Γράφει αποκλειστικά για τη Bianconera ο blogger Bernardino di Betto
Οι επιδόσεις του Πογκμπά, όμως, απέχουν παρασάγγης από αυτές των προηγούμενων ετών. Ίσως να είναι και λίγο δικαιολογημένο ως συνέπεια από το άσχημο ξεκίνημα της ομάδας.
Ωστόσο, δεν αποτελεί απαραίτητα δικαιολογία η κακή πορεία της Γιουβέντους. Όπως έχω πει και σε προηγούμενα άρθρα μου, παρ όλη την κακή εικόνα της ομάδας, υπάρχουν κάποιοι που διατηρούν την απόδοση τους σε, τουλάχιστον, πολύ καλό επίπεδο. Μερικοί από αυτούς είναι οι Μπουφόν, Μπαρτζάλι, Κουαδράδο και Εβρά.
Αφενός οι αποχωρήσεις των Πίρλο και Βιντάλ, αφετέρου οι τραυματισμοί των Μαρκίσιο και Κεντίρα, είχαν ως αποτέλεσμα, να πέσει το βάρος του κέντρου στον Γάλλο. Διότι, θεωρητικά είναι ένας από τους «παλιούς» της ομάδας, συνεπώς ξέρει τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται αυτή, και λόγω τεχνικών χαρακτηριστικών παραμένει ένας από τους καλύτερους και πληρέστερους μας ποδοσφαιριστές.
Επίσης, του δόθηκε η φανέλα με το δημοφιλέστατο και «βαρύ» νούμερο 10, έπειτα και από δική του επιθυμία. Για κάποιους μπορεί να μην είναι τίποτα άλλο πέρα από έναν απλό αριθμό, που στις μέρες μας δεν εκφράζει απολύτως τίποτα.
Για κάποιους άλλους όμως θεωρείται ένα ακόμα κίνητρο για να διατηρήσει κανείς ένα ικανοποιητικό επίπεδο στην απόδοση του, αν ληφθεί υπόψη από ποιους έχει φορεθεί αυτή η φανέλα, με πιο πρόσφατη την περίπτωση του Τέβες.
Παρόλα αυτά, ο Πογκμπά είναι από τις αρνητικές εκπλήξεις της φετινής σεζόν. Προφανώς, και δεν είμαι χαζός, να έχω την απαίτηση να δημιουργεί με την ίδια συχνότητα και τον ίδιο τρόπο με τον Πίρλο (γιατί προς το παρόν δεν μπορεί), ούτε να συνδράμει το ίδιο παραγωγικά και στην άμυνα και στην επίθεση όπως ο Βιντάλ.
Αλλά αυτό που βλέπω έως τώρα από τον Γάλλο είναι ένα άναρχο, απείθαρχο και άστοχο ποδόσφαιρο. Περιττές ενέργειες, ετεροχρονισμένες πάσες, πολλές και άσκοπες ντρίπλες με αποτέλεσμα να κουράζεται και σχεδόν άμυαλο παιχνίδι. Αγωνίζεται σαν να προσπαθεί να αποδείξει, ότι είναι ο καλύτερος.
Είναι πρόβλημα αυτό, γιατί μετά και τις αποχωρήσεις των Πίρλο και Βιντάλ, ο Πογκμπά των προηγούμενων ετών ήταν απαραίτητος στη νέα σελίδα που έχει γυρίσει η Μεγάλη Κυρία.
Από την άλλη, ευθύνη για την εικόνα του φέρει και ο προπονητής του (όχι πάλι θα πείτε κάποιοι). Αρχικά, γιατί ενώ βλέπει, ότι ο ποδοσφαιριστής δεν αποδίδει όπως πρέπει μέσα στο γήπεδο και ότι γενικά παρουσιάζει μια απείθαρχη εικόνα, αυτός επιμένει να τον χρησιμοποιεί. Με ποιο τρόπο μπορείς να συνετίσεις ή να δείξεις σε έναν ποδοσφαιριστή, ότι κάτι πρέπει να αλλάξει στο παιχνίδι του; Μα φυσικά, αφήνοντας τον στον πάγκο! Δεν είναι αυτός ο μόνος τρόπος θα πείτε κάποιοι. Πράγματι, αλλά με αυτό τον τρόπο θα παραδειγματίσεις και τους άλλους.
Έπειτα, πρέπει να ξεκουραστεί ο ποδοσφαιριστής. Έβλεπα τον αγώνα με την Γκλάντμπαχ και η εικόνα του Πογκμπά ήταν αποκαρδιωτική. Όχι τόσο από αγωνιστικής άποψης, όσο από φυσικής κατάστασης. Ο άνθρωπος φαίνεται, ότι πρέπει να πάρει κάποιες ανάσες.
Έχει φορτωθεί το βάρος αυτών που έφυγαν και κυρίως αυτών που δεν ήρθαν με αποτέλεσμα να είναι ο πλέον απαραίτητος για το κέντρο, και έτσι έχει αγωνιστεί τα τελευταία εννέα 90λεπτα!!! Αυτό έχει ως συνέπεια ο ποδοσφαιριστής να σκάσει! Σε λίγο θα αρχίσει να φωνάζει σαν άλλος Νίκος Κούρκουλος «Όχι άλλο κάρβουνο».
Όπως είναι φυσικό, λίγο οι κακές εμφανίσεις, λίγο η κούραση, λίγο κάποια γιουχαΐσματα από το κοινό, ο Πογκμπά έχει χάσει και την ψυχολογία του. Για αυτό άλλωστε, όπως έγραψε και η Famiglia Bianconera νωρίτερα, επιχείρησε να εκτέλεσε το πέναλτι. Αποσκοπούσε δηλαδή στο να αναπτερώσει το ηθικό του.
Η κατάληξη της εκτέλεσης του όμως μάλλον τα αντίθετο αποτέλεσμα έφερε. Γνώμη μου, και κλείνω με αυτό, είναι, ότι ο ποδοσφαιριστής πρέπει να προστατευτεί. Ήδη ο Πάβελ Νέντβεντ έσπευσε να τον υπερασπιστεί. Περιμένω ανάλογες κινήσεις και από το τεχνικό τιμ, είτε ξεκουράζοντας τον, είτε νουθετώντας τον για ουσιαστικότερο παιχνίδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου