Τι κάνει σήμερα ο Ντελ Πιέρο αλλά, κυρίως, τι έχει να περιμένει από την Γιούβε ο Αλεξ

Δράση δεν υπάρχει, τα προκριματικά των εθνικών ομάδων ενδιαφέρουν μόνο τους προπονητές οπότε τι καλύτερο από το να ασχοληθείς με τον Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο;

Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Don Luciano

Από τις 13 Μαΐου 2012, όταν το Juventus Stadium πανηγύριζε για την επιστροφή στην κορυφή και παράλληλα έκλαιγε για την αποχώρηση του αρχηγού, έχουν περάσει τρία χρόνια και κάτι μήνες.

Για τους απανταχού Γιουβεντίνους πέρασαν πανέμορφα, με συνεχή πρωταθλήματα, με το σπάσιμο της κατάρας στο κύπελλο, με τα Σούπερ Καπ για τον... χαβαλέ, με την επιστροφή σε τελικό Champions League, με τόσες και τόσες νίκες σε ντέρμπι.

Οσο εμείς περνούσαμε ωραία, ο Ντελ Πιέρο ζούσε σε χώρες που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα πήγαινε. Αρχικά η Αυστραλία, μετά η Ινδία και γενικά ο Αλεξ την είδε αλλιώς...

«Μου άρεσε να συνεχίζω να παίζω ποδόσφαιρο για την απόλαυση και μόνο, χωρίς την πίεση του πρωταθλητισμού. Πάνω από όλα, όμως, μου άρεσε να ζω στην άλλη άκρη του κόσμου και να γνωρίζω νέους πολιτισμούς, φιλοσοφίες, τρόπους ζωής κλπ.», έλεγε πριν λίγους μήνες. Και αφού τα έζησε αυτά, αποφάσισε να επιστρέψει στην Ιταλία. Μέχρι να επιστρέψει και στη Γιουβέντους φυσικά.

Ο Ντελ Πιέρο ήταν στο Juventus Stadium, για πρώτη φορά μετά τις 13/5/12, στις 2 Ιουνίου για το ματς που γίνεται κάθε χρόνο για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Ηταν στις 6 Ιουνίου στο Βερολίνο για τον τελικό με την Μπαρτσελόνα και κατά τη διάρκεια της σεζόν θα είναι σε διάφορα γήπεδα της Ιταλίας αφού θα συνεργαστεί με το Sky Italia ως σχολιαστής στις περιγραφές των αγώνων. Ο Ντελ Πιέρο υπήρξε από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, υπήρξε ένας τεράστιος σταρ αλλά ποτέ δεν υπήρξε βεντέτα.

Εζησε αρκετά ήρεμα -καμία σχέση με τα καραγκιοζιλίκια που κάνουν σήμερα οι ποδοσφαιριστές- όλη αυτή την δόξα στα 19 χρόνια της Γιουβέντους, έζησε αρκετά ήρεμα την αποχώρηση του από την ομάδα και το ίδιο ήρεμα, αθόρυβα έβαλε ουσιαστικά τέλος στην καριέρα του.

Ο ίδιος δεν αποκλείει, αν του την... βαρέσει, να πάει και πάλι σε κάποια χώρα στην άλλη άκρη του κόσμου για να ζήσει μια εμπειρία κι εκεί αλλά όλοι, πλέον, ξέρουν ότι είναι θέμα χρόνου η επιστροφή του στην Κυρία.

Οι σχέσεις με τον Αντρέα Ανιέλι είναι σαφώς καλύτερες από ό,τι πριν τρία χρόνια, η επίσκεψη του στο γραφείο του προέδρου τον Ιούνιο ήταν η απόδειξη και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, θα επιστρέψει σπίτι του. Ετσι πρέπει άλλωστε.

Ο Μπουφόν παραμένει στον αγωνιστικό χώρο και όταν σταματήσει θα πάρει πόστο στη διοίκηση. Ο Νέντβεντ είναι στο Δ.Σ. και παράλληλα ο βασικός σύμβουλος του (κολλητού) Ανιέλι. Ο Τρεζεγκέ έχει πάρει τον τιμητικό τίτλο του προέδρου των Juventus Legends και παίρνει μέρος και στους αγώνες που δίνουν. Ο Καμορανέζι είναι κάτι σαν πρέσβης και σκάουτερ της Γιούβε στη λατινική Αμερική.

Οι τέσσερις από τους πέντε που έμειναν το 2006, είναι ακόμη στα... βιβλία της Γιουβέντους. Λείπει ο πέμπτος. Ο αρχηγός. Και θα επιστρέψει κι αυτός!