Είναι πολύ εύκολο να πούμε πως η ομάδα θέλει χρόνο, είχε απουσίες, δεν έχει συμπληρωθεί το ρόστερ και αρκετά τέτοια ακόμη. Αν μείνουμε μόνο σε αυτό, βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος.
Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Mr. Black
Η Γιουβέντους έχει τρομερό πρόβλημα ανάπτυξης. Μέχρι το 87ο λεπτό όταν και σκόραρε ο Ντιμπαλά δεν είχαμε τίποτα απέναντι στην Ρόμα. Ήμασταν ακίνδυνοι, άνευροι, με μοναδικό πάθος στο σκληρό παιχνίδι. Τίποτα περισσότερο. Τίποτα ιδιαίτερο δεν είχαμε κάνει και απέναντι στην Ουντινέζε. Έπρεπε να περάσουν 180 λεπτά για να σκοράρουμε στην Serie A.
Υπάρχουν ένα σωρό μικρές φάσεις που δείχνουν πως η ομάδα δεν έχει δέσει και δεν υπάρχει ο ποδοσφαιριστής που θα την οδηγήσει κάπου. Ο Πολ Πογκμπά μετά τον νέο του ρόλο, δεν υπάρχει στο γήπεδο και μόνο κακό του έχει κάνει, έως τώρα,το «10» στην πλάτη.
Η άμυνα κάνει τραγικά λάθη. Στο δεύτερο γκολ Κιελίνι και Μπονούτσι ήταν εκτός φάσης. Η επίθεση τραβάει μόνο αν κάνει προσωπικές ενέργειες ο Μοράτα. Ο Αλέγκρι έκανε και σήμερα άστοχες επιλογές. Γιατί δεν έβαλε τον Ισπανό από την αρχή και να τον έβγαζε μετά; Τι άλλο περιμένει να δει από τον ανύπαρκτο Παντοΐν και τον ξεκινάει συνέχεια;
Το μοναδικό αισιόδοξο είναι η αντίδραση της ομάδας όταν πέτυχε το γκολ και μετά. Μέσα σε 6-7 λεπτά έδει πως μπορούσε να γυρίσει το ματς στην ισοπαλία, μάλιστα η κεφαλιά του Μπονούτσι ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία. Ξυπνήσαμε πολύ αργά και το πληρώσαμε αλλά χάσαμε δίκαια. Άδικα χάσαμε όμως στην πρεμιέρα.
Είμαστε με μηδέν βαθμούς στις πρώτες δύο αγωνιστικές, μια κατάσταση που κανείς δεν περίμενε. Παρόλα αυτά συνεχίζω να πιστεύω πως δεν έχει χαθεί τίποτα και πως το πρωτάθλημα που παίζουμε θα είναι συναρπαστικό. Η Γιούβε θα κάνει την αντεπίθεσή της και θα βρει τα πατήματά της. Το πρόβλημα είναι να μην χαθεί και άλλος χρόνος.
Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Mr. Black
Η Γιουβέντους έχει τρομερό πρόβλημα ανάπτυξης. Μέχρι το 87ο λεπτό όταν και σκόραρε ο Ντιμπαλά δεν είχαμε τίποτα απέναντι στην Ρόμα. Ήμασταν ακίνδυνοι, άνευροι, με μοναδικό πάθος στο σκληρό παιχνίδι. Τίποτα περισσότερο. Τίποτα ιδιαίτερο δεν είχαμε κάνει και απέναντι στην Ουντινέζε. Έπρεπε να περάσουν 180 λεπτά για να σκοράρουμε στην Serie A.
Υπάρχουν ένα σωρό μικρές φάσεις που δείχνουν πως η ομάδα δεν έχει δέσει και δεν υπάρχει ο ποδοσφαιριστής που θα την οδηγήσει κάπου. Ο Πολ Πογκμπά μετά τον νέο του ρόλο, δεν υπάρχει στο γήπεδο και μόνο κακό του έχει κάνει, έως τώρα,το «10» στην πλάτη.
Η άμυνα κάνει τραγικά λάθη. Στο δεύτερο γκολ Κιελίνι και Μπονούτσι ήταν εκτός φάσης. Η επίθεση τραβάει μόνο αν κάνει προσωπικές ενέργειες ο Μοράτα. Ο Αλέγκρι έκανε και σήμερα άστοχες επιλογές. Γιατί δεν έβαλε τον Ισπανό από την αρχή και να τον έβγαζε μετά; Τι άλλο περιμένει να δει από τον ανύπαρκτο Παντοΐν και τον ξεκινάει συνέχεια;
Το μοναδικό αισιόδοξο είναι η αντίδραση της ομάδας όταν πέτυχε το γκολ και μετά. Μέσα σε 6-7 λεπτά έδει πως μπορούσε να γυρίσει το ματς στην ισοπαλία, μάλιστα η κεφαλιά του Μπονούτσι ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία. Ξυπνήσαμε πολύ αργά και το πληρώσαμε αλλά χάσαμε δίκαια. Άδικα χάσαμε όμως στην πρεμιέρα.
Είμαστε με μηδέν βαθμούς στις πρώτες δύο αγωνιστικές, μια κατάσταση που κανείς δεν περίμενε. Παρόλα αυτά συνεχίζω να πιστεύω πως δεν έχει χαθεί τίποτα και πως το πρωτάθλημα που παίζουμε θα είναι συναρπαστικό. Η Γιούβε θα κάνει την αντεπίθεσή της και θα βρει τα πατήματά της. Το πρόβλημα είναι να μην χαθεί και άλλος χρόνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου