Ανάλυση των 90 λεπτών που η «Κυρία», επιτέλους, γοήτευσε

Πρώτη νίκη για την Γιουβέντους στο Τορίνο και δεύτερη συνεχόμενη για το Champions League. Με δεδομένο το κακό ξεκίνημα στη χρονιά και για τις δύο ομάδες, η Μεγάλη Κυρία επιτέλους αρχίζει να μας θυμίζει την ομάδα που τόσο καιρό θαυμάσαμε.

Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Bernardino di Betto

Αυτό δεν έχει να κάνει με την νίκη όσο με την εμφάνιση η οποία ήταν πολύ καλή, κάτι το οποίο είναι το βασικό ζητούμενο μετά τις απαράδεκτες εμφανίσεις των τελευταίων αγωνιστικών. Ας δούμε όμως τι έγινε και η Γιουβέντους εμφανίστηκε όπως θα έπρεπε να είναι.

Ο Αλέγκρι παρέταξε την ομάδα με 4-3-3. Επιστροφή για τον Κεντίρα έπειτα από 2 μήνες, με τον Ερνάνες και τον Πογκμπά να συμπληρώνουν την τριάδα στο κέντρο. Στο τέρμα ο Μπουφόν, στο κέντρο της άμυνας οι Μπονούτσι και Κιελίνι, αριστερός οπισθοφύλακας ο Εβρά και στα δεξιά, ελέω του τραυματισμού του Λιχστάινερ και μη δήλωσης του Παντοΐν στην Ευρώπη, ο Μπαρτσάλι. Σέντερ φορ αγωνίστηκε ο Μοράτα, όπως θα έπρεπε να παίζει κάθε φορά και στα φτερά οι Ντιμπάλα και Κουαδράδο, στα αριστερά και δεξιά αντίστοιχα.

Η Μεγάλη Κυρία ήταν καλύτερη σε όλη τη διάρκεια του ματς και δεν άφησε περιθώρια στους Ανδαλουσιανούς, οι οποίοι δεν μπήκαν ποτέ στο ματς, να την απειλήσει, συνεχίζοντας τις κακές εμφανίσεις.

Αυτό το μαρτυρούν άλλωστε και οι τελικές η οποίες ήταν 22 (6) υπέρ της Γιούβε έναντι 1 (1) για την Σεβίλη. Το σημαντικότερο για το σημερινό ματς είναι, ότι μετά από αρκετό καιρό το παιχνίδι της Μεγάλης Κυρίας ήταν τελείως ενεργητικό (proactive) και αυτό δεν φαίνεται μόνο από την κατοχή η οποία ήταν 53%-47% υπέρ της Μεγάλης Κυρίας, αλλά από την συνεχόμενη πίεση όλων των γραμμών της ομάδας και φυσικά από τη συνεχόμενη δημιουργία φάσεων.

Θα κάνω μνεία για την εμφάνιση ορισμένων ποδοσφαιριστώνκαι όχι όλη της ομάδας δεδομένου του περιορισμένου χρόνου και χώρου. Θετικότατη επιστροφή για τον Κεντίρα, ο οποίος είχε πολλά τρεξίματα μέχρι να γίνει αλλαγή. Βοήθησε μάλιστα πολύ στο δημιουργικό κομμάτι και ενίσχυσε επιθετικά την ομάδα πατώντας πολλές φορές στην αντίπαλη περιοχή.

Ο Εβρά ήταν ένας πραγματικός βράχος στην άμυνα, πολύ καλή δουλειά από τον Γάλλο, ο οποίος δείχνει παρά τα 34 χρόνια του, να έχει πνευμόνια 20χρονου ποδοσφαιριστή.

Πολλά χαμόγελα για την επιλογή των Ντιμπάλα και Κουδράδο στα φτερά. Όντας ταχύτατοι και οι δύο, έδωσαν επιπλέον ταχύτητα στην ομάδα και με την διεισδυτικότητα τους δημιουργούσαν συχνά ρήγματα στην άμυνα των Σεβιγιάνων.

Ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και από τους δύο με πολλά τρεξίματα, κυρίως από τον Κολομβιανό που ήταν η μόνιμη απειλή της Σεβίλλης. Μάλιστα ήταν τόσο επικίνδυνος που ανάγκαζε τον Κρόν Ντέλι και τον Τρεμουλινάς να τον μαρκάρουν και με αυτό τον τρόπο πιέστηκε ελάχιστα ο Μπαρτζάλι στα δεξιά της άμυνας.

Ο Μοράτα ήταν όπως πάντα πολύ καλός, σημείο αναφοράς για την επίθεση της Γιούβε. Τέλος, θέλω να αναφερθώ στον Τζάτζα ο οποίος εξελίσσεται σε μία αξιόπιστη λύση από τον πάγκο, και δείχνει ότι δεν έχει έρθει στο Τορίνο για τουρισμό αλλά για δουλειά, εξού και τα 3 γκολ που έχει πετύχει με την Μεγάλη Κυρία.

Κλείνοντας θέλω να πω, ότι ασφαλώς δεν μπορώ να προδικάσω αν η Γιουβέντους στοχεύει στην κατάκτηση του Champions League ή αν έστω αυτός ήταν ο στόχος από την αρχή της χρονιάς. Φαίνεται πως η Ευρώπη της πάει καλύτερα. Παρουσιάζεται πιο σοβαρή και πειθαρχημένη έχοντας έναν βασικό στόχο, την νίκη.

Ο αγώνας της Τετάρτης μας δείχνει, ότι το 4-3-3 είναι το σύστημα που μας ταιριάζει περισσότερο, μας δίνει τον έλεγχο του παιχνιδιού από την αρχή και μας κάνει πιο απειλητικούς. Ελπίζω να πορευτούμε με αυτό ως βασικό από εδώ και πέρα, και το 3-5-2 με το οποίο γελάσαμε αρκετά, επιτέλους να ξεχαστεί. Στο 2015 ζούμε γαρ και όχι στη δεκαετία του ’70! Καλή δουλειά από όλους, που συντέλεσαν ώστε η Κυρία να γοητεύσει ξανά. Αναμένουμε και άλλες τέτοιες εμφανίσεις!