Ο κίνδυνος να χάσουμε έναν από τους μεγαλύτερους αμυντικούς των επόμενων ετών

Ξεκινώντας θέλω να θυμίσω ότι στο blog εκφράζονται οι απόψεις μας. Για αυτό και στο παρόν άρθρο, όπως και σε κάθε άλλο που έχω γράψει, παραθέτω τη γνώμη μου. Και αυτή είναι, ότι το επόμενο next best thing της ιταλικής αμυντικής σχολής είναι ο νεοαποκτηθείς Ντανιέλε Ρουγκάνι.

Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Bernardino di Betto

Αφορμή για να γράψω αυτό το άρθρο, στάθηκαν οι δηλώσεις του ατζέντη του, Νταβίντε Τόρκια, ο οποίος δήλωσε, ότι o Ρουγκάνι «έχει μείνει πολύ στον πάγκο» ενώ δεν αρνήθηκε το ενδεχόμενο να πάει στην Νάπολι, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει, ότι έχουν μπει σε διαδικασία διαπραγματεύσεων, παρόλο που η ομάδα του Νότου έχει εκφράσει αρκετές φορές το ενδιαφέρον της για τον ταλαντούχο αμυντικό.

Περί ποίου όμως ο λόγος; Ο Ρουγκάνι επέστρεψε το καλοκαίρι στην Μεγάλη Κυρία, έχοντας κάνει μια εκπληκτική σεζόν με την Έμπολι. Συγκεκριμένα, πέρσι αγωνίστηκε 38 φορές (σε πρωτάθλημα και κύπελλο) κερδίζοντας σε εναέριες μονομαχίες 2,8 φορές ανά αγώνα, έχοντας 88,6 ποσοστό επιτυχίας στις πάσες, 6,9 καίρια διωξίματα και 0 κάρτες σε όλα τα παιχνίδια. Και αν αυτό δεν σας λέει ας τον συγκρίνουμε με τους βασικούς κεντρικούς αμυντικούς της Γιούβε την περσινή χρονιά.

Ο Μπονούτσι σε 34 συμμετοχές, κέρδιζε 1,4 φορές σε εναέριες μονομαχίες, είχε 86,4 ποσοστό επιτυχίας στις πάσες, 4,8 καίρια διωξίματα και 8 κίτρινες κάρτες. Ο Κιελίνι αντίστοιχα σε 28 συμμετοχές είχε κερδίσει 2,9 φορές σε εναέριες μονομαχίες, είχε ποσοστό 87,3 επιτυχίας στις πάσες, 5,1 καθαρίσματα και 7 κίτρινες κάρτες. Ο Ρουγκάνι λοιπόν ήρθε στη Γιούβε, έχοντας ως δεδομένο αυτά τα ποσοστά, τα οποία ήταν καλύτερα από αυτά των δύο καλύτερων μας αμυντικών.

Οι αριθμοί όμως λένε την μισή αλήθεια. Ο Ρουγκάνι έχει διακριθεί για την υψηλή του αντίληψη και για το καλό του μαρκάρισμα, καθώς για την υπεροχή του στο αέρα, έχοντας ύψος 1,90 μ. και τέλος είναι Ιταλός. Είναι βασικό και αναντικατάστατο μέλος της Εθνικής Ιταλίας Κ21 και αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της.

Μόνο του ελάττωμα είναι τα τάκλιν καθώς πέρα από το ότι δεν επιχειρεί πολλά, δεν πετυχαίνουν και όλα. Αυτό δε σημαίνει, ότι είναι καλύτερος αμυντικός από τους δύο έμπειρους διεθνείς, αλλά σίγουρα έχει τα φόντα να γίνει πολύ καλύτερος στο μέλλον!!

Το νεαρό της ηλικίας του μάλιστα του δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία. Και ήρθε στην ομάδα σε μια περίοδο, υποτιθέμενης ανανέωσης, χτίζοντας την ομάδα του μέλλοντος, βασιζόμενη σε νέους ποδοσφαιριστές. Φυσικά, δεν περιμένει κανείς, ότι θα γίνει βασικός τόσο εύκολα. Σίγουρα όμως πρέπει να πάρει ευκαιρίες, να πάρει παιχνίδια στα πόδια του, να αποκτήσει εμπειρίες παίζοντας σε έναν τόσο μεγάλο σύλλογο.

Αντ' αυτού, δεν έχει παίξει ούτε ένα λεπτό (ψέματα, έχει παίξει μόνο ένα). Επαληθεύοντας με, ξανα, ότι η ανανέωση για την οποία μας μιλούσαν όλο το καλοκαίρι είναι ένα μεγάλο ψέμα. Ακόμα και αν δεν ήταν αυτό, η άμυνα της Γιουβέντους ως τώρα, παίρνει κάτω από τη βάση, με χειρότερο τον Μπονούτσι. Γιατί να μην δοκιμαστεί ο Ρουγκάνι ούτε μια φορά; Φοβόμαστε μήπως διαταράξει, τις ήδη διαταραγμένες ισορροπίες στην ομάδα; Ή υπάρχει το ενδεχόμενο η ομάδα να χάσει περισσότερους βαθμούς με τον νεαρό αμυντικό στη σύνθεση της, ακόμα και ως αλλαγή;

Το παλικάρι αυτό βέβαια, ερχόμενο στην ομάδα, δήλωσε ενθουσιασμένος που θα δουλέψει με τους υπάρχοντες αμυντικούς της Μεγάλης Κυρίας, και θεώρησε, ότι η επιρροή τους θα τον βελτιώσει σαν ποδοσφαιριστή.

Αλλά όταν δεν έχεις προπονητή μέντορα, σύμβουλο, που θα σε εξελίξει, που θα σου δείξει, ότι σε θέλει και σε υπολογίζει όλα τα άλλα είναι περιττά. Έχω ξαναθίξει το θέμα του προπονητή, και επιμένω, ότι ο Αλέγκρι είναι ο πλέον ακατάλληλος άνθρωπος για τη θέση αυτή.

Και αυτή τη στιγμή υπάρχει η Νάπολι, που καραδοκεί να «κλέψει» τον ποδοσφαιριστή, συνεχίζοντας το πλάνο που έχει ξεκινήσει ο προπονητής της για ομογενοποίηση του συλλόγου(αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε και εμείς, ασχέτως αν ο Αλέγκρι έχει βαλθεί να μας κάνει Ιντερ). Και εννοείται, πως την υπόθεση παρακολουθούν και ομάδες του εξωτερικού.

Η Αρσεναλ, μάλιστα, φημολογείται, ότι το καλοκαίρι έκανε μια πρόταση ύψους 22 εκατομμυρίων. Διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, για έναν αμυντικό, που όπως φαίνεται δεν έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του και δεν αγωνίζεται καθόλου.

Θεωρώ επιβεβλημένη την ανάγκη για στήριξη της ομάδας στους νέους μας ποδοσφαιριστές. Αυτοί είναι το μέλλον μας, αυτοί είναι η επόμενη «σειρά» της μεγάλης Γιουβέντους. Ο Ρουγκάνι πιστεύω, ότι θα είναι ο καλύτερος αμυντικός στην Ιταλία σε μερικά χρόνια και ένας από τους καλύτερους στον κόσμο.

Μπορεί και πρέπει να αποτελέσει έναν από τους ηγέτες του αύριο, και βασικό γρανάζι της Μεγάλης Κυρίας. Αρκεί να τον στηρίξει η ομάδα και να του δώσει όλα τα εφόδια να μετουσιώσει το τεράστιο ταλέντο του. Ας μην χάσουμε και άλλο νέο ποδοσφαιριστή και ας γίνει επιτέλους αυτή η ανανέωση για την οποία μας έλεγαν τόσο καιρό…