Ένας πιστός φρουρός

Σε ένα τραγούδι του Β. Παπακωνσταντίνου (Άρτεμις), σε στίχους Λ. Νικολακοπούλου, λέει κάπου «[...] να σε λατρέψω όλη νύχτα σαν φρουρός [...] ». Το βράδυ της Τετάρτης ο ανυπέρβλητος Τζίτζι Μπουφόν συμπλήρωσε 48.839 λεπτά παρουσίας στην Μεγάλη Κυρία, επαληθεύοντας την στιχουργό, ότι είναι ο πιο πιστός της φρουρός λατρεύοντας την για σχεδόν μισή ζωή (και όχι μια νύχτα).

Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Bernardino di Betto

Είναι ο σπουδαιότερος τερματοφύλακας της Γιουβέντους, της Ιταλίας και, κατ’ εμέ, όλων των εποχών σε ολόκληρο τον κόσμο. Και όλα αυτά όχι λόγω των αθλητικών του επιδόσεων ή των εξεχόντων τεχνικών του χαρακτηριστικών. Το γεγονός, ότι διανύει αισίως το 38ο έτος της ηλικίας του και ακόμα αποδίδει σε υψηλό επίπεδο μετά από 20 χρόνια καριέρας είναι που τον κάνουν μοναδικό.

Κανείς από τους, κατά τα φαινόμενα, αντιπάλους του δεν παρέμειναν τόσο σταθεροί στην απόδοση τους για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Έπειτα, μεγαλούργησε στον σημαντικότερο σύλλογο της Ιταλίας και έναν από τους σπουδαιότερους του κόσμου. Για να ακριβολογούμε, δεν μεγαλούργησε απλά, όρισε εκ νέου την θέση του τερματοφύλακα. Συνέδεσε το όνομα του με σπουδαίες στιγμές της Μεγάλης Κυρίας αλλά και της εθνικής ομάδας της Ιταλίας.

Προστατεύει την εστία της Γιούβε τα τελευταία 14 χρόνια, και κάθε φορά το κάνει σαν να είναι η τελευταία του φορά. Όχι μόνο για λόγους τιμής, αλλά επειδή δεν θέλει να πληγωθεί η «Κυρία», που όπως φαίνεται είναι η μοναδική που αγάπησε πραγματικά. Και έτσι συνέβαλε, να είναι η ομάδα πάντα καλύτερη.

Στο Ημερολόγιο του Θηβαίου (το ρίξαμε στα τραγούδια σήμερα), λέει κάπου «[...] Κι είναι λέω παράδεισος για μας, αγάπη μου μικρή, να μοιραζόμαστε τούτη την κόλαση μαζί». Η κόλαση για την Γιούβε ήταν ο υποβιβασμός στη δεύτερη κατηγορία του ιταλικού ποδοσφαίρου, και ό,τι ακολούθησε μετά από αυτή.

Ο Μπουφόν τότε ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής με τους Ατζούρι, 28 χρονών και ο καλύτερος τερματοφύλακας του κόσμου. Μπορούσε να φύγει, να εξασφαλίσει ένα καλύτερο συμβόλαιο, σε όποια ομάδα ήθελε και να αποφύγει την ταλαιπωρία της Serie B.

Παρόλα αυτά, έμεινε στη Μεγάλη Κυρία, αποδεικνύοντας σε όλους, ότι είναι κάτι παραπάνω από μια απλή ομάδα. Επίσης, απέδειξε, ότι υπάρχουν ποδοσφαιριστές που βάζουν την ομάδα πάνω από το «εγώ» τους. Κάτι σαν τον Βιδάλ ένα πράγμα, που ήθελε να διεκδικήσει το Champions League με μια καλύτερη ομάδα όπως μας είπε.

Υπάρχουν ελάχιστοι ποδοσφαιριστές σαν τον Μπουφόν σήμερα και αυτοί τείνουν να εξαφανιστούν. Εγώ προσωπικά θα τον τιμώ και θα τον σέβομαι σε όλη μου τη ζωή. Όχι μόνο για όλους τους παραπάνω λόγους αλλά και γιατί απέδωσε ρομαντισμό σε ένα άθλημα που μόνο από αυτό δεν χαρακτηρίζεται. Ας απολαύσουμε αυτόν τον σπουδαίο ποδοσφαιριστή για όσο του επιτρέπουν όλοι οι θεοί του ποδοσφαίρου. Ας λατρέψουμε τον πιο πιστό φρουρό της ομορφότερης «Κυρίας».

ΥΓ: Δεν ακούω τέτοια μουσική. Οι στίχοι βρέθηκαν κατόπιν έρευνας για τις ανάγκες του άρθρου.