομάδας και κάποιους διοικούντες. Ενα μήνα μετά, τον Σεπτέμβριο, ανακοινώθηκε η απόλυσή του.
Σάντρο Πούπο
Ανέλαβε την τεχνική ηγεσία το καλοκαίρι του 1955, δεν έφερε κάποιον τίτλο στην πρώτη του σεζόν και δεν θα έφερνε ούτε στη δεύτερη. Ετσι, πριν αυτή ολοκληρωθεί, στις 15 Απριλίου 1957, η Γιουβέντους του ανακοίνωσε ότι απολύεται.
Πάουλο Αμαράλ
Ο Βραζιλιάνος ανέλαβε το καλοκαίρι του 1962 και απολύθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1963. Μικρό το κακό για την Γιουβέντους αφού δεν ήταν από αυτούς που άφησαν το στίγμα τους, για κάτι θετικό, στην ιστορία του συλλόγου.
Λουίς Καρνίλια
Αργεντίνος, υπέγραψε το καλοκαίρι του 1969 αλλά από νωρίς παρουσίασε πρόβλημα υγείας και ουσιαστικά όλη την προετοιμασία την έκανε ο τότε υπεύθυνος των ακαδημιών. Στην ομάδα δεν λειτουργούσε ουσιαστικά τίποτα και στις 21 Οκτωβρίου 1969 έμαθε ότι απολύεται.
Κλαούντιο Ρανιέρι
Ανέλαβε το καλοκαίρι του 2007, στην επιστροφή της Γιουβέντους στη Σέριε Α μετά τις αποφάσεις για το... Καλτσιόπολι. Την πρώτη του σεζόν οδήγησε την ομάδα στην 3η θέση και την επόμενη (2008-09) στη 2η. Δύο αγωνιστικές πριν το τέλος, πάντως, ανακοινώθηκε η απόλυση του, απόδειξη ότι κάτι πολύ στραβό είχε γίνει. Δύο ματς απέμεναν, δεν υπήρχε λόγος να ανακοινωθεί απόλυση στα καλά καθούμενα...
Τσίρο Φεράρα
Αντικατέστησε τον Ρανιέρι και άρχισε τη σεζόν 2009-10 με δυνατούς στόχους. Από νωρίς, δυστυχώς, φάνηκε ότι δεν μπορούσε να τους εκπληρώσει αλλά επέμενε να μην παραιτείται παρά το γεγονός ότι έβλεπε πως τα πράγματα στράβωναν. Αφού δεν ήθελε να παραιτηθεί, κατάφερε τελικά να απολυθεί στις 29 Ιανουαρίου 2010.
Τζίτζι Ντελ Νέρι
Ο πρώτος προπονητής επί προεδρίας Αντρέα Ανιέλι, επιλογής Μπέπε Μαρότα. Ανέλαβε το καλοκαίρι του 2010, άφησε την Γιουβέντους εκτός Ευρώπης και έκανε δηλώσεις, σύμφωνα με τις οποίες δεν είχε σκοπό να παραιτηθεί. Απολύθηκε λίγες μέρες μετά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου