Συγκεκριμένες ερωτήσεις για τον Αλέγκρι και το κοουτσάρισμά του με την Κιέβο

Πάντα ο προπονητής κουβαλάει την ευθύνη για ό,τι καλό και ό,τι κακό συμβαίνει σε μια ομάδα. Αφήνοντας τα δύο πρώτα παιχνίδια και επικεντρώνοντας ξεκάθαρα και μόνο στο τρίτο, υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες σκέψεις για τις επιλογές και τις κινήσεις του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι στο ματς με την Κιέβο.

Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Don Vito

Η Γιούβε θα μπορούσε να πάρει το ματς με την Κιέβο, κακά τα ψέματα. Αλλά ακόμη κι αν το παίρναμε, τις ίδιες σκέψεις-ερωτήσεις θα έκανα για το συγκεκριμένο κοουτσάρισμα του προπονητή μας.

Γιατί άφησε έξω από την αρχική ενδεκάδα του Πογκμπά; Για να ξεκουραστεί ενόψει Σίτι; Χρειάζεται ξεκούραση ένα παιδί 22 ετών μετά από τόσα λίγα παιχνίδια; Ο Πογκμπά δεν έχει αναλάβει έναν νέο ρόλο στον οποίο δεν τα έχει πάει τόσο καλά και πρέπει να «ψηθεί» και να πάρει παιχνίδια στα πόδια του;

Γιατί κρατάει αρκετά πίσω τον Ντιμπαλά και τον αναγκάζει να παίζει τις περισσότερες φορές εκτός περιοχής και μάλιστα αρκετά έξω από αυτήν; Ένας κοντός ποδοσφαιριστής με τεχνική δεν είναι καλύτερα να παίζει στα όρια της μεγάλης περιοχής και μέσα σε αυτήν ώστε να αναστατώνει την αντίπαλη άμυνα;

Είναι καλή ιδέα να υπάρχει ένας παίκτης που δεν είναι φορ και θα παίζει ως κρυφός επιθετικός σε κάποιες φάσεις αφού βγαίνουν τα συστήματα και οι συνδυασμοί. Ο βαρύς Περέιρα όμως σε τέτοιον ρόλο; Στο πρώτο ημίχρονο δεν ήταν λίγες φορές που έβγαινε, από τα δεξιά, ως κρυφός φορ (την στιγμή που όπως είπαμε ο Ντιμπαλά ήταν εκτός πειροχής). Θεωρώ πως μπορεί να κάνει καλύτερα πολλά πράγματα μέσα στο γήπεδο και αυτό δεν είναι το φόρτε του.

Γιατί δεν παίζει η Γιούβε με κάθετες μπαλιές; Η ανάπτυξη του παιχνιδιού έγινε από τα δύο άκρα, κυρίως από τα αριστερά με τον Άλεξ Σάντρο και λιγότερο από τον Κάσερες ενώ οι κατά μέτωπο επιθέσεις προήλθαν από ατομικές ενέργειες και λίγους συνδυασμούς. Οι κάθετες μπαλιές δεν ήταν μέρος του σχεδίου μας.

Είναι δυνατόν σε κόρνερ της Κιέβο κάπου στο 11ο λεπτό να βρίσκονται και οι δέκα ποδοσφαιριστές μέσα στην μεγάλη περιοχή του Μπουφόν; Στην συγκεκριμένη φάση διώξαμε μακριά και δεν υπήρχε παίκτης να πάρει ή να διεκδικήσει την μπάλα με αποτέλεσμα να προετοιμαστούμε πάλι για άμυνα, την στιγμή που μπορούσαμε να κάναμε αντεπίθεση. Έντεκα παίκτες μέσα στην άμυνα σε κόρνερ της Κιέβο μέσα στην έδρα μας;

Να θυμίσω πως για τον συγκεκριμένο προπονητή, τον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, είχα γράψει λίγο μετά την κατάκτηση του Σούπερ Καπ με την Λάτσιο το άρθρο: Ο Αλέγκρι δεν μου γέμισε ποτέ το μάτι αλλά του βγάζω το καπέλο (μπορείτε να το διαβάσετε εδώ). Η άποψή μου δεν αλλάζει μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα, αλλά όταν γράφεις για έναν προπονητή, μιλάς για τις ποδοσφαιρικές του επιλογές.