Την ώρα που η Γιούβε δείχνει… large, την ξεζουμίζουν σε κάθε ευκαιρία

Τώρα που η Γιουβέντους αρχίζει να δίνει περισσότερα λεφτά από ό,τι έδινε τα τελευταία χρόνια, καλό θα είναι να αρχίσει να πουλάει και με περισσότερα από όσα μέχρι τώρα.

Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Don Luciano

Την οικονομική πολιτική της ομάδας την ξέρουμε όλοι και το γεγονός ότι έχουν αρχίσει, από φέτος, να κινούνται με μια μεγαλύτερη άνεση στις μεταγραφές είναι πολύ καλό. Οχι μόνο για το αυτονόητο, για το γεγονός δηλαδή ότι όσο περισσότερα δίνεις τόσο αυξάνεις τις πιθανότητες σου να πάρεις καλούς παίκτες, αλλά και επειδή αποδεικνύεται ότι έλεγαν αλήθεια τα προηγούμενα χρόνια, όταν προανήγγειλαν ότι από το καλοκαίρι του 2015 θα δίνονται μεγαλύτερα ποσά για ενίσχυση.

Ενίσχυση, όμως, δεν είναι μόνο το να δίνεις περισσότερα για να αγοράσεις αλλά και το να παίρνεις περισσότερα όταν πουλάς. Το κάνει αυτό η Γιουβέντους; Οχι. Πριν δύο μέρες γράφαμε ότι οι μπιανκονέρι είναι με διαφορά η πιο λογική ομάδα από τις μεγάλες της Ευρώπης σε ό,τι αφορά τα οικονομικά αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να το παρακάνουμε με την λογική. Γιατί, στο κάτω-κάτω, δεν είναι λογικό η Γιουβέντους να... χαρίζει ποδοσφαιριστές.

Αφορμή για αυτό το κείμενο είναι το γεγονός ότι ο Φερνάντο Γιορέντε έφυγε ως ελεύθερος για την Σεβίλλη αλλά παραδείγματα υπάρχουν κι άλλα, με χαρακτηριστικότερο αυτό του Αρτούρο Βιντάλ. Τα 40 εκατ. ευρώ μπορεί να ακούγονται ως καλό ποσό -λογικό ποσό, που θα έλεγε και ο... Χιλιανός- αλλά για την αξία του μπορεί να χαρακτηριστεί και μέτριο.

Ειδικά όταν βλέπουμε άλλες ομάδες να πουλάνε με τα ίδια ή και με περισσότερα λεφτά ποδοσφαιριστές αρκετά μικρότερης ποδοσφαιρικής αξίας. Η περίπτωση Γιορέντε είναι επίσης περίεργη αφού αποφασίστηκε να λυθεί το συμβόλαιο του για να πάει στη Σεβίλλη ως ελεύθερος.

Οι Ιταλοί έγραψαν ότι αυτό έγινε λόγω των άριστων σχέσεων της Γιούβε με τον Φερνάντο, όπως επίσης και επειδή είχε έρθει ως ελεύθερος άρα δεν υπάρχει χασούρα. Ισα-ίσα, λένε οι Ιταλοί, που το κλαμπ γλίτωσε κοντά στα 20 εκατ. ευρώ για τα επόμενα δύο χρόνια του συμβολαίου του αφού η εφορία στην Ιταλία είναι πολύ υψηλότερη σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη προηγμένη ποδοσφαιρικά χώρα.

Καλό είναι να γλιτώνει το ταμείο τα λεφτά της εφορίας από την στιγμή που ο ποδοσφαιριστής ουσιαστικά δεν υπολογιζόταν, ακόμη καλύτερο είναι να έχει η Γιουβέντους άριστες σχέσεις με τους παίκτες της (ειλικρινά, αν υπάρχει παίκτης που πέρασε από την ομάδα την τελευταία 5ετία και έχει παράπονο είναι για... ξύλο) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να μας πιάνουν και κορόιδα στο τέλος.

Την ώρα που η Ουντινέζε, για παράδειγμα, ήθελε 15 εκατ. ευρώ για τον απαράδεκτο Ισλα και τα δώσαμε, την ώρα που η Σάλκε ζητάει 30 εκατ. ευρώ ακατέβατα για τον Ντράξλερ και μάλλον θα τα δώσουμε, την ώρα -γενικά- που ο κάθε καημένος ζητάει όσα του κατέβει και το παίζει και δύσκολος μέχρι τέλους, θα πρέπει και η Γιουβέντους να αλλάξει τακτική και να δυσκολεύει και αυτή όποιον θέλει να αγοράσει ποδοσφαιριστής της.

Ειδικά από την στιγμή που ο Μαρότα έχει πει πολλές φορές -και έτσι είναι- ότι η Γιούβε δεν είναι κλαμπ που πουλάει, εκτός κι αν ζητήσει κάποιος να φύγει.

Η διοίκηση, δηλαδή ο Μαρότα γιατί αυτός ασχολείται με τα μεταγραφικά, έχει κάνει πρόοδο τα τελευταία χρόνια και το καταλαβαίνουμε όλοι αυτό. Κάποιος, όμως, είχε πει κάποτε ότι ο καλός παράγοντας δεν φαίνεται μόνο στο πώς αγοράζει αλλά και στο πώς πουλάει.

Αφού μαθαίνει συνεχώς και βελτιώνεται ο Μπέπε, ας το βελτιώσει κι αυτό για να είμαστε ακόμη πιο σίγουροι για την συνέχεια. Στο κάτω-κάτω, όποιος θέλει να αγοράσει από εμάς πρέπει να ξέρει -όπως ήξεραν όλοι στα χρόνια της τριανδρίας- ότι θα πρέπει και να ματώσει οικονομικά.

Λογικό δεν είναι κι αυτό;