Ένα σημαδιακό γκολ του Ντελ Πιέρο μας θυμίζει μια δύσκολη αλλά και ιδιαίτερη εποχή

Ο αυριανός αγώνας με την Φροζινόνε φέρνει αναμνήσεις που είναι, μετά από εννιά χρόνια πλέον, ευχάριστες.

Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Don Luciano

Στις 28 Οκτωβρίου 2006 ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο πετύχαινε το γκολ Νο 200 με τη φανέλα της Γιούβε, σε ένα ματς με αντίπαλο κάποια Φροζινόνε στο Τορίνο. Ηταν ένας αγώνας για την Serie B και από εκείνη την ημέρα μάλλον δεν ξανακούσαμε το όνομα της Φροζινόνε.

Ακόμη κι αν το ακούσαμε, μάλλον δεν θυμόμασταν ότι με αυτή αντίπαλο είχε βάλει εκείνο το γκολ ο Αλεξ. Τώρα, εννιά χρόνια μετά η Φροζινόνε έρχεται ξανά στο Τορίνο, για ένα ματς της Serie A αυτή τη φορά.

Αφορμή για αυτό το κείμενο στάθηκε ένα φωτογραφικό ρεπορτάζ της Tuttosport από εκείνο το παιχνίδι. Μια καλή αφορμή, για να θυμηθούμε ξανά εκείνη την σεζόν και όσα έφερε. Τις συνέπειες της, άλλωστε, δεν τις ζήσαμε το 2006-07.

Τις ζήσαμε τα επόμενα χρόνια, βλέποντας την Γιουβέντους να παραπαίει αγωνιστικά και να καταρρέει οικονομικά. Αναμνήσεις δυσάρεστες, τις οποίες όμως ο χρόνος τις κάνει ευχάριστες. Γιατί είναι ευχάριστο να σκέφτεσαι τι έχεις ζήσει ως οπαδός αυτής της ομάδας.

Η χρονιά στη Serie B -και αυτό το γράφουμε για τους νεότερους που μπορεί να μην την έζησαν στο 100%- ήταν δύσκολη αλλά και όμορφη. Και ήταν όμορφη γιατί ο κόσμος κατάλαβε εκείνη την σεζόν πόσο δεμένος είναι με την Γιούβε. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι τα δύσκολα προκαλούν συσπείρωση.

Τα πολύ δύσκολα προκαλούν μεγαλύτερο πάθος, αγάπη, δέσιμο. Συναισθήματα που νιώσαμε όλοι σε ακόμη πιο έντονο βαθμό για την Κυρία βλέποντας την να αντιμετωπίζει ομάδες όπως, καλή ώρα, η Φροζινόνε.

Δεν υπάρχει καμία διάθεση να ωραιοποιήσουμε τα πάντα, δεν πρόκειται να πούμε ποτέ ότι θα θέλαμε να ξαναζήσουμε κάτι τέτοιο αλλά το γεγονός ότι το ζήσαμε μια φορά δεν πρόκειται να το αρνηθούμε ή να το απαξιώσουμε ποτέ.

Η Γιουβέντους δοκιμάστηκε σε απόλυτο βαθμό εκείνη την σεζόν και όλη αυτή η δοκιμασία την έβγαλε δυνατή, ενωμένη σε ό,τι αφορά την σχέση ομάδας-κόσμου. Η τότε διοίκηση είναι μια άλλη ιστορία την οποία δεν θέλουμε να θυμόμαστε...

Αντιθέτως, θα θυμόμαστε πάντα εκείνο το γκολ του Ντελ Πιέρο, όπως και την ατάκα του όταν αποχαιρετούσε την Κυρία το 2012, απαριθμώντας ένα προς ένα, όσο... εξαντλητικό κι ήταν αυτό, τα κατορθώματα του ως Μπιανκονέρο.

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ το γκολ Νο200 με αντίπαλο την Φροζινόνε. Και ήμουν υπερήφανος επειδή ο αντίπαλος ήταν η Φροζινόνε». Το ίδιο υπερήφανοι είμαστε κι εμείς για όλα όσα έχουμε ζήσει ως οπαδοί της Γιουβέντους. Ευχάριστα ή δυσάρεστα, όλα ήταν και είναι Γιουβεντίνικα.