Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Bernardino di Betto
Λυπάμαι που πρέπει να γίνομαι κακός συνέχεια αλλά είναι τόσο ελεεινή η κατάσταση στην ομάδα, που ακόμα και θετικά να υπάρχουν, καλύπτονται από τα τραγικά πράγματα που παρακολουθούμε όλοι φέτος.
Βλέποντας εν τω μεταξύ την παρουσία της ομάδας στον αγώνα της Τετάρτης με την Σασσουόλο σκεφτόμουν, ότι αυτό που συμβαίνει φέτος μου θυμίζει λίγο τον νόμο του Μέρφι και όλων των επακόλουθων ή παρόμοιων θεωριών. Παρακάτω θα σας αναλύσω ακριβώς τι εννοώ…
Ο νόμος του Μέρφι
Μα φυσικά γιατί ο Αλέγκρι δεν είναι καλός προπονητής. Ο Κόντε της νεοσύστατης τότε Γιουβέντους του «πήρε το πορτοφόλι» από την πρώτη του σεζόν, και ήταν πρωταθλητής τότε (ο Αλέγκρι). Ο Κόντε του οποίου η εμπειρία περιοριζόταν μέχρι τότε στη Serie B. Ξεγύμνωσε αυτόν που μέχρι εκείνη τη στιγμή κάποιοι πίστευαν ότι θα είναι ο επόμενος Λίπι (δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι ανεκπαίδευτοι που το πιστεύουν ακόμα).
Δεν ήταν και δεν είναι καλός προπονητής γιατί πρώτον δεν στελεχώνει σωστά το τιμ του, είτε έχει να κάνει με τους γυμναστές του είτε με τους φυσικοθεραπευτές του κλπ. Δεύτερον δεν είναι καθόλου ευέλικτος, στη παραμικρή δυσκολία πανικοβάλλεται και το μεταφέρει στους ποδοσφαιριστές αυτό. Τρίτον δεν εφάρμοσε τίποτα καινούριο στις ομάδες που προπόνησε.
Εγώ ειλικρινά, πέρα από την εισήγηση κάποιων νέων συστημάτων, δεν έχω δει τίποτα καινούριο στον τρόπο που αγωνίζεται η ομάδα. Συνεπώς δεν υπάρχει πουθενά και η προσωπική του δουλειά, η ταυτότητα του προπονητή. Και πέμπτον, διαχειρίζεται τραγικά το υπάρχον υλικό.
Ο Αλέγκρι βέβαια, με την περσινή του παρουσία στην Γιουβέντους και την πορεία της ομάδας σε Ευρώπη και Ιταλία, παραπλάνησε όλο τον φίλαθλο κόσμο, ιδανικά για αυτόν. Αλλά με αυτά που βλέπουμε φέτος, ισχύει περίτρανα ο νόμος του Μέρφι, που λέει, ότι αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει στραβά. Και πάει όπως είναι προφανές!
Ο τρίτος νόμος του Finagle
Μα πώς θα πείτε κάποιοι, έφερε τόσους καλούς παίχτες (σε συνεννόηση πάντα με τον προπονητή). Ε, και; Έχουμε και λέμε. Ενδεικτικά, επί των ημερών του Μαρότα ήρθαν οι Κράσιτς, Μάτρι, Κουαλιαρέλα, Ακουιλάνι, Πίρλο, Πατσιέντζα, Βιντάλ, Τέβες, Πογκμπά, Μπαρτζάλι, Λιχστάινερ, Γιορέντε, Βούτσινιτς, Τζακερίνι, Εστιγκαρίμπια (εδώ γελάμε), Ελία (εδώ ξεκαρδιζόμαστε) και Μπέντνερ (εδώ κλαίμε).
Το να φέρεις ελεύθερο τον Πίρλο ή τον Γιορέντε δεν σε κάνει απαραίτητα και ένα καλό γενικό διευθυντή. Ο… Βρύζας να ήταν στη θέση του, θα τις έκανε αυτές τις μεταγραφές. Δεν απαιτεί δα και γνώσεις πυρηνικής φυσικής για να φέρεις τον Ιταλό μαέστρο ελεύθερο σε μια ομάδα. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για μια πετυχημένη, από οικονομικής άποψης, μεταγραφή. Όπως ήταν αυτή του Βιντάλ, ο οποίος είχε έρθει στο Τορίνο με 10,5 εκατομμύρια.
Τα μεγαλύτερα εγκλήματα του όμως είναι οι επιλογές του στους προπονητές. Ο Ντελ Νέρι, που επί των ημερών του η ομάδα ήταν έρμαιο της κάθε τυχάρπαστης ομάδας της Ιταλίας, ο Τζακερόνι ως υπηρεσιακός (θεοί τι έχουμε ζήσει;) και φυσικά ο Αλέγκρι, του οποίου τα έργα τα βλέπουμε σήμερα.
Ο δεύτερο νόμος του Sod
Αποχωρούν από την ομάδα οι Πίρλο, Βιντάλ, Τέβες και Γιορέντε. Οι πρώτοι τρεις ήταν κυριολεκτικά οι θεμέλιοι λίθοι της Μεγάλης Κυρίας. Επιθετικά έγιναν γρήγορα κινήσεις, ερχόμενοι στο Τορίνο οι Μάντζουκιτς (ίδιου εκτοπίσματος, ύφους και στιλ με τον Γιορέντε, ίσως με λίγη περισσότερη τεχνική), ο Ντιμπάλα (ξεκάθαρα κίνηση για το μέλλον) και ο Τζάτζα. Είχαμε κλείσει ως ελεύθερο τον Κεντίρα, ο οποίος αν και λίγο μονοκόμματος ποδοσφαιριστής, είναι αρκετά καλός, όντας και παγκόσμιος πρωταθλητής.
Και μετά άρχισαν τα όργανα. Η εμμονή, κυριολεκτικά, του Αλέγκρι για ένα δεκάρι. Μάλλον ξεχνάει, ότι Ζιντάν και Πλατινί δεν υπάρχουν πια, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Έστω, ότι ήθελε έναν επιτελικό μέσο, trequartista που λένε και οι Ιταλοί. Εν πάσει περιπτώσει, αυτός βρέθηκε στο πρόσωπο του Γερμανού ταλαντούχου ποδοσφαιριστή Γιούλιαν Ντράξλερ.
Εκεί όμως ανέλαβε δράση ο Μαρότα. Κωλυσιέργησε σε τέτοιο βαθμό, που έφτασε να μας κάνει «κόνξες» η Σάλκε. Εν το μεταξύ, μετά και την απόκτηση του Ντιμπάλα το πλάνο που υπήρχε ήταν εντελώς ξεκάθαρο. Και ενώ ο ποδοσφαιριστής συμφωνούσε με τους όρους συμβολαίου που του προσέφεραν, επειδή δεν πήρε για άλλη μια φορά το ρίσκο ο Μαρότα, να δώσει λίγα παραπάνω χρήματα να τον φέρει στο Τορίνο, ο Γερμανός παραχωρήθηκε στην Βόλφσμπουργκ.
Όλα αυτά συνέβαιναν τη στιγμή, που ποδοσφαιριστής, για να αντικατασταθεί το κενό που άφηνε πίσω του ο Πίρλο, δεν είχε έρθει. Ο αλενατόρε έκρινε, πως μπορεί να αγωνιστεί στη θέση του (regista) ο Μαρκίσιο. Ο Ιταλός, από τις συμπάθειες μου στην ομάδα, είναι καλός ποδοσφαιριστής, τακτικά ίσως ο καλύτερος μας. Αλλά μην τρελαθούμε, στερείται φαντασίας και δημιουργικών αρετών κατά πολύ σε σχέση με τον «Μαέστρο» και εννοείται, ότι δε μπορεί επ’ ουδενί να τον αντικαταστήσει.
Για κακή τύχη των δύο προβλημάτων της ομάδας (Αλέγκρι και Μαρότα) τραυματίστηκαν οι Μαρκίσιο και Κεντίρα. Ήταν δεδομένο, ότι στην έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων της ομάδας δεν θα μπορούσαν να δώσουν το παρόν. Με τα χρονικά περιθώρια να έχουν στενέψει γιατί βρισκόμασταν προς το τέλος της μεταγραφικής περιόδου, οι δύο «φωστήρες» μας αποφάσισαν να φέρουν στο Τορίνο τον Ερνάνες.
Ναι, τότε αισθάνθηκα ότι με κοροϊδεύουν πραγματικά. Ακόμα και αν ήταν σε καλή κατάσταση ο Ερνάνες, θα εξακολουθούσα να τον θεωρώ το ίδιο ανεπαρκή για το ρόλο στον οποίο τον προόριζαν. Μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή που η Ιντερ των συνεχόμενων αποτυχιών έκανε κρα για να το διώξει. Και εμείς ως «ελεήμονες» που είμαστε, είπαμε να τους κάνουμε την χάρη.
Ελπίζω, μετά και την προαγωγή του Νέντβεντ (υπάρχει παρασκήνιο και εκεί, θα γραφτεί ένα σχετικό άρθρο τις επόμενες ημέρες) να ληφθούν δραστικά μετρά για τις δύο κεφαλές της ομάδας.
Ο νόμος του Drazen για την αποκατάσταση
Ο χρόνος που απαιτείται για να διορθωθεί κάτι, είναι αντιστρόφως ανάλογος του χρόνου που χρειάστηκε για να γίνει η ζημιά. Για παράδειγμα, αν σπάσει κάποιος ένα βάζο, πιο πολύ ώρα θα του πάρει να κολλήσει τα κομμάτια, παρά όσο του πήρε σπάζοντας το. Αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, και συνεχιστεί η κατρακύλα, αρά ο χρόνος καταστροφής μεγαλώνει, θα πάρει πολύ περισσότερο να διορθωθεί η ζημιά.
Αυτό μπορεί να έχει αντίκρισμα παντού. Στην κατάταξη της UEFΑ, στους εγχώριους τίτλους και στα οικονομικά της ομάδας. Αυτή τη στιγμή θίγεται μέχρι και το πρεστίζ της ομάδας. Πώς θα προσελκύσουμε μεγάλα ονόματα να έρθουν στη Γιουβέντους; Θα καταλήξουμε να έχουμε την ίδια ιστορία με αυτή του Αγκουέρο, που προτίμησε την Σίτι, ομάδα της πλάκας κυριολεκτικά, από το να έρθει σε ομάδα με κύρος και «βάρος» στη φανέλα της. Μετά να μην αναρωτιόμαστε γιατί συμβαίνουν αυτά!
Ο Ανείπωτος νόμος
Από τη στιγμή που αναφέρεις κάτι: ...αν είναι καλό χάνεται... αν είναι κακό συμβαίνει. Η Γιουβέντους είναι 12η, αυτό το κακό συμβαίνει. Η Γιουβέντους δε μπορεί να αλλάξει πάνω από 5 πάσες μέσα στο γήπεδο και αυτό το κακό συμβαίνει. Η Γιουβέντους δε μπορεί, παρ’ όλη την συχνή υπεροχή της στην κατοχή της μπάλας να δημιουργήσει ουσιαστικές φάσεις. Και δυστυχώς, ό,τι καλό μπορεί να γίνεται, επισκιάζεται από τα κακά.
Η τοποθέτηση του Μπουφόν, δεν είναι καθόλου τυχαία και όλα όσα είπε, ήταν ολόσωστα. Στέκομαι σε μια φράση του. «Πρέπει να ξαναπατήσουμε στη γη» είπε. Τι εννοεί άραγε ο μεγάλος μας αρχηγός; Τροφή για σκέψη φίλοι Γιουβεντίνοι. Ας ελπίζουμε για ένα καλύτερο αύριο, διότι σε αντίθετη περίπτωση «ενός κακού, μύρια έπονται»!
* Είχε πει κάποτε ο βασιλιάς της Γαλλίας Λουδοβίκος ο 14ος (1638-1715), γνωστός και ως βασιλιάς «Ήλιος».
Τα είπες όλα. Δυστυχώς έτσι έχει η κατάσταση. Το ερώτημα είναι ποιος θα είναι ο επόμενος προπονητής. Μακάρι να γυρίσει ο Κόντε αλλά με αυτό το ρόστερ δεν το νομίζω. Θεωρώ ότι ο Μοντέλα είναι ο επόμενος που θα περάσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρης Λάρισα
Bernardino di Betto: Δημήτρη από Λάρισα καλημέρα. Πραγματικά δεν ξέρω, ποιος θα είναι ο επόμενος προπονητής και αν θα έρθει μεσούσης της χρονιάς. Είναι γνωστό, ότι η Γιουβέντους σπάνια απολύει προπονητές.
ΔιαγραφήΜου αρέσει ο Μοντέλα αρκετά. Είναι νέος, έχει δώσει τα διαπιστευτήρια του και μάλιστα σε χειρότερη ομάδα από την Γιούβε, με πολύ χειρότερο υλικό κλπ. Τον προτιμώ από τον υπερτιμημένο Αντσελότι, που διάβασα, ότι ενδιαφέρει την Γιουβέντους, σε ένα ιταλικό σάιτ.
Παρόλα αυτά, αναρωτιέμαι κάτι. Γιατί να μην έρθει και κάποιος εκτός Ιταλίας;; Πρέπει να σταματήσει αυτή η εμμονή που έχουμε με τους Ιταλούς προπονητές κάποια στιγμή.
Κρατάω και περιμένω το παρασκήνιο με τον Νέντβεντ, και κάνω μια ερώτηση εάν το γνωρίζετε φυσικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν το παιχνίδι με την Αταλάντα έδωσε μια συνέντευξη τύπου ο Αλέγκρι και είπε για την περίπτωση Ντιμπαλα ότι το ποσό που δόθηκε δεν ήταν δικό μου λάθος.
Ισχύει ότι πέταξε τέτοιο καρφί ή μας γάμησε το google translate;
Απαράδεκτος εάν ισχύει. Αν αρχίσουν να αλληλοκατηγορούνται τα πιάσαμε τα λεφτά μας....
Ωραίο άρθρο και να πω ότι περιμένω τον Ντεσαμπ.... έχω ξαναγράψει ότι κάτι έχει αφήσει στη μέση.
Bianconero83
Bernardino di Betto: Γεια σου φίλε Bianconero83. Ναι, ισχύει, ότι ο Αλέγκρι υποστήριξε, πως δεν είναι δικιά του ευθύνη που δαπανήθηκαν 40 μύρια για τον Ντιμπάλα. Πιο συγκεκριμένα, «Έχω πει, ότι δεν είναι δικό μου πρόβλημα αν αυτοί (δεν προσδιορίζει ποιοι είναι "αυτοί") πλήρωσαν 40 μύρια, διότι ο προπονητής δεν επιλέγει την 11άδα του, επειδή ένας κόστισε 40 μύρια και ένας άλλος 3 μύρια». Μπορώ να δώσω και σχετικό λινκ αν θες.
ΔιαγραφήΤο πόσο που θα δαπανηθεί για έναν ποδοσφαιριστή είναι καθαρά ευθύνη του γενικού διευθυντή του συλλόγου, κοινώς του Μαρότα. Και επειδή ο Αλέγκρι είναι επιλογή Μαρότα δύσκολα νομίζω, ότι αυτοί οι δύο θα «φαγωθούν» μεταξύ τους. Εκτός και αν είναι τόσο βλάκες!!
Έχω τις αμφιβολίες μου για το πόσο καλός είναι ο Ντεσάμπ για το επίπεδο της Γιουβέντους. Παρόλα αυτά περιμένω να τον δω και στο ευρωπαϊκό το καλοκαίρι με την Γαλλία για να σχηματίσω πληρέστερη γνώμη.
ο μαροτα είναι ακρως πετυχημένος.εκτος από τους τιτλους που πηρε η ομαδα και,την υπεραξια που δημιουργηθηκε,ο τυπος πηρε ποδοσφαιριστη τζαμπα και θα τον πουλησει σχεδόν 100 εκατομυρια(σχεδόν η αξια του γηπεδου).για μενα ένα λαθος ηταν η φυγη τζονβινκο.επισης ο πιρλο δεν ξερω αν μπορουσε να προσφερει άλλο.αυτοσ που λειπει παρα πολύ είναι ο τεβες
ΑπάντησηΔιαγραφήBernardino di Betto: Φίλε ανώνυμε, γεια χαρά. Δε σε κάνει πετυχημένο μια πώληση. Με το σκεπτικό σου και ο CEO της Τότεναμ είναι το πρότυπο των γενικών διευθυντών, καθώς κατάφερε να πουλήσει τον Μπέιλ, με τα γυάλινα του πόδια, με 100 μύρια, ενώ πιο πριν τον είχε αγοράσει με 10 μύρια από την Σαουθάμπτον. Ούτε ο Πόγκμπα αξίζει τόσα πολλά χρήματα, ούτε φυσικά και ο Μπέιλ. Ας όψεται η παράνοια του σύγχρονου ποδοσφαίρου.
ΔιαγραφήΈπειτα, τις κατακτήσεις τίτλων και τροπαίων δεν τις κάνει ο Μαρότα. Ο προπονητής και πρωτίστως οι ποδοσφαιριστές τις κάνουν. Ο Μαρότα είναι ο τελευταίος στον οποίο πιστώνεται μια καλή πορεία. Μόνο τις επιλογές του μπορούμε να επευφημήσουμε και τις σωστές διεργασίες του σε μεταγραφές. Αντίστοιχα, κάνουμε το αντίθετό όταν πρόκειται για λάθη. Το ένα λάθος το βιώνουμε αυτή τη στιγμή και λέγεται Αλέγκρι.
Μπορούσε δε μπορούσε να προσφέρει ο Πίρλο άλλο, εφόσον παίρνεις την απόφαση να τον αποδεσμεύσεις, φέρνεις έναν άξιο αντικαταστάτη στη ομάδα, σε συνεννόηση πάντα με τον προπονητή. Τα ίδια ισχύουν και για την περίπτωση του Τέβεζ.
Εντάξει παιδιά δεν θα πάρουμε λογικά πρωτάθλημα φέτος.Τι να κάνουμε;Nα αποδώσουμε τα του καίσαρος τω καίσαρι και να κρίνουμε τον καθένα για τις ευθύνες του.Χωρίς υπερβολές.Ο Αλέγκρι μπορεί τελικά να είναι κατώτερος των περιστάσεων και αν είναι αυτός φταίχτης θα φύγει.Από κει και πέρα οι συγκρίσεις με Κόντε είναι μάλλον ατυχείς.Τεράστια η προσφορά(Κόντε),μικρό το ταβάνι του(Ιταλία).Δεν νομίζω ότι φταίει ο προπονητής αν ο Τέβες ηθέλε να πάει στην ομάδα της καρδιάς του
ΑπάντησηΔιαγραφήένα χρόνο νωρίτερα από τη λήξη του συμβολαίου του,ο Πίρλο έφτασε τα 36 και τα 40 εκατομμύρια του Βιντάλ μάλλον δεν θα τα ξαναβρίσκαμε.Τώρα αν οι επιλογές των νέων μεταγραφών είναι αποκλειστικά δικές του και όχι βάσει των χρημάτων που διαθέτει η διοίκηση,έχει μεγάλη ευθύνη.
Εδώ να θυμίσω ότι για τον Αγκουέρο έκανε πρώτα η διοίκηση πίσω για τα λεφτά.Όσο για τον Μαρότα μπορείς να τον κριτικάρεις αλλά αποτυχημένο δεν το λες με τίποτα.Μήπως ο τελικός έκατσε κουτί στην διοίκηση και δεν επένδυσε σωστά για να κρατηθείς στην κορυφή;Μήπως ο Τέβες κατάλαβε ότι δεν πάει παραπάνω και την <>;Μήπως και μεις βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα;Θα δείξει.Μέχρι τότε ας μην φτάνουμε στα άκρα και κρίνουμε εκ του ασφαλούς.
Υ.Γ.Είμαι και γω απ'αυτους που γέλασαν όταν έμαθαν για την πρόσληψη Αλέγκρι.Αυτό δεν σημαίνει ότι θα χαρώ με πιθανή αποτυχία του
Mr.Dillis
Bernardino di Betto: Γεια σου Mr.Dillis. Ο Πίρλο, ο Τέβεζ και ο Βιδάλ για τους χ, ψ λόγους αποφάσισαν να φύγουν. Χρέος του προπονητή και του γενικού διευθυντή ήταν να καλύψουν το κενό που αφήνει ο καθένας πίσω. Δεν το έκαναν όμως και αυτό τους χρεώνεται καλώς ή κακώς.
ΔιαγραφήΤα 40 του Βιντάλ μια χαρά θα ξαναέβρισκες. Αλλά λίγο οι κακές σχέσεις με τον Αλέγκρι, λίγο η τρύπα 56 εκατομμυρίων στον προϋπολογισμό, ανάγκασαν την τόσο φθηνή του πώληση, για το επίπεδο του και την αξία του πάντα. Τα άλλα περί επιθυμίας του ποδοσφαιριστή για φυγή του στο Μόναχο είναι αισχρά ψέματα.
Αποτυχημένο δεν τον λέω τον Μαρότα (ακόμα) αλλά σίγουρα δεν τον λέω πετυχημένο. Μια φυσιολογική δουλειά έχει κάνει, με τα αρκετά καλά του και τα πολύ σοβαρά του λάθη. Τέλος, η διοίκηση, ο πρόεδρος συγκεκριμένα, είχε την πρόθεση να επενδύσει, εξού και τα κάτι παραπάνω από τα 97 μύρια που δόθηκαν συνολικά το καλοκαίρι. Το πώς τα διαχειρίστηκαν προπονητής και CEO της ομάδας, είναι μια αποτυχία που την πιστώνονται μόνο αυτοί.